Z&U
ေလးလံေနေသာမ်က္ခြံကို ခပ္ျဖည္းျဖည္း ဖြင့္ဟမိေတာ့ နန္းဂြၽန္မ်က္လံုးေတြထဲ ဝင္လာတာခပ္မွိန္မွိန္အလင္းေရာင္တစ္ခု။ ကေသာကေျမာ ထၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဘးနားကအျပင္အဆင္ေၾကာင့္ သက္ျပင္းသာျခလိုက္ေလသည္။ နန္းဂြၽန္ ၂၁ ရာစုျပန္မေရာက္ေသးဘူး ခုထိတ႐ုတ္မမွာပဲ ႐ွိေသးသည္။
ဟူးးး
"သက္ျပင္းျခမေနနဲ႔ ငါ့ကိုခနၶာကိုယ္ထဲေပးဝင္ေတာ့"
႐ုတ္တရက္ႀကီး ေဘးနားကအသံၾကားရေတာ့ နန္းဂြၽန္လန္႔သြားေလသည္။ အခန္းေထာင့္စြန္းမွာ သရဲကငုတ္တုပ္ထိုင္ေနေလရဲ႕။
ခပ္ရဲရဲမ်က္ဝန္းေတြက ေလထဲလြင့္ေနသည့္ တိမ္တစ္စလို ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့လို႔။
"ဝင္ေလ ဘယ္သူကေပးမဝင္လို႔လဲ ငါကေကာဒီခနၶာကိုယ္ထဲ ေနျခင္တယ္ထင္လို႔လား"
"ေမာင္မင္းမ႐ွိမွ ငါကဝင္လို႔ရမွာေလ ေမာင္မင္းက အရင္ထြက္ေပါ့ ငါကပ္ပါးေကာင္အေနနဲ႔ မေနျခင္ဘူး"
"ငါကဘယ္လိုထြက္ရမလဲ မသိလို႔ေပါ့"
နန္းဂြၽန္နဲ႔ ထိုသရဲမွာ ဒီစကားေတြနဲ႔သာလည္ေနေလသည္။ ဘယ္သူဝင္လို႔ ဘယ္သူက ထြက္ရမလဲမသိေတာ့။ စိတ္ညစ္လို႔ နန္းဂြၽန္ေခါင္းေတြသာ ကုတ္လိုက္ေလသည္။
ထိုၾကားထဲအိမ္ေ႐ွ႕စံ မ်က္ႏွာေလးျမင္ေယာင္လာသည္မို႔ နန္းဂြၽန္မွာငိုုျခင္သြားေလသည္။ ေယာက္်ားေလးမငိုရဘူး ဘယ္သူေျပာလဲ သတိရရင္လြမ္းရင္ လူတိုင္းငိုမွာပဲ။
"အီး ဟီး ဟီး အိမ့္ေ႐ွ႕စံရဲ႕ မက္မြန္းသီးေတြကိုလြမ္းတယ္ အီး ဟီး ဟီး အီး"
တစ္႐ႈံ့႐ႈံ့နဲ႔အသံထြက္ငိုေနေသာ နန္းဂြၽန္ကို သရဲေလးချမာတစ္အံ့တစ္ျသ ၾကည့္ေနမိေလသည္။ ေယာက္်ားႀကီးျဖစ္ၿပီး ခနၶာကိုယ္ႀကီးမွအားမနာ မ်က္ရည္ေတြဗူးသီးလံုးေလာက္ က်ၿပီးငိုေနတာအံ့ျသပါ့။
ၿပီးေတာ့ မက္မြန္းသီးကိုလြမ္းသတဲ့။ မက္မြန္းသီးေတြလည္း ပန္းျခံထဲ႐ွိပါတယ္။
"ေမာင္မင္းခနၶာကိုယ္ႀကီးမွ အားမနာ မ်က္ရည္အဲ့ေလာက္က်ၿပီး ငိုရလား"
"မင္းကငါ့ခနၶာကိုယ္ႀကီးတာေသးတာ ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ ငိုမွာပဲ လာမတားနဲ႔"
ESTÁS LEYENDO
မိဖုရားေျခာက္ (Queen is gay)
Ficción históricaအထင္မလြဲၾကပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က တဏွာႀကီးတတ္တဲ့သူ မဟုတ္ရပါဘူး ႏုလံုးသားႏုႏုေလးနဲ႔ တကယ့္ကို စာနာတတ္သူေလးပါ..။ ပံု ဂ်ိဳဆြန္းေခါတ္ေရာက္႐ွိသြားေသာ အေခ်ာေလးကင္နန္းဂြၽန္ namkook
