2

59.9K 2.3K 317
                                    



☁️



Ayağımla ritim tutarken,karşımdaki –ailem olduğunu söyleyen-insanlara bakıyordum.

Sıkılarak"artık konuşacak mısınız? "diye sordum.

Kadın olan yutkunarak bana baktı. "17 yıl önce benimle birlikte bir kadın daha doğum yapmış.Hemşire sizi hazırlarken karıştırmış.Geçmiş kayıtlara bakan bir doktor bunu fark etmiş.Öğrendiği gibi bizi aradı. "

Gözleri dolarken,yanındaki adam sözüne devam etti.

"Senin kızımız olup olmadığını öğrenmemiz için test yaptırman gerek. "

Başımı sallarken,aklımdaki soruyu sordum

"Karıştırılan kıza ne oldu? "

"Efsa,-yani karıştırıldığın kız- babaannesini bulduk.O evine döndü. "

Derin bir nefes alarak ayağa kalktım.

"Ne zaman gidiyoruz? "

Kadın olan tereddütle "şimdi"dedi.

Kafamı sallarken "aşağıdayım"diyerek odadan çıktım.Merdivenleri inerek dışarı çıktım.Çardağa doğru yürürken kafamda cümleleri toparlıyordum.

Çocukların yanına geldiğimde ortalarına oturdum ve kafamı arkaya doğru yasladım.

Mert"sorun ne? "diye sordu.

Gözlerimi kapatarak bir anda söyledim

"Ailem olduklarını söyleyen insanlar var ve birazdan test için kan vermeye gideceğim"

Bir süre ses gelmeyince gözlerimi açarak kafamı kaldırdım.

Mert kaşlarını çatarak,Utku ağzını açmış bir şekilde bana bakıyordu.

Utku"dalga mı geçiyorsun canim? "diye sordu

Kafamı iki yana sallarken,çaresizce nefesimi bıraktım.

Mert ayağa kalkarak "gidelim"dedi.

Kolundan tutarak bana dönmesini sağladım.

"Hayır,siz gelmiyorsunuz"

Utku isyan dolu bir sesle "ama neden? "diye sordu.

"Topraklara biri söylemeli ve yalnız gitmek istiyorum"

Mert sıkıntılı bir şekilde "tamam ama iyi olacağına söz ver"

"Söz"

Gözlerini devirirken bana sarıldı.Utku yanımıza gelerek,ahtapot gibi sarıldığında güldüm.

Kıskanç!

Onlarla vedalaştığımda beni bekleyenlerin yanına ilerledim.Arabaya bindiğimizde dışarıyı izlemeye başladım.İçeride sessizlik vardı.Kimse konuşmaya cesaret edemiyor gibiydi ya da ne diyeceklerini bilemiyorlardı.

Normal olarak.

Araba durduğunda kapıyı açarak indim.Nereye gideceğimi bilmediğim için onları takip ettim.Beyaz bir kapıya geldiğimizde tıklatarak içeri girdik.İçeride genç bir doktor vardı.Onlar doktorla konuşurken,ben etrafı incelemeye başladım.

Pek bir özelliği yok,sıradan bir doktor odası.

Koluma dokunulmasıyla bakışlarımı oraya yönelttim.Doktor gülümseyerek bana bakıyordu

"İlk senden kan alalım mı? "diye sordu.Kafamı salladığımda,gösterdiği yere doğru ilerledim.Sedyeye oturduğumda yanıma gelerek kanımı aldı.Ayağa kalktığımda pamuğu birkaç saniye bastırıp çöpe attım.Kandemirler son konuşmalarını yaparken dışarı çıktım.Yürümeye başlarken,adımın seslenilmesiyle arkamı döndüm.

Adını bilmediğim ama annem olduğunu söyleyen kadın"kızım,nereye gidiyorsun? "diye sordu.

"Yetimhaneye"dedim.Sanki başka gidecek yerim varmış gibi. "Biraz konuşsak olur mu? "dedi sesi titrerken.

Hayır.

Derin bir nefes alarak "Açıkçası size güvenmiyorum ve kim olduğunuzu bilmiyorum.Belki kapkaççı,dolandırıcı,hırsız,organ mafyası,tefecisiniz"dedim.

Benden küçük gibi duran çocuk gülerken,diğerleri"ne diyor bu değişik"dermiş gibi bakıyordu.Kendini toparlayan bey amca"o dediğin şeylerden biri değiliz.Sadece,kızımızı tanımak istiyoruz"dedi.

"Sonuçlar çıktığında konuşuruz"diyerek yanlarından kaçacakken,annem olduğunu söyleyen kadının sorusuyla ona döndüm.

"Eğer bizim öyle insanlar olduğumuzu düşünüyorsan neden bizimle geldin? "

Şey...merak

"Umut beslememek için geldim. "diyerek yanlarından ayrıldım.

Yetimhanenin kapısından geçerken,kapının orda bekleyen Utkuları gördüm.Beni gördüklerinde yanıma doğru geldiler.

Utku ve Mert meraklı bir şekilde bana bakarken"Kanlarımızı aldılar.Sanırım birkaç güne çıkar"dedim.

Kısa bir sessizliğin ardından bedenime kollar dolandı.Buruk bir tebessüm ettim.Konuşmak istemediğimi bildikleri için susmuşlardı.Geri çekildiklerinde "yorgun hissediyorum.Uyusam iyi olur"dedim.Kafa salladıklarında odama doğru gitmeye başladım.

Odama geldiğimde,yatağımın sonuna gelerek yüzüstü kendimi bıraktım.Hiçbir şey olmamış gibi uyumaya çalıştım.

Uyku,her şeydir!


Arkadaşlar,Efsanın babaannesi bir torunu olduğunu bilmiyor.Bulutu da,Efsanın anne ve babası yetimhaneye bırakıyor.Umarım anlaşılmıştır.

Nasıldı?

Bölüm bekleyen gerçekten var mı?.d

Herneyse,diğer bölüme kadar bayyss.

BULUTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin