BULUT

14

☁

Hiçbir şey söylemeden yanlarından ayrıldım.Arkamdan seslenseler de dönüp bakmadım.Odama geldiğimde kapıyı kapatarak kitledim.

Elimi saçlarımın arasından geçirerek Toprağı aradım.Stresle açmasını beklerken aramayı reddetti.Açana kadar aramaya devam ettim.

Diğer yandan açması için mesaj yazıyordum.

Bulut:Gerçekten beni dinlemeden o fotoğrafa mı inanıyorsun?

Bulut:Şu sevdiğimin telefonu açar mısın?

Bulut:Sinirleniyorum...

Bulut:Açsana lan şu telefonu.

Sonunda aramayı yanıtladığında sinirle etrafta dolanmaya başladım.

"Ne yapmaya çalışıyorsun?"diye bağırdım.Karşı taraftan sakin olmaya çalışan bir nefes aldığını işittim.

"Asıl sen ne yapmaya çalışıyorsun?O çocuk kim?"diye sinirle soludu.

"Sana o fotoğrafı kim attı?"

"O çocuk kim?"dedi ardımdan.

Sinirle"kuzenim gerizekalı"diye bağırdım.Bu olayı niye bu kadar büyütüyordu ki?

"Sana o fotoğrafları atan kimdi?"dedim dişlerimin arasından.

"Göktuğ Kandemir diye biri"

Adımlarım dururken sinirle yumruğumu sıktım.

"Sakın bana seni aldattığımı düşündüğünü söyleme!Gerçi aramalarıma yanıt vermemen bunu gösteriyor."

Sessiz kalmasıyla sözcüklerin boğazıma dizildiğini hissettim.

Titrek bir sesle"beni seni aldatmayacağıma inanmıyorsun.Toprak,beni seviyor musun?"diye sordum.

Karşı taraftan hıçkırık sesi geldiğinde gözlerimi kapattım.

Beni yine yanıtsız bıraktı.

Aramayı kapatarak ekrana doğru fısıldadım."Gerizekalısın"

Dolan gözlerimi yukarı kaldırarak gizlemeye çalıştım.Sinirli adımlarla kilidi açarak odadan çıktım.Oturma odasına doğru inerek Göktuğ'a ilerledim.

"Göktuğ"

Bakışları bana döndüğünde yavaşça ayağa kalktı.Yanına geldiğimde karşısında durdum.Sıktığım yumruğumu kaldırarak sol yanağına vurdum.Beklemediği darbe karşısında sarsıldı ama yere düşmedi.

Yakasından tuttuğum gibi yumruklarımı suratına geçirdim.Nil ve Ala hanımın çığlıklarını duyuyordum.

Parmak boğumlarımın sızladığını ve kanadığını hissediyordum.

Arkamdan biri belimi sararak geriye çekti.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen?"diye bağırdı Göktuğ'nun babası.