FUBU

cuatro

Have you ever had an embarrassing moment? How did you recover from it? What did you do to relieve the shame?

It's Monday. And my entire weekend was an endless sleepless night.

We never get the chance to continue the make-out session we've had.

As it turns out, Melai got so drunk that we had no choice but to all go home.

Iba na kasi nung siya na ang nalasing. She was lashing out on everyone she sees and started cursing.

Stacy and Sari had to take her home.

So, I was caught in my own frustrated and horny self.

So that Monday, alas siyete pa lang ay nasa training room na ako. Feeling giddy and excited about seeing her again.

I opened a PC and keyed in my username and password. I opened a knowledge base portal and decided to take some reading habang nagpapalipas ng oras.

After about thirty minutes, people started coming in.

Bawat isa ay agad na nagkukumpulan kasama ang mga usual na kausap nila.

Maya-maya lang ay nagmamaktol na Travis ang bumungad sa akin sa oras na naupo ito sa tabi ko.

"Oh, ba't parang hitsurang kamyas ka diyan? Ang asim-asim ng mukha mo."

"Tang ina pre, di ako pinapansin ni Melai. Kainis." para itong batang nagmamaktol.

"Eh baka busy lang."

"Busy? Eh kami lang dalawa nagkasalubong sa hallway nung binati ko, tapos ni hindi man lang ako pinansin. Busy ba yun?"

Napangiti ako sa hitsura nitong tila agrabyadong-agrabyado.

"Ano ka ba. Huwag mo munang isipin yan. Ang isipin mo kung paano ka papasa sa linggong 'to. Ngayon na tayo sesentinsyahan. Yun muna ang isipin mo bago yang paglalandi mo."

"Eh kainis ka rin eh. Hindi mo ako sinusuportahan."

"Gago ka din eh. Pabayaan mo muna. Magpa-hard to get ka naman. Wag masyadong pahalata na atat ka."

"Aba atat na talaga. Binitin ako nung weekend. Ikaw ba di ka ba nabitin?"

Natigilan ako sa tanong niya.

"Nabitin saan?" pa-inosente kong tanong.

He slowly smirked, and that got me nervous. May narinig ba ito o nakita?

"Sa inuman! Eto naman kinabahan agad." bigla itong bumunghalit ng tawa, "My God! You should see yourself. Hahaha."

Biglang nawalan ng kulay ang mukha mo. Para kang hihimatayin bigla sa tanong ko. Ano ka ba? Binibiro lang kita." sabay payak nitong pagtapik sa braso ko.

"Hindi naman eh. Akala ko naman kung anong bitin na ang tinutukoy mo. Wala."

"Seriously? Wala talaga? Akala ko pa naman nakapuntos ka kay Sari nung nag-inuman tayo. Bigla kayong nawala eh."

"Wala no. Nag-usap lang kami."

"Wow ha, gaano kahaba ang pjnag-usapan ninyo."

"Basta."

Just in time na pumatak ang alas nuwebe ay bumukas ang pinto at iniluwa si Jeremiah. He was smiling from ear to ear.

The door remained open and then came her, Sari.

Though this time, she wasn't wearing her usual hoodie. Instead, she was in a charcoal pantsuit while her hair was tied up in a messy bun. May iilang pinong buhok na bumabagsak sa palibot ng mukha niya.