GÜMÂN (FİNAL)

Yalansız

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Ne alaka? Yanlış anlamayın ama zaten Selim' e ait şeylerin hepsi çocukların olmayacak mı? Aklım karıştı, neden böyle birşey yapmış? Ne zaman böyle birşey yapmış.

-İnan ben de bilmiyorum. Geçen hafta senin imzanı alıp işleme koyulmasını istemiş.

-Anlamadım ne imzası? Ben imza falan atmadım. Ki böyle birşeyden haberim olsa imza falan atmazdım ya da size haber verirdim.

-Bilmiyorum. Avukat haber verince benim de haberim oldu. Çocuklar on sekiz yaşına basana kadar hisselerin vekaleti sende olacak. Sonrasını zaten biliyorsun.

-Çok saçma.

Saatler birbirini kovalarken Sergen bey onlarda kalkmışlardı. Onlar daha otururken çocuklar uyumuşlardı.

Ortalığı toparlayıp pencereden dışarıya baktım. Selim' in arabası hâlâ görünürde yoktu. Neredeydi Allah aşkına bu adam.

Yine başlamıştı gizli kapaklı iş yapmaya. Kim bilir bu sefer ne kurmuştu kafasında?

Saat on ikiye gelirken daha fazla ayak da dikilmeyi bırakıp çocukların odasının kapısını açarak kendi odama geçtim.

Pijamalarımı giyinip yatağa geçtim. Alarm kurmak için telefonu elime aldiğimda Selim' den mesaj geldiğini görmüştüm.

{Hayırlı akşamlar. Bu akşam gelemeyeceğim. Bekir benim evde. Birşeye ihtiyacın olursa Bekir 'e söylersin... Meva ve Ömer 'i benim yerime öper misin. }

Mesajına cevap vermeden alarmı kurarak gözlerimi kapattım.

Neredeyse iki hafta oluyordu böyle geceleri evine gelmemesi. Nereye gittiğini ya da kimin yanında olduğu hakkında bilgim yoktu ama ister istemez merak ediyordum.

Evet gelmediğini günlerde evine Bekir ağabeyi gönderiyordu her ihtimale karşı ama aklımdaki düşünceleri def edemiyordum.

Evet boşanmıştık, ikimizde yolumuza bakıyorduk. Tek ortak noktamız artık çocuklarımızdı....

Belki de geceleri başkasının yanına gidiyordu. Belki hayatında biri vardı. Ne kadar düşünmek istemesem de aklıma geliyordu.

-Sanane Ebru sanane elin adamından. Nerede, kiminle ne halt yiyorsa yesin. Bana da çocuklarıma da bulaşmasın yeter.

Kendi kendime söylene  söylene uyuyakalmıştım.

....

Sabah namazından sonra canavarlarım uyanmadan güzel bir kahvaltı hazırlayarak ikisini uyandırmıştım bol kahkahalı yatak keyfinden sonra giymek istedikleri kıyafetlerini giymelerine yardımcı olmuştum.

-Babama da götürcem poçaaa.

Meva 'nın sesiyle ona döndüm. Selim acaba gelmişmiydi? Ya gelmediyse?

-Anneciğim geç kalacağız. Ben poğaçaları kutuya koyayım. Baban sizin yanınıza geldiğinde beraber yersiniz, hem yanına meyve suyu da koyarım. Olur mu bitanem?

-Oyurr.

Kahvaltıdan sonra oyuncaklarını çantalarına koymak için odalarına giderlerken ben de hızlıca kahvaltıyı toplayarak hazırlandım.

On dakika sonra hazır bir şekilde apartmandan çıkmıştık.

Selim 'in arabası yoktu. Bekir ağabey de yolun karşısında arabasının önünde bekliyordu.