GÜMÂN (FİNAL)

Gerçekleşecek

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Haklısın...  Merak etme yakında duaların gerçekleşecek....

Başka birşey söylemeden çekip gitmişti. Kapıyı kapatıp çocukların yanına gittim. Ömer oyuncakları ile oynarken Meva 'yı kucağıma aldım.

-Annem, ne oldu? Niye bağırdın öyle daha yeni?

-Babam pasya neyi oysun dedi, ben çitotalı dedim, Ömey mujlu dedi. Ömer satımı çetti.  Babam da itisini de yapayiz dedi. Sonya sen deldin.

-Tamam anneciğim.

-Anneee,  ye zaman pasya yapacaz. Babam daha geymedi.

-Sonra yaparsınız. Uyku zamanımız gelmiş, uyuyalım şimdi.

Meva 'yı ve Ömer 'i alarak pijamalarını giydirirerek kendi odama götürdüm ikisini.

Birini sağıma, diğerini de soluma alarak ortalarına geçtim.

Yorgunluktan olsa gerek hemen sızmışlardı. Onlar uyurken tavanı izliyordum.

Günlerdir kafamda kurduklarımdan durduk yere bağırmıştım. Meva 'nın çığlığı ile kendimi kaybetmiştim.

Meğerse kardeşi ile kavga ediyormuş. Aklıma mutfak da oldukları gelince ister istemez yüzlerce senaryo kurmuştum kafamda.

Çocukların iyice uyuduklarından emin olunca yavaşça ortalarından kayarak çıktım yataktan.

Yapacak birşeyim olmadığı için mutfağa geçip oturdum. Durduk yere başa sarmıştım.

Ben o videoların olduğu görüntüleri yakarken o birer örnek almıştı kendine.

-Aff Allah'ım aff. Bana bir çıkar yol göster.

Pencereden dışarı baktığım da Selim' in arabası yoktu. Gideli kaç saat olmuştu.

Normalde evde olmadığı zamanlarda kapıya Bekir ağabeyi dikerdi ama şimdi o da yoktu.

Gerçi söylediğim şeylerden sonra aklına Bekir ağabey mi gelirdi.

Yatak odasına geri dönüp çocuklarımın ayak ucuna oturdum. Melek gibi uyuyorlardı. Herşeyden habersiz... Masum...

Meva 'nın olduğu tarafa yastık koyarak Ömer 'in yanına uzandım. Elimi saçlarının arasına koyup yavaşça okşadım.

Elim anlında kalmıştı. Ateşi vardı oğlumun. Nasıl farkına varmamıştım.

Kim bilir kaç saattir böyle ateşler içindeydi. Ben de kalkmış mutfak da oturuyordum.

Sirkeli su yapsam da ateşini düşürememiştim.

Selim 'i aramaya karar vermiştim. Telefonu sonuna kadar çalsa da açan olmamıştı.

-Ne zaman lazım olsan ortalıkta yok. Hangi cehennemdesin Selim.

En son üstümü giyinerek hazırladığım  çantayı sırtıma taktım.

Ömer ateşten uyanmazken Meva hiç oralı değildi. Zor da olsa ikisini de alarak asansöre bindim.

Hastaneye vardığımda Ömer' i direkt acile almışlardı. Meva da kucağımda tekrar uyuya kalmıştı.

Böyle zor olacağı için tekrar Selim' i aradığım da telefonun bu defa kapalıydı.

Son çare olarak İpek ablayı arayarak hastanede olduğumuzu, buraya gelmesini söyleyerek kapatmıştım.