GÜMÂN (FİNAL)

Özel Bölüm 11

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

-Hadi gidelim. Çocuklar merak etmiştir.

-Gidelim bakalım.

Selim'in de ayaklanması ile geldiğimiz yolu geri dönmeye başlamıştık.

-Eee kimden isteyeyim seni? Gülsüm hanımdan mı yoksa Ömer 'den mi?

Ciddi miydi diye suratına baktığımda gördüğüm yüz ifadesi ile ciddi olduğunu anlamıştım.

Böyle şeylere gerek yoktu ki. Sade bir nikah yeterliydi. Önemli olan bir arada, mutlu olmamızdı.

-Böyle şeylere gerek yok ki. En yakınlarımızın olduğu bir nikah yeterli olur.

-Dediğin gibi olmayacak. Bu sefer sırasına göre göre hareket edeceğiz.

-Sırasına göre mi? Bilmem farkında mısın bizim çocuklarımız var.

-Olsun. Hem mutlu günümüzde yanımızda çocuklarımız olacak, fena mı olur.

-Delirmişsin sen.

-Eee ne diyorsun?

-Bakarız. Şimdi çocuklarla konuşalım. Bakalım ne tepki verecekler.

-İkisi dünden razılar. Ters bir tepki vereceklerini sanmıyorum.

Aslında Selim haklıydı. Çocuklar bu haberi aldıklarında çok mutlu olacaklardı.

-Sizinkilere hemen söyleyelim mi?

-Bilmem, sen nasıl istersin?

-Fark etmez. Söyleyelim. Herkes ne kadar erken öğrenirse işlerimizi o kadar hızlı hallederiz... Mesela İstanbul'a döndüğümüzde nikah tarihi falan alırız.

-O kadar erken mi? Tabi benim için erkenden olması gayet iyi.

-Evet. Niye şaşırdın ki?

-Ne bileyim, kalacağımız eve karar vermemiz falan...

-Haklısın. Öyleyse bir ay içinde herşeyi halledelim....

Aklımdaki planları Selim'e anlatmıştım. Planları anlatırken de eve varmıştık.

Kapıda bekleyen kıza üstümüzdekileri verip salona geçtiğimiz de ev halkını yemek masasında görmüştük.

Kaç saattir o ağacın dibinde oturmuştuk ki ev halkı öğle yemeğini yiyorlardı. 

-Geldiniz mi çocuklar. İkinizin de telefonu burada kalmış, arayamadık sizi. İpekler evin etrafında dolandı ama sizi görememişler. Galiba uzaklaştınız evden...

-Hadi çocuklar gelin biz de yemek yiyecektik.

Sergen beyin sesi ile masadaki boş sandalyelere oturmuştuk. Selim ile karşılıklı oturmuştuk.

Selim'in yanında Meva oturmuşken, ben de Ömer'in yanına oturmuştum.

İkizlerin tabaklarına baktığımda dolu olduklarını görmüştüm. Sanırım halaları ikisinin servisini yapmıştı.

Önümdeki tabağa birşeyler koyarak tabağımı yemeye başladığımda Sergen beyin sesi ile kafamı kaldırmıştım.

-Akşam yemeğinden sonra istersen git Selim. Akşam yemeğini de beraber yiyelim.  Birkaç saat geç gidersen bir problem olmaz bence.

Bu sefer yönümü Selim'e çevirmiştim.

-Bu gece burada kalacağım. Yarın akşam sizinle birlikte döneceğim.