The Protector 6 :Μέση Γη

Κεφάλαιο 33°

~Κανεις δεν ξεφεύγει από τη μοίρα και το ριζικό του...~

Γύριζε καταιδρωμενος σε εκείνο το χωμάτινο κρεβάτι...
Έρεβος...
Σκοτάδι παντού και λάμψεις ...

yarhamuk allah.
anaha lam yahin alwaqt baed....
(Ο θεός σε ευλόγησε... Δεν είναι ακόμα η ώρα)

Μια απόκοσμη φωνή ήχησε στο κεφάλι του και το κορμί άρχισε να φέρνει στροφές...Δεν είχε που να πάει. Δεν υπήρχε τίποτα για να κρυφτεί εκτός από το απόλυτο σκοτάδι παντού. Άκουσε αστραπές. Βροντές και κλάμα... Κάποιος έκλαιγε γοερα.
"man 'ant!!" (Ποιος είσαι!) φώναξε τρέχοντας προς το απόλυτο κενό και εισέπραξε ένα γέλιο που έφερε ανατριχιλα στο άυλο κορμί του.
Ήταν ολομόναχος σε ένα μέρος που δεν είχε έδαφος. Και αυτή η γυναίκα ...
Αυτή η φωνή...

"al yamama.." άκουσε πάλι τη φωνή και ένιωσε ένα τσούξιμο στο μυαλό του. Θαρρείς και ολόκληρο το κεφάλι του ήταν έτοιμο να εκραγεί. Παραλήρημα αισθήσεων, κατέκλυσε την ύπαρξη του και δεν είχε ιδέα τι συμβαίνει. Φόβος. Άγχος. Ταραχή. Πόνος. Εγκλωβισμός. Παράνοια... Όλα ήταν αρνητικά και ήταν σαν να έτρεχαν πίσω του να τον προφτάσουν...
"abiq baeid eaniy"
(Μείνετε μακριά από μένα!)

Ξανά το ίδιο γέλιο...
Σαν να έτρεχε σε έναν ατέρμονο κύκλο και εκείνα τον κυνηγούσαν χωρίς σταματημό.

"la yumkinuk alhurub min alqadar...."
(Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τη μοίρα...)

Πάλι το ίδιο χαοτικό γέλιο...
Ένιωσε τα πόδια του να παίρνουν μορφή και έτσι όπως έτρεχε να σωθεί εκείνα απέκτησαν υπόσταση και έπεσε... Μα δεν είχε πουθενά να πέσει εκτός από το κενό...
Το σώμα του αιωρούνταν και εκείνος συνέχισε να πέφτει...και να πέφτει ... Δεν είχε σταματημό...
Δύο μάτια... Ένα γαλανός ουρανός και μια όαση απλώθηκαν από κάτω ξαφνικά και σαν πήρε ολόκληρο το σώμα του μορφή, βρέθηκε πεταμένος μέσα σε νερά... Μια μικρή ελώδη λίμνη ...
Μια γυναίκα... Τώρα έβλεπε καθαρά...
Έπλενε το κορμί της.

"man ant amaraa...;" ρώτησε μα ήταν σαν να μην τον άκουγε
(Ποια είσαι εσύ...)
"ana atahadath alyak!" Φώναξε δυνατά
(Σου μιλάω!!!)

Τίποτα... Είχε μελανιές επάνω της... Τα μαλλιά της ήταν μακριά και έμοιαζε με θεά... Σαν ένα πλάσμα βγαλμένο από άλλο κόσμο. Φως υπήρχε γύρω της και εκείνος βάζοντας δύναμη στα πόδια έτρεξε μέσα στο νερό για να τη πιάσει

"hadha lays mustaqbalak ..."
(Δεν είναι αυτό το μέλλον σου..." η φωνή που τον κυνηγούσε επανήλθε και η γυναίκα που έπλενε το κορμί της χάθηκε ακριβώς λίγο πριν κλείσει γύρω της τα χέρια του και την αγγίξει