Kahve Damlaları 2| Çağlar Söyüncü

15- Düşünmek Suçtur

Bölüm şarkısı: Canım Çok Acıyor Fazlasıyla Yorgunum - Karamel Makiyato🎵

"Eda yol boyunca bir şey demedin, şimdi hastaneye de geldik sayılır söyler misin artık?!" dedi Çağlar sinirle.

"Bekle."

"Ne bekleyeyim, niye bekleyeyim?! Eda! Söyler misin? Lütfen!"

"Bunu kimin yaptığını biliyorum. Oldu mu?"

"Kim peki?" dedi telaşla.

"Senin o muhteşem sevgilin. Seren."

"Ne saçmalıyorsun Eda ya?" dedi gözlerime bakarken.

"Sen inanma. Ama göreceksin!" dedim sinirle.

"Eda.. bak onu sevmediğini biliyorum ama.."

"Ama ne?! Ama ne Çağlar!"

"Ama suç atma!"

"Suç değil, gerçek."

"Değil."

"Sen nerden biliyorsun peki? Nasıl ona bu kadar güveniyorsun?"

"Çünkü o böyle bir şey yapmaz."

"Emin misin..? Öyle bir yapar ki."

"Yapmaz, yapmayacak ve o yapmadı diyorum Eda!" dedi bağırarak.

"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?!" dedim bağırarak.

"Biraz sessiz mi olsanız." dedi Cengiz ama ikimiz de onu dinlemeyip bağırmaya devam ediyorduk.

"Çünkü Seren o gece benim yanımdaydı!" dedi son defa bağırarak.

O an çok büyük bir sessizlik oldu. Ne diyeceğimi bilemedim.

Onun yanındaydı...
Gece...

Gözlerim dolmuştu ama Çağlar'a bakmıyordum.

"Ed-" diyip elimi tuttuğunda hemen çektim.

"Tamam.. tamam, dokunma bana."

"Beni dinler misin?"

"Çağlar," dedim ona bakarak "bana açıklama yapmak zorunda değilsin. O senin sevgilin, istediğini yaparsın ama ben senin hiçbir şeyin değilim. O yüzden kendini savunmana gerek yok." dedim kesin bir tonla.

Ceren aynadan bize bakıyordu. Cengiz ise sessizce arabayı sürüyordu.

"Artık hastaneye gitmene gerek yok Cengiz. Yine de teşekkür ederim."

"Emin misin?" dedi sessizce.

"Eminim."

"Tamam o zaman." diyip başka yola döndü.

Camdan dışarıyı izlerken içimden söyleniyordum.

"Gece, Çağlar ve Seren, ne yapmış olabilirler?"
"Oturup sohbet etmişlerdir yani ne olabilir ki."
"Ya sohbetten öteyse?"
"Ama daha birbirlerini yeni tanıyorlar..."
"Yapmışlar mıdır?"
"Ay yok hayır"
"Ama oladabilir."
"Olmamıştır."
"Olmuş mudur?"

"Eda," dedi Çağlar "geldik, hadi inelim."

"İnelim derken?"

"Bu gece seninle kalırım."

"Sebep?"

"Bir şeye ihtiyacın olursa diye."

"Saol. Gerek yok. Senin gece için daha önemli planların vardır. Seren'i ekme." dedim montumun önünü kapatıp kapıyı açtım.

"Eda!" dedi gergince.

"Gelmene gerek yok ben tek kalırım."

"Olmaz."