Kahve Damlaları 2| Çağlar Söyüncü

26- Alkol ve Mavi Işık

Bölüm şarkısı: Sarhoş - Duman🎵

1 hafta sonra
Alp'ten

Günlerden pazardı ve Eda her zamanki gibi yatağıyla aşk yaşarcasına uyuyordu. Uyumak pek benim sevdiğim şeylerden olmadığı için pek uyumazdım. Gece geç yatar, sabah erken kalkardım. Eda'ysa gece geç yatar, sabah geç kalkardı.

Uyanıp yatakta biraz telefona baktım. O 'biraz' süresi 'biraz' uzamış olacak ki odanın kapısı açılıp Eda 'günaydın' diye içeri girmişti. Onun uyanma saatini benimkiyle kıyaslarsak... evet sadece 'biraz' telefona bakmıştım.

"Günaydın." dedi yarı uykulu haliyle ve elindeki yastığıyla.

"Günaydın."

"Daha yeni mi kalktın sen, ne oluyor kıyamet falan mı kopacak?"

"Uyanalı en az iki saat oldu. Sen kendine bak." dedim gülerek.

"Benim zamanlamam iyi, asıl ben erken kalksam kıyamet kopar." dedi sırıtarak.

"Bir şey söyleyeceğim." diye ekledi.

"Söyle."

"Bugün izinlisin değil mi?"

"Evet bütün gün benim."

"Bir ara yemek dersi alıyodun ne oldu ona?"

"Aldım bitti."

"E o zaman maharetlerini kaybetmemen, hep taze kalman için... hani diyorum bir küçük kahvaltı mı hazırlasan?" dedi gülerek.

"Yani ille de yap diye söylemiyorum ama yapsan da yerim şimdi." diye ekledi.

Gülümsedim. "Yeter ki siz isteyin Eda Hanım, kahvaltı sizin köpeğiniz olsun." dediğimde "Ay teşekkür ederim." dedi. Odadan çıkarken de yastığı bana attı.

"Bir sebebi yok, çok yapasım geldi." diyip kaçtı.

O banyoya girdiğinde ben aşağıya indim. Dolaptan birkaç bir şeyler alıp tezgaha koydum. Tabii ki önlüğü de takmayı unutmadım. O en önemli parçaydı.
~~~
Neredeyse bitmişti. En son patatesleri keserken kapı çaldı. Ellerimi silip kapıya baktım. Gelen Çağlar'dı.

"Çağlar?" dedim.

Yüzüme şaşkın ve sinirli bakıyordu.

"Sen kimsin?"

"Ben Alp, Eda'nın arkadaşıyım, se-"

"Eda nerede?"

"Yukarıda, duş alıyor gali-"

"Ne yapıyorsun burada?" dediğinde sesi git gide sinirli bir hâl alıyordu.

"Her sözümü kesmezsen anlatacağım. Burada üç haftalık bir işim var, bu sürede Eda'nın yanında kalıyorum." dediğimde sessizdi.

"Aklından neler geçiyor bilmiyorum ama kötü şeyler düşünmene gerek yok biz Eda'yla küçüklükten beri arkadaşız." dediğimde hâlâ sinirle bakıyordu.

"Gelsene içeri." dedim.

"Yok. Eda'ya da geldiğimi söylemezsen sevinirim." dedi kararlılıkla ve hızlı adımlarla bahçeden çıktı.

Kapıyı kapattım. Şaşırmıştım. Çok takmayıp kahvaltıyı hazırlamaya devam ettim. Beş dakika sonra Eda geldi.

"İngiltere'ye geldiğimden beri hiç bu kadar güzel yemek kokmamıştı evim. Muhteşemsin sen." dedi ve masadan salatalık alıp yemeye başladı.

~~~

Kahvaltıdan sonra Eda'yla bahçede oturuyorduk. Telefonuna bakıyordu.

"Eda." dedim.