Kahve Damlaları 2| Çağlar Söyüncü

9- Anılar Yaşarken Biz Ayrıyız

Bölüm şarkısı: Gözleri Aşka Gülen - Nilipek🎵

Kapının aniden kırılmasıyla kafamı oraya çevirdim. Gelen...

Berat'tı.

"Eda!"

"Berat! Yardım et, bir şey yap! Ne yapacağım ben?!"

"Ne- ne, ne yaptın sen?"

"Anlatacağım! Ama önce yardım et, ne yapacağım?"

"Hastaneye götürelim."

"Vay canına benim hiç aklıma gelmedi çünkü! Nasıl oldu, ne yaptınız bu adama derlerse ben ne diyeceğim?!"

"Ne yaptın ki?! Kim bu adam?" dedi ve Burak'a doğru yaklaştı.

"Burak!" dedi şaşkınlıkla.

"Sen onu nereden tanıyorsun?" dedim yüzüne bakarak.

"Senin hakkında her şeyi biliyorum Eda."

"N-neyse tamam. Şimdi ne yapacağız?"

"Hastaneye gidemiyorsak... sen doktor değil misin? Bir şeyler yap."

"Deniyorum." dedim kafasına koyduğum bezi değiştirirken.

"Yardım eder misin bana?" dedim gözlerinin içine bakarak.

"Tabii. Ne yapayım?"

"Şu bezi ıslatıp getirir misin?" dedim bezi uzatarak.

Bezi aldı ve hemen mutfağa gitti.

O sırada Burak'a döndüm.

"Burak. Uyan Burak! Özür dilerim. Kalk, hadi aç gözlerini! Bu yüzden diyorum işte gelme yanıma diye! Ama dinlemiyorsun ki..!"

~~~

Berat'ın da yardımıyla daha fazla kanamasını engellemiştim. Zaten çok derin bir yara yoktu, sadece ufak bir çizik vardı ama nedense çok kanamıştı. Ayrıca akan her kan damlasında daha çok korkmuştum. Neyseki şu an kanamıyordu.

Berat'la koltukta yatan Burak'a ve birbirimize boş boş bakarken bir anda sessizliği Berat bozdu.

"Neden böyle bir şey yaptın?" dedi sakince.

"Boşver."

Yüzümü elleriyle tuttu ve kendine çevirdi.

"Eda! Neden?!"

"Üstüme yürüdü."

"Sadece üstüne yürüdüğü için mi yaptın bunu?!"

"Hayır! Bilmediğin şeyler var Berat!"

"Anlat o zaman."

"Gerek yok, gerçekten gerek yok."

İki saniye duraksadı, gözleri karnıma kaydı.

"E-eda. Bunu sormam ne kadar doğru bilmiyorum ama.. sen.. sen hamile misin Eda?"

Hamile miydim, kilo mu almıştım?
Hamile miydim, kilo mu almıştım?
Hamile miydim, kilo mu almıştım?
Kilo almıştım.

"Çok ayıp ama Berat. Azıcık kilo aldım diye hemen hamile yaptın sen de beni."

Derin bir nefes aldı. Sanki mutlu olmuş gibiydi.
"Yok ya. Özür dilerim. Bir anda karnını şiş görünce merak ettim."

"İyi, affede-"

"Eda." dedi Burak.

Hemen o tarafa döndüm. Bu konuda ne kadar haklı olsam da sonuç olarak onu yaralamıştım ve vicdan azabından gebermek üzereydim.