Bölüm şarkısı: Bak Bana - Sena Şener🎵
Bazı anlar vardır, öldüğünüzü düşünürsünüz. Biri size kızdığında, yapmamanız gereken bir şeyi yaptığınızda veya her şeyden bıktığınızda ruhsal ve mental olarak bunu hissedersiniz.
Gerçekte kimse bilmez ölümün ne olduğunu, insana verilen en büyük iyiliktir belki ölüm; ama en büyük kötülükmüş gibi korkarız ondan. Kaçmaya çalışır, kaçamayız. Ertelemeye çalışır, erteleyemeyiz. Sadece ve sadece hissederiz.
İşte ben de tam o an hissettim öldüğümü. Her şey bitmişti benim için. Gece yarısı kimse de bulamazdı beni burada. Çürüyüp giderdim.
Karnıma saplanan bıçağın etkisiyle yere yığılıp kaldığımda koşan birini gördüm ama kim olduğunu ya da daha genel bir tabirle kadın mı, erkek mi ayırt edemedim. Tek görebildiğim koşan biri ve yıldızlardı. Sonrasında ise yıldızlar kayboldu, siyah bir perde indi ve oyun bitti...
~~~
"Eda Bulut. 24 yaşında. Hamile. Karnında derin bıçak izleri var..."
~~~
"Eda! Aç gözünü Eda! Lütfen! Eda!"
~~~
"Nabız çok yavaş."
~~~
"Şok cihazını getir!"
~~~
"Çok kan kaybı var."
~~~
"Ya anne ya bebek."
~~~
"Eda. Lütfen aç gözünü Eda. Bırakma bizi." Ceren'in sesiydi. Saçlarımı okşuyor, ağlıyor ve konuşuyordu.
Gözlerimi yavaşça araladığımda tekrar sesini duydum.
"Cengiz! Cengiz gel, uyandı!" derken yüzünü gördüm.
"Ceren, " diye fısıldadım "bebek?"
"Eda'm" dedi canımı acıtmadan sarılmaya çalışarak.
Yüzümü ellerinin arasına aldı. "Bırakmadın bizi. Başardın. İyi ki varsın aşkım." dedi dolu gözlerle.
O sırada Cengiz geldi.
"Eda! İyi misin?" dedi.
"Ben iyiyim de beb-" derken içeri doktor girdi.
"Merhaba. Öncelikle çok geçmiş olsun. Durumunuz iyi ancak çok kan kaybınız var. Kanın bir kısmını karşıladık fakat grubunuz çok nadir olduğu için bulmakta zorlanıyoruz, hâlâ takviyeye ihtiyacınız var." dediği sırada hemen Ceren atladı.
"Ben veririm."
"Kan grubunuz?"
"A pozitif."
"Uyumlu değ-"
"Ben vereyim." dedi Cengiz.
"Sizinki?"
"Sıfır pozitif."
"Maalesef sizinki de uyumsuz. Hastanın kan grubu B negatif."
"B negatif mi?!" dedi Ceren Cengiz'e bakarak.
"B.. negatif." dedi o da Ceren'e bakarak.
"Doktor Bey bebeğin durumu nasıl?" diye atladım telaşla.
"Bebek... Eda Hanım, bebeği kaybettik."
"NE?!" dedi Ceren ve Cengiz aynı anda. Bense sessizdim, kendime kızıyordum çünkü benim suçumdu, onu ben öldürmüştüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kahve Damlaları 2| Çağlar Söyüncü
RomanceSen bana hayır dedin ve gittin... ama biliyor musun?.. ben seni hayatım boyunca bekledim. Çünkü sevdim... Biz seninle birbirine uymayan iki yapbozun parçaları gibiydik. Birleşmesi imkansız... Canın yandı, canım yandı; başın ağrıdı, başım ağrıdı; ka...