KELEBEKLE DANS

◆ Başlangıç ◆

  

✿ Belki de konuşuyordur gözlerin.

Ama ben gözce bilmiyorum ki;

Sessizce biliyorum,

Usulca biliyorum,

Masumca biliyorum.

C.Süreya ✿

*

Sinirden delirmek üzere olduğum o lanet anlardan birindeydim. Her kulaç atışımda suyu biraz daha sert döverken gittikçe rahatladığımı hissediyordum. Spor salonunun bomboş olan kapalı havuz bölümünde 1 saati aşkın süredir aralıksız yüzmekle meşguldüm. Sinirden köpürmek üzereyken gelip insana huzur veren bu turkuaz maviliğin içinde tek başıma yüzmek kesinlikle en sevdiğim sakinleşme yöntemlerimden biriydi.

Çok sevgili babam yine estetik güzeli çıtır sevgililerinden, ablam yaşında olan bir tanesini daha benimle tanıştırmaya kalkışmıştı. Benimle! Derin Eymen'le. Tanışmayı geçtim hiç bir kuvvet beni o fahişelerle aynı ortamda 10 saniyeden fazla tutamazdı. Hayatını zindan ederek kaçırdığım bir milyonuncu sarışından sonra insan babasının bunu öğrenmiş olmasını bekliyordu ama hayır babam vazgeçmek nedir bilmeyen bir tipti. Kime çektiğimi buradan anlayabilirsiniz. Çünkü ben kesinlikle babamın kızıyım.

 Annem olacak kadının nerede olduğunu bilmiyordum. Tek bildiğim babamı, beni ve benden sadece 3 yaş büyük teyzemi, ben çok küçükken terk etmiş olduğuydu. Annesiz bir çocukluk geçirmek zorunda olduğum yetmezmiş gibi, kendimi bildim bileli babama yapışan servet avcısı sürtüklerle uğraşıyordum. Babamın hala kalbinin bir köşesinde anneme ait özel bir yer olduğunu ve onu hiç bir zaman unutamayacağını biliyordum. Bazı geceler çalışma odasında viskisini yudumlarken bakışları dalıp gittiğinde ve uğruna her şeyimi feda edebileceğim o mavi gözlerinin buğulandığını gördüğümde beni terk eden kadından mümkünmüş gibi biraz daha nefret ediyordum. Babam benim en değerli varlığımdı. Bu dünyada olmazsa nefes alamayacağım tek adamdı o.  Beni doğuran kadın gittikten sonra geçici heveslerle gününü gün etmişti ve bitmek tükenmek bilmeyen servetini böyle dünyevi zevklerle harcıyordu. Ama içinde yaşadıklarını bildiğim için babama kızamıyordum işte. Bunun yerine o sürtüklere haddini bildirmek kesinlikle daha eğlenceli bir şeydi.

 Babam Poyraz Eymen kesinlikle yakışıklı ve karizmatik bir adamdı ve bunun yanında bonus olarak süper zengin olduğunu da eklersek, bu onu servet avcısı kaltakların bir numaralı hedefi yapıyordu. Babam buranın kralıysa ben de onun biricik prensesi Derin Eymen'dim ve kesinlikle babama âşıktım. Benim her şeyimdi. Beni terk edip giden annem olacak kadın her kimse umurumda bile değildi. Çünkü babam bana her şekilde yeterdi.

Yeni sürtüğümüzü başımızdan def etmem kaç gün sürecek diye düşünürken aklıma gelen eğlenceli planla keyfimin yerine geldiğini hissettim. Hey ben kötü bir kız değildim. Babamın mutlu olacağı bir kadına âşık olup onunla birlikte olmasına elbette karşı değildim. Ama bu servet avcılarından babama bir hayır gelmeyeceği de belliydi.

Kendi kendime havuzdaki son turumu atarken kapının açıldığını duydum. Ben özellikle bu denli sinirliyken ve rahatlamak için yüzerken rahatsız edilmekten nefret ederdim. Bunu bu civardaki herkes bilirdi. Babam sağ olsun hatırı sayılır derecede saygınlığımız vardı ve herkes emrimize amade olurdu. Peki, şimdi buna cüret eden saygısız da kim oluyordu? Düşünmeyi bırakıp sesin geldiği tarafa döndüm. Dönmez olaydım. Buraların en popüler kızıydım ve kapımda Sebastian olacak bir ton yakışıklı tanıyordum. Aynı zamanda uzun süredir okulun en popüler çocuğuyla birlikteydim. Her kızın hayallerini süsleyen pek çok şeye çoktan sahiptim zaten. Ama bu kapıdan giren çocuk cidden benim bile nefesimi-bir saniyeliğine de olsa-kesebilecek türden yakışıklılığa sahip biriydi. Onu daha önce buralarda nasıl olup da görmediğimi düşünürken en az kendi kadar karizmatik ve etkileyici sesiyle konuştu.