005

24 6 0
                                    

005

SOBER AND DRUNK = KISS

AMETYST'S POV:

MATIIM akong naghihintay kay Leon ng may biglang nagdoorbell sa labas. I instantly went and opened the door to see who was it. Aaa! Gusto ko nang uminom.

“Leon, tara na?”

Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. I heard him chuckled nervously.

“Ano? Tara na! Titig titig pa eh,” hinila ko na siya papasok sa loob ng kotse at napabuntong hininga naman siya.

Kumunot ang noo ko, “May mali ba sa suot ko?” tanong ko.

He shook his head. “Yung totoo?”

He looked at me again. “Okay lang yung suot mo Sushi, para sakin. Ang sexy mo nga eh, green sexy dress? Sino ba naman ang gago na sasabihing pangit at mali yan? But for the other people, para ka na nilang hinubaran.”

Kumunot na naman ang noo ko. Ano bang meron sa suot ko? Minsan nga lang ako magsuot neto, alangan namang mag-pajama ako sa bar?!

“Tss.”

“I am serious. If you really want to dress provocatively in public you should bear the consequences. Everyone in our community has different perceptions, has different norms. If pinagpatuloy mo yan, kailangan mong harapin ang mga negative comments at ang mga bashing. Stick to it. There is no harm in your dress because we're going to a bar. So, okay lang. You're beautiful by the way.”

Pinaandar na niya yung makina at ako naman ay napatulala. Here he is again with his professor statements. Pero, nagpasalamat padin ako, he's here. Sinabi niya pang maganda ako hehe.

“If someone else tried to touch you in different ways, tell me okay? ‘wag kang hihiwalay sakin,” sabi niya at mas binilisan ang pagpapatakbo.

Hutek! Parang ‘eto na naman siya! Bored na naman siguro ‘to.

“S-sige.”

Minutes later, umabot na kami sa bar. I looked at him when he held my waist and pulled me up to him. Hindi na din ako nagpumilit at pumasok nalang kasama siya.

“Let’s have that V.I.P room.”

I only nodded as an answer. Hanggang sa pumasok na kami sa kwartong yon. I don't know but I really need to get rid of this brain of mine. Sobrang kaba nong naramdaman kong may tumitingin sakin.

They were eyeing me like I'm a food.

“What do you wanna drink?” he asked quietly. Napalunok naman ako noong kakatapos niya lang i lock yung kwarto.

“Bakit mo nilock?”

“To make sure,” he whispered. Ang mukha niya ay nakatingin lang sa cellphone niya. He looks chatting with someone and I never felt so cold this time.

“Make sure what?”

Tinignan niya ako, “Shut up and drink, pagkatapos neto, I'm gonna sue you!”

“Oo na nga.”

Nag-order naman ako gamit ang button na pula. I ordered everything especially my favorite, vodka. Kaya nong dumating na ang order namin, nilaklak ko na lahat habang si Leon ay nakatingin padin sa cellphone niya.

After minutes or hours? I felt something that I couldn't explain na kahit ang ginaw sa loob ng kwartong ‘to, ang init ng pakiramdam ko.

“Aish!” sigaw ko, he, then looked at me with that cold face of him.

____

LEON'S POV:

This woman is insane! Hindi niya ba alam na nasa bar kami? Now I'm stupid enough to tell myself that she's drunk, kaya wala siya sa katinuan!

Magkaibigan lang ba talaga? Where stories live. Discover now