Magkaibigan lang ba talaga?

023

023

DREAM(S)

GAVIN'S POV:

"HI love! I brought you this." Bati ko kay Amethyst at kiniss siya sa pisngi. She made a teasing face before facing the food she's cooking.

I love her so much...

"Thank you baby," sabi niya at kinuha ang soju at iba pang pagkain na korean at nilapag ito sa lamesa.

Familiar korean food nalamg ang kakainin namin dito sa Korea dahil hindi ko naman alam kung ano ang pwedeng lutuin dito. Tatlong taon na kami dito sa Korea at kahit kailan hindi ako nagsasawang makasama ang asawa ko.

I hugged her from the back, "I love you so much." Bulong ko sa tenga niya at sumiksik sa gilid ng leeg niya. She instantly made a face again.

"Tanga ka talaga eh 'no? Wala pa akong ligo ano ba!" hinawi naman niya ang mga kamay ko sa bewang niya at agad akong natahimik at umupo nalang sa mesa. Siya naman ay tumawa lang sa pinakita kong pagpapout.

"Kumain kana, baby. Niluto ko 'yan para sa'yo. Maliligo lang ako, because I want your cuddles right now."

Bigla nalang itong nawala sa paningin ko at ako naman ay napangiti ng malapad. Tch! Ayaw ayaw pa niya pero gustong gusto naman pala. Grabe na 'yan ha.

"Inlove ang gago," saad ni Tristan sa phone. Tristan is my older brother who live in U.S. "Goodluck sa pag-uwi bukas, I'm so glad you spent your years in Korea." Tumawa ito. "With your loving wife."

Ako naman ang tumawa. "Uuwi na kami bukas and I can't wait to meet our baby next month."

Nag-usap lang kami ng kuya ko at pagkatapos no'n ay agad kong kinatok si Amethyst sa comfort room. "Baby? You done? Natapos nalang kami ni Kuya magtalk hindi kapa nakalabas, grabe!" sigaw ko sa kaniya para marinig niya.

Bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko ng may marinig akong ungol ng isang babae. "G-gavin... si KD..." at biglang bumukas ang pinto't pinakita sa akin ang duguan niyang kamay.

(⁠ꏿ⁠﹏⁠ꏿ⁠;⁠)

Bigla akong napabalikwas ng bangon sa aking panaginip. Nagising ako sa kwarto ni Amethyst at wala na siya sa kama niya. Nasa sofa kasi ako dahil binabantayan ko siya kanina dahil may lagnat siya. Nagpapapogi points naman ako.

Sana magkatotoo ang dream ko. Heh!

Bigla namang bumukas ang pinto at pumasok si Amethyst na naka hoodie at may dalang lesson plan. "Tabi! Letse. Bakit ka ba nandito? Umalis kana." sabi niya at bumagsak sa kama.

Ako naman bumagsak ang balikat. Linte!

________

AMETHYST'S POV:

HAY! Alam ko naman na gusto niya akong alagaan. Ano ba ang magbabago? Nilalagnat nalang din naman ako, ano pa ang gagawin?

Imbis na mabwisit ay kinain ko nalang ang binigay niyang donut at siya naman ay kumakain ng mani sa gilid habang nakatingin sa akin. Bwesit! Ang pangit niya.

"Ate? Nandiyan ba si Kuya Gavin? Nandito na po yung kapatid niya hinahanap siya."

Tumawa ako, sa wakas!

"Pwede kanang umalis, salamat sa pag-aalaga."

Agad naman akong tumalikod sa kaniya at nag indian seat. In-open ko kaagad ang laptop ko at parang aatakihin ng malakas at padabog itong sinirado ng tarantado. Alam ko naman ginagawa niya, nagpapapogi points siya sa'kin. Eh hindi naman 'yon gagana!

Gumawa nalang ako ng grades at scores ng mga teacher na nasa sakop ko. Kailangan na kasi sa division. Hindi ko alam kung bakit naging principal ako. Gusto ko naman maging teacher.

"Putek," sabi ko at nangulangot.

Pinitik ko naman 'yon at napunta sa tasang nasa front ko. "Buti nga sa'y—" Hindi ko na matapos ang sasabihin ko ng madulas ako sa kumot ko at nahulog sa sahig.

Nahulog ako sa sahig at dahil do'n nakita ko ang isang jar na puno ng mga papel. Kinuha ko 'yon at binasa ang ilan. It's my jar of hearts for Leon. Tangina, kalimutan mo na! Apat na taon na at mahigit oh!

Ch ch ch gumawa ako ng mga tunog gamit ang utak ko para mawala na siya. Epektibo naman ito at nakatulog ako. Nagising nalang ako na may tumabi sa akin.

"Ate? Gising na. Hindi ka papasok?"

Nakaflight-attendant pa itong uniform. "Sus! Ayan na siya oh! Bongga mo," para akong iiyak habang nagmomodel siya sa harap ko.

"Bagay ba sa akin ate? Salamat ate sa pagsuporta!"

"Oo bagay na bagay, ikaw pa!"

She smiled and hugged me tight. "Kinakabahan ako sa unang araw ko ate. Sana maganda ang kakalabasan..." I love you so much, Alyssa. I would never fight for my life without you.

Tinulak ko siya at pinangiti. "Trust yourself okay? Everything will be super fine."

Tumayo naman ako at ganoon nalang ang gulat ko ng marami siyang binigay na tsokolate. "Ate oh, para may gana kanang pumasok. Ikaw ang mahalaga sa school niyo dahil ikaw si Miss Principal!" May pa dila pa itong nalalaman.

Dinilaan ko din siya at pumasok na sa comfort room. "Lagay mo lang diyan! I'll take a bath first."

Matapos akong maligo ay tahimik na ang buong bahay. Kumain ako mag-isa, naglutong mag-isa, at lalo nang tumatawang mag-isa.

"Hay, I love my self."

Agad ko naman sinirado ang bahay pagkatapos ng mga ginawa ko. Nakadamit akong pink na dress at nakalugay ang buhok. Tangina, sana hindi ako bagsak sa evaluation.

Tumunog ang cellphone ko ng may magchat.

Miss Alma Mareno: Hello, Casilo? Come to the division office now. We'll discuss things privately.

Ay potaneska! Ayan na naman ta'yo! Matutulog nalang kaya ako sa kwarto ko at sigurado pa akong may laway sa mukha ko pagkatapos. Tanginang buhay!

Alam kong may pagkukulang ako sa floorwax distribution at sa mga walis tingting sa school. Pero hindi ibig sabihin no'n ay irresponsible na ako sa gagawin ko. Nangungulangot lang ako pag walang tao, tumatae kapag may tubig at kumakain kahit busog. Ano paba ang gagawin ko?

Agad akong sumakay ng taxi at nakarating na sa Division office. Ang bilis ni kuya driver! Grabe parang alam niyang isususpend ako.

"Salamat ho," sarkastikong ani ko kaya napatingin siya sa'kin na walang alam. "Hehe."

Pumasok kaagad ako at ginaw palang ng office ay hindi ko na alam gagawin ko. Ayan! OOTD pa!

"Tss, ginaw ah!"

Pumasok agad ako sa opisina ni ma'am Alma Mareno. Kumatok ako sa pangalawang pinto dahil nandoon daw siya sabi ng secretary niya. "Ma'am?"

Alam kong papalapit na siya sa pinto dahil parang lumindol. Sus, barney talaga.

Binuksan niya ang pinto at pinaupo kaagad ako. "Casilo... Good job! You're in first rank in the Most Responsive Principal of the Year rank. Thank you for your undying support and love to your school. I know you got them always."

Agad naman akong hindi makaimik. "Is she serious?"

Tila ako ay natauhan at natakpan ang bibig ko. "S-sorry superintendent! I didn't mean to, I'm just surprised!"

Tumawa siya, "Kahit siguro ako 'no? Congratulations!"

"Thank you, ho!"

She smiled, "But... you will be leaving your old school. You will be assigned in Palawan where you need to train a Group of Tribe Teachers or GTT. They are inspired by the way you talk to people although of what you've been for the past 4 years."

Agad akong nalungkot. Napamahal na ako sa school na na assigned ako. Pero mas gusto kong makapagturo ng ibang tao. Dahil, I want to explore new things in life.

"Okay ma'am, deal..." Agad akong nagpasalamat at lumabas na ng opisina. Masaya ko naman itong binalita kay Jessica at tiyak na matutuwa 'yon dahil malapit lang siya sa Palawan nakatira ngayon.

Palawan... sana makapag start ako ng magandang ala-ala sa'yo.

_______

Uwu!🌸