When the Chaser gets tired.

#PROLOGUE. :)

When the Chaser gets tired.

Written by:

TABIBIYANS. :)

 

PROLOGUE

 

Madisson Evangelista POV

(A 7years old Madisson)

 

I am currently riding a pink Barbie bike chasing my kuya Andrei, together with his three groups of friends’ kuya Damon, kuya Ezra and kuya Dian. Hay boys! Bakit ba napakabilis nila? Naka-bike na nga ako pero hindi ko pa rin sila mahabol.

“Kuya, please wait for me!”

“Tsk. Madisson, you go home! Can’t you see? We’re boys, and you are a girl. You don’t belong to us.” Kuya Andrei said facing me while walking backwards.

I rolled my eyes heavenwards. So what if I’m a girl? May batas na ba ngayon na nagbabawal na makipaghalubilo ang mga babaeng gaya ko sa mga lalaking gaya nila? Tss.

“Yeah Madi! Don’t you have your own friends? Why don’t you join them instead of us?” Kuya Ezra said.

“Ihh! It’s vacation. They’re out of the country, they’re not here! Kaya sige na, mga kuya ko! Sama na ako sa inyo. Please!” I shouted, still paddling the bike.

“Go home Madisson! We’re going on a basketball. You can’t play that, don’t you?” Kuya Andrei said.

I rolled my eyes once more. And who says girls can’t play basketball? Of course we can! Pero hindi talaga ako maglalaro nun. Kapag sasama sa kanila, maglalaro agad? Hindi ba pwedeng manunuod muna?

“Duhh! I’ll just watch, kuya. Hindi ba pwede yun?” I said, stopping the bike and crossed my arms.

“Dude, bagong lipat.” Kuya Damon said. Tinapik niya ang mga balikat nina kuya Andrei, kuya Ezra at kuya Dian.

“I hope it’s a chick.” Ani kuya Dian.

Lumapit ako sa kanila nang marinig ko iyon. May truck nga doon na bukas ang likod at may limang lalaki na nagtutulong-tulong na magbaba ng mga furnitures.

“Wow! We have our new neighbor. Sana may batang babaeng katulad ko para naman may kalaro ako.” Ani ko nang makalapit ako sa mga kuya.

“Yeah yeah. Para naman hindi na kami ang kinukulit mo.” My kuya said, rolling his eyes.

I rolled my eyes and pouted. Napaka-suplado talaga nitong kuya ko! Ganyan talaga siya. Ayaw na ayaw niyang sumasama ako sa kanilang magkakaibigan. Ani niya ay babae nga daw ako at lalaki nga daw sila. Psh!

Isa pa, mga big boys na daw sila. Halos lahat kasi sila ay magkaka-edad. 12 na sila, samantalang ako ay 7years old pa lang. Sabi nga ng kuya Damon ay ako daw ang baby girl ng grupo nila.

Kapag nga may umaaway sa akin, to the rescue ang mga iyan. Kaya naman nung 6years old ako at may umaway sa akin na inaway din nila, simula ‘nun wala na’ng nangahas na i-bully ulit ako. Ha! Takot lang nila sa mga kuya ko ‘no.

Magkababata na ang mga kuya Andrei, kuya Damon, kuya Ezra at kuya Dian. Lahat silang magkakaibigan ay may ibubuga naman pagdating sa looks. Pansin ko nga ay palaging nagpapapansin yung mga girls sa kanila dito sa subdivision namin pati na sa school e. Psh! Minsan nga naiinis na ako e. Ang babata pa nila pero kung makapagpapansin sa mga boys, mga feeling dalaga na! Tss. Buti pa ako, wala pa sa isip ko ‘yang mga yan. Hello! 7years old pa lang po kaya ako.

“Where’s our new neighbor? Wala akong makita, puro ganito lang.” Ani kuya Dian, pointing to the working men.

“Tss. Shut up, Dian! Come on. Baka may makauna pa sa atin sa court e.” Kuya Andrei said irritatingly.

Mag-uumpisa na sana ulit silang maglakad nang may kulay itim na van ang dumating at huminto sa harap ng truck.

Bumukas ang passenger’s door at lumabas ang babaeng sa tingin ko ay kaedad ng Mommy ko. Maganda siya at maputi. Her hair is perfectly bunned at the top of her head. Naka-fitted violet colored dress siya na umabot hanggang tuhod. Sa tingin ko ay nasa 5’7 or 5’8 ang height niya at mukha siyang anghel na sopistikada. Hindi ko na tuloy namamalayan na halos tumulo na ang laway ko sa paghanga sa ginang.

“Hi.” She lovely greeted at us.

“Hello po. Welcome to the neighborhood.” Kuya Ezra greeted as well.

“Thank you Iho.” She said and faced the van. “Travis, come out. Look o, there’s boys in here who I think is the same age as you. Make them your new friends.”

And with that, may lalaking lumabas mula sa van. Kasing tangkad lang siya ng babaeng sa tingin ko ay Mommy niya. Nakayuko siya nung una kaya hindi ko pa makita ang itsura niya. Nang mag-angat siya ng ulo, pakiramdam ko ay huminto ang buong paligid ko.

He has this wow looks. He has these brown eyes, at anglabiniya aykumukulay pinkish na reddish. Sobrang tangos ng ilong niya. Nakakunot ang noo niya pero ganoon pa man ay hindi nito nabawasan ang pagka-gwapo ng kanyang mukha.

Diretso siyang nakatingin sa akin or am I just hypnotized by his demigod looks kaya pakiramdam ko ay sa akin nga siya nakatingin. Misteryoso siya para sa akin at sa tingin ko ay dahil doon kaya mas lalo akong naakit sa kanya.

Yes, naakit is the right term. And because of that, at the 7years of my existence in life, I never knew that my CHASER side will be born.

A/N: Second story! Please do support my first. :) #Loving you is like a battlefield. Thanky! <3