Bumalik na kami sa opisina ngunit marami paring nakatingin. Hayss wala naman kaming ginagawa, wala din kaming relasyon bakit may mga tao talaga na mahilig gumawa ng kwento sa utak nila para mapasama ang isang tao.
At yung nangyari kanina matapos niya akong yakapin, it's hard to admit it I felt relieved, I felt safe, I felt peace. Sino ba namang makakaisip na yung lalakeng kina iiritahan ko ay yung lalakeng magpaparamdam sakin ng ganito. I am aware that I don't have strong feelings towards him. I believe it's because I am still healing from my past. I haven't shared much about myself with him yet because I am not ready to tell my story. However, I am thankful for his company which brings me comfort. Maybe that's the connection between us.
( FAST FORWARD )
As time passed, our friendship grew stronger and we became inseparable. I find comfort in knowing that I can lean on him whenever I need to, but there always seems to be an invisible wall between us. Despite our closeness, I can't help but feel something is holding us back from being completely open with each other. I think meron siyang hindi sinasabi sa akin and I respect that, may mga bagay talaga na di pa dapat sabihin lalo na pag hindi kapa handa. Kagaya ko wala rin akong sinasabi sa kanya I'm just enjoying his presence and I am used to his presence already. Pero hindi ko pa kayang ibahagi sa kanya ang lahat ng naranasan ko sa buhay. Siguro yan yung nararamdaman kong bakod sa gitna namin. We put limitations kung saan lang ba banda yung limitation and we will not go deeper. We didn't talk about that pero sa actions namin parang ganon na nga.
Day off ko ngayon at heto ako sa bahay naglilinis ewan ko ba yung hugasin namin para namang dinagsa ng fiesta. Pag day off ko tumutulong talaga ako sa gawaing bahay, syempre matanda na ang Lola ko, at tsaka ayaw ko na siyang mapagod lalo, kaya pag andito ako yung tumulong kay ate na maglinis ng bahay.
Madami naman kami sa bahay pero alam niyo yung feeling na parang kayo lang yung tao kasi kayo lang yung gumagawa ng mga gawaing bahay samantala yung iba parang buhay prinsesa. Kala naman nila rich kami eh HAHHAHAHA. pero okay lang sakin kesa si Lola yung mapagod. She's been there with us simula nung bata kami. Exactly 5 years old ako nung iniwan kami ng mama namin at sumama sa iba at si Lola na yung tumayong ina sa aming magkapatid hanggang sa lumaki na kami.
At para sa akin utang namin ang buhay namin sa Lola ko kasi pag wala siya feeling ko napariwara na yung buhay namin lalo na't lassingero ang aming ama. Pero kahit ganon si papa mahal na mahal ko pa din yun, kasi papa ko yun isa siya sa rason kung bakit kami nabuhay sa mundong ito. At alam kong dadating yung araw na maibabalik ko lahat ng sakrpisyo nila sa amin.
Tanghali na nung natapos ko yung gawaing bahay. Bago kumain chineck ko muna yung cellphone ko kung may nag text ba o wala. HAHHAHAHA o diba wala naman akong ka text nag checheck padin ako malay natin diba may anghel na mag text sakin.
5 messages from Mr Chikboy, oh akalain mo may text nga hahahha ang kyut naman ng name sakin ni Aiden. Bakit nga ba nag text to HAHHAHA.
*"Mr Chikboy"
*"Hoy Serenity gising kana ba?"
*"Kumain ka oyyyy huwag kang mag papagutom always ka nlang nagskiskip kumain eh"
*"Ay busy si madam HAHAHA"
* "Hoy magrereply ka or mag rereply ka"
* "Bahala ka nga, mukhang busy kanaman sa buhay mo"
Natatawa ako sa text niya ang oa ng lalakeng ito para namang bakla kung makaganito. Parang naging isip bata nung naging close kami feeling baby eh mas matanda naman sakin.
*"Hoy chikboy huwag kang isip bata di bagay sayo HAHHAAHAHHS. "Then I hit the send button bago kumain ng lunch di kasi ako nakapag breakfast kanina.
Matapos kung kumain pumasok na ako sa kwarto para mag pahinga kasi nga napagod ako kakalinis ng bahay. Nang nakaidlip nako bigla namang nag ring yung cellphone. Arrgghhh sarap itapon. Inabot ko yung cellphone ko at sinagot ng hindi man lang tinitignan kung sino ang tumatawag.
*"Hello? pagod kong sabi. Serenity gala tayo dali may bagong bukas na unli wings akong nalalaman yieee sasama na yan. "
..
*"Ayoko gusto kong matulog tsaka kakakain ko lng ng lunch busog pako. "*"Ano kaka lunch mo palang? Anong oras na ah bumangon kana diyan at gagala tayo." Inis kong pinatay ang cellphone at nagbabalak ng matulog ulit ng bumukas ang pinto.
*"Serenity bangon na kasi," naiiritang sabi niya bago ako hampasin ng unan.
*"Ano ba Aiden inaantok ako lumayas ka dito sa kwarto tsaka sino nag papasok sayo dito."
*"Ambaho mo na 5pm na di ka parin naliligo." nandidiring sabi niya tsaka tumawa
*"Ano 5pm na? diba one pm plng kakaidlip ko palang ah."
HAHHAHAHHAHAHAHA makatawa naman tong tukmol nato parang wagas ah.
*"Aray ano ba Serenity, bat ka nang tutulak?" pasigaw na sabi nito
*"Eh bat ka kasi namamasok ng kwarto ng may kwarto. Layas layas."
*"Ano ba gagala nga kasi tayo eh minsan lang day off eh. Dali na gala na tayo pag papaawa neto."
*"Sige na nga alis maliligo ako basag trip ka sa tulog ko pumanget ka sana.
*"Serenity hoyyy maligo ka ng maayos ambaho mo na HAHHAHAHAHHA"
Abaaaaa abnoy to kaya kinuha ang water bottle na na nadaanan ko tsaka tinapon sa kanya ayon sapol sa ulo.
*"HAHAHAHAHHAHA Aiden nasapol kita sa ulo," bigla naman itong tumakbo papalapit sakin kaya tumakbo nako papasok sa cr at nilock HAHAHAHA gaganti yun eh.
*"Humanda ka sa akin pag lumabas ka diyang panget ka," di kita patatakasin ng buhay. Sigaw neto sa labas ng pinto.
*"Sige lang Aiden subukan mo di ako sasama sa gala mo HAHHAHAHHAHAHA"
______________________________________
Sorry for the typos and grammatical errors
BINABASA MO ANG
I FOUND LOVE IN THE DARKNESS
RomantikAmid the darkness, I have found myself isolated, where my tears go unseen and sobs unheard, and my pain is left unacknowledged. It's hard to express to others that the person I loved the most, and the person they trusted, has left me. This person ha...