pas 2 muajsh

315 17 0
                                    

Olsi POV

( Pas mbremjes se matures se Esines, me erdhi nje telefonate, qe me shkatarroi, me lendoi, me theu ne dysh. Ah sikur ta ktheja kohen pas dhe te isha prane saj ne ato momente.)

Para 2 muajsh

Babi--) Olsi...
Une--)Po ba
Babi--) Merita...Merita...ajo vdiq(tha babi duke qare)
Une--)jo....jo nuk mund te jete e vertete. Joooo jo mami, te lutem me thuaj qe po tallesh?
Babi--) Bir, po e sjellim trupin ne shqiperi. Me prit ne shtepi.

( Me mbylli telefonin. O zot nuk po dija cte mendoja me. Doja qe dikush te me thonte " Nuk eshte e vertet, mami po te pret krahe hapur ne shtepi." Doja qe te ishte thjesht nje enderr e keqe nga e cila do te zgjohesha dhe gjithcka do te kishte mbaruar. Une...une i premtova asaj qe asgje e keqe nuk do ti ndodhte, por se mbajta dot premtimin, ajo...ajo iku nga kjo bote. Me la vetem. Si do mundem te jetoj une pa te? He ku do iki kur te kem nevoj te qaj, kush do te kujdeset per mua kur te jem semure, ku do ta gjej eren e saj kur te kem nevoje, kush do mi japi ato keshillat qe vetem nena do ti japi? Kush do te me presi krahe hapur ne shtepi dhe te me kujtoje qe te ha, kush do te me qortoje mua kur te bej gabime?? Si do mundem une te jetoj pa te o zot.)

Esina--)cfare ka ndodhur? ( pyeti Esina e shkrete qe kishte mbetur e shokuar kur me pa mua ashtu ne ate gjendje ato momente. Ne ato momente aq te veshtira per mua kisha nevoje per force dhe kush me mire se ajo mund te ma jepte. E mora ne perqafim dhe i tregova)

Une--) Mua...mua me duhet te iki...mami, mami im vdiq.
Esina--) siii??? Mos u tall te lutem.
Une--) me vjen keq me duhet te iki.

( E lash aty dhe me te shpejte u nisa per ne shtepi. Pas 6 oresh babi e solli trupin e saj ne shtepi. Solli per here te fundit gruan dhe mamane time ne shtepi.Ne ato momente askush pervec meje dhe babit nuk ishte aty. Nuk kisha guxim ti tregoja njerezve qe dashuria ime me e madhe nuk ishte me ne kete bote.

Ja tek ishte ne mes te sallonit ajo e mbuluar nga nje kuti e madhe qe me siguri po i mbante frymen. Iu afrova afer. Hapa akrivolin dhe pash ate, mbretereshen time. Ajo...ajo dukej kaq afer dhe...dhe shume larg. Ne ato momente nuk e mbajta dot veten, fillova te qaja dhe e mora ne perqafim trupin e saj te pajete, por nuk ishte e njejta gje, ajo kishte marre nje hije te zymte tashme, ndonjese ne fytyre kishte nje buzeqeshje te vogel. Trupi i saj ishte kaq i ftohte nuk e kishte ate ngrohtesine e saj karakteristike qe e kishte gjithmone. Po e mbaja ne krahet e mi dhe po prisja qe dhe ajo te me hapte krahet dhe te me merrte ne perqafim.)

Une--) Ma....o ma...ma cohu te lutem. Mos rri keshtu, thuaj dicka te te degjoj zerin, me perqafo dhe ti. H pra o ma pse sme degjon apo ste ka marre malli per mua? He ste ka marre malli per djalin tend te vetem? Ma..cohu te lutem mos bej keshtu. Mos me ler vetem ma, si do te jetoj une pa ty?? Maaaa

( Po qaja me ze duke e pasur ate ne krahet e mi, duke pritur qe ajo te reagonte, duke pritur qe ajo te me thonte " ketu jam bir, sdo te lej kurre vetem" por keto fjale nuk erdhen. )

Babi--) cohu bir, mos bej keshtu, se po vijne njerezit. Behu i forte per vete dhe per mua. Te lutem bir, tani une nuk kam njeri tjeter ne kete bote vec teje.

( Perqafova babin dhe pash qe ne ato momente ai ishte me i derrmuar se une. Duhet te behesha i forte per te, te pakten. Njerezit filluan te vinin dhe tek dera shoh Esinen me prinderit e saj. Me shikon mua dhe mbush syte me lot dhe ajo, dhe me vrap erdhi me perqafoi.)

Esina--) Nuk je vetem, ne rregull. Mos e harro kurre kete. Per cdo gje une jam ketu.
Une--) hmm

( ahh sa me nevojitej ai perqafim ne ato momente.  Pas disa oresh shtepia u mbush plot me njerez dhe Esina ishte duke iu sherbyer atyre. Te nesermen u be varrimi. Momenti me i veshtire ne jeten time. Ai momenti kur ti me duart e tua i hedh dhe siper nenes tende. Gruas qe sakrifikon gjithcka per ty ne kete jete. Gruaja qe te rrit, te edukon, te meson me presencen e saj dhe me pas iken duke te lene pas mijera kujtime qe sa here i kujton fillon dhe qan. Mbaroi dhe varrimi. Ate nate Esina qendroi tek shtepia jone. Tek ajo shtepi qe sa here e shikoja me kujtonte mamin. Me dukej sikur e shikoja ate ne cdo cep te shtepise. Pas varrimit Esina po gatuante ne guzhine dhe une isha ne sallon me babin.)

Babi--) E di bir, te kerkoi ty ne momentet e saj te fundit.
Une--) E di ba, dhe une nuk isha aty, nuk isha aty me te.
Babi--) u mundua shume qe te rezistonte deri sa te vije ti, sic duket ka dashur te te shohi per here te fundit.
Une--) Me fal o ba me fal, pendohem qe sjua hapa telefonin me pare. Mbase po ta kisha pare vija tek ajo dhe me shikonte per here te fundit.
Babi--) Iku ajo bir tani.Tani duhet te behesh i forte.

(Ndihesha keq me veten, me vinte inat me veten qe ne momentet e saj te fundit nuk isha me te. Nderkohe qe une isha duke kercyer duke u argetuar ajo ishte duke dhene frymen e fundit. Me dukej vetja hipokrit. Nuk mundja ta falja dot veten. Me dukej sikur as mami nuk me kishte falur, sikur me fajesonte. Shikoja ne cdo cep te shtepise, me kujtohej ajo, dhe nuk duroja dot me. Ashtu si isha dola nga shtepia duke qare. Mora makinen dhe u nisa per ne gjermani pa i treguar gje askujt. Rruges Esina Babi me telefonuan shume here, por nuk kisha guxim tia hapja.)

Hey, dhe pak librit i vjen fundi. Shpresoj te ju jete duke ju pelqyer deri me tani.

Kur Te Me Duash TiTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang