Part 12

1.5K 152 1
                                    

Zawgyi code

"အစ္ကို..ဟင့္...အစ္ကိုေရ"

ခင္တေရးႏိုးေတာ့အစ္ကိုေဘးမွာရိွမေနသၫ့္အျပင္မို႔ကလဲသည္းသည္းမည္းမည္းရြာေန၍ေၾကာက္လာသည္။

"ခင္ေၾကာက္လို႔ပါ...ခင့္ဆီျပန္လာခဲ့ အီးးးဟီးး အားးး"

"ခင္...ခင္ဘာျဖစ္တာလဲ"

"အစ္ကို"

"ခင္...ခင္ဘာျဖစ္တာလဲ ကိုယ့္ကိုၾကၫ့္ပါဦး"

"အစ္ကိုကထားခဲ့တယ္ေရာ္…ခင္ေၾကာက္လို႔"

က်ဳပ္ေအာက္ခဏဆင္းသြားတုန္းခင့္ေအာ္သံၾကားလို႔တက္လာေတာ့ ငိုယိုေနတဲ့ခင့္ကိုေတြ့တာနဲ႔ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုစားပဲြေပၚတင္ၿပီးခင့္နားသြားေတာ့ခင္ကတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆဲြဖက္ေလရဲ့…။

ခင္ကတစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္းမထင္ထားေလာက္ေအာင္ခၽဲြတတ္ေနျပန္သည္…။ခင္ဆိုတဲ့လူသားကက်ဳပ္ရဲ့ မူပိုင္ရွင္ေလးရယ္ပါ…။

"မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္ ကိုယ္ရိွတယ္…ခင္ဖ်ားေနလို႔ေဆးနဲ႔ ဆန္ျပဳတ္သြားယူတာ "

"ေဆးလဲမႀကိဳက္ဘူး...ဆန္ျပဳတ္လဲမႀကိဳက္ဘူး"

"ဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္မလဲ ကိုယ့္ခင္ေလးရဲ့"

"မသိဘူး မသိဘူး အဲ့ဆန္ျပဳတ္ႀကီး ခင္တကယ္မႀကိဳက္ဘူး ေဆးေရာ"

က်ဳပ္ရဲ့ခင္ေလးကႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ၿပီးသူမႀကိဳက္တာကိုေျပာေနတာမို႔က်ဳပ္လဲမေနသာေတာ့ပါ…ရိွသမ်ွအႀကံအကုန္ထုတ္ရျပန္သည္။

"ကိုလာေသာက္မလား"

"အဲ့ဒါကခါးမွာလား"

"မခါးပါဘူးခင္ရဲ့ အဲ့လိုမွမေသာက္ရင္ခင္ဖ်ားေနဦးမွာ"

"ဒါဆိုလဲေသာက္မယ္"

"ဟုတ္ၿပီဗ်ာ"
ကိုလာဆိုတဲ့ေဖ်ာ္ရည္ထဲကိုေဆးနည္းနည္းေရာထၫ့္ၿပီးေခ်ာ့ေမာ့ကာက်ဳပ္ရဲ့ဇနီးေခ်ာေလးကိုတိုက္ေနမိတဲ့က်ဳပ္ကဘာေတြေျပာင္းလဲလို႔ေျပာင္းလဲလာမွန္းမသိ…။

ကိုလာဆိုတဲ့အရာကက်ဳပ္တို႔လိုလူမ်ိဳးေတြနဲ႔ကုန္သည္တခ်ိဳ႕သာအလြယ္တကူေသာက္ႏိုင္တဲ့အခ်ိဳရည္ေပါ့…

ပန်းလေးလိုချစ်သူ (Completed)Where stories live. Discover now