Part 8

1.8K 170 0
                                    

Zawgyi code

"ခင္...ညစာစားဦးေလ"

"ဟို...ရပါတယ္အစ္ကိုရဲ့"

"မရဘူး...လာ..သြားစားရေအာင္ပါ"

"ရပါတယ္ ခင္ဗိုက္မဆာဘူး"

"ခင္ ကိုယ့္ကိုအားနာေနသလား"

အစ္ကို႔ေမးခြန္းေၾကာင့္ခင္ဆြံ႔အ သြားသည္…။အေျဖမရိွတဲ့ေမးခြန္းကိုေမးခံရသည္မဟုတ္ပါလား…။

"ေဒၚယဉ္…ဒါကက်ဳပ္ရဲ့ ခ်စ္ရသူ…မၾကာခင္ ဇနီးျဖစ္မဲ့သူေပါ့…က်ဳပ္ကိုေလးစားသလို သူ႔ကိုလဲေလးစားမႈရိွပါ"

"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့"

အိမ္ေစေတြအႁခြေအရံေတြနဲ႔အစ္ကို႔ဘဝကသာယာလြန္းသည္မဟုတ္လား အဘယ္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္မလို နိမ့္ပါးတဲ့အပ်က္သာသာအဆင့္ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့သလဲ…။

"ခင္...အိပ္ရာအသစ္ဆိုေတာ့အိပ္ေပ်ာ္ပါ့မလား ကိုယ္ေစာင့္ေပးရမလား"
"ရ...ရပါတယ္ အစ္ကိုအဆင္ေျပပါတယ္"

ခင္ကရွက္ေနတုန္းပါဘဲ…မိန္းမပီသလြန္းတဲ့က်ဳပ္ရဲ့ခင္ကတန္ဖိုးရိွရတနာတစ္ခုလို က်ဳပ္အျမင္အာရံုထဲစဲြထင္ေနဆဲဘဲ…

ညစာစားတဲ့တစ္ေယာက္ခင့္လက္ကေလးတစ္ခ်က္လႈပ္…ႏႈတ္ခမ္းအစံုတစ္ခ်က္လႈပ္လိုက္ျခင္းေတြက က်ဳပ္ႏႈလံုးသားထဲ​က ဘေလာင္ဆူေနေလာက္တဲ့ထိ ခင့္လႈပ္ရွားမႈေတြက က်ဳပ္ကိုရင္ခုန္ေစတယ္။

ညကခင္ကက်ဳပ္ကိုခ်စ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ေအးေအးေဆးေဆးအိပ္စက္လိုက္ရာမနက္ကို၅နာရီမွႏိုးသည္။

"ခင္..."

"ခင္..ခင္ဘယ္မွာလဲ"

ခင့္အခန္းထဲမွာလဲမေတြ့သလို မီးဖိုေခ်ာင္မွာလဲရိွမေနပါ…က်ဳပ္ရဲ့ ခ်စ္ရသူ ဘယ္သို႔သြားပါေလစ…

"ခင္...ခင္ဘာလိုငိုေနတာလဲ"

ၿခံထဲရိွခေရပင္ႀကီးေအာက္ကခေရပြင့္ေတြကိုေကာက္ေနရင္း မ်က္ရည္က်ေနတဲ့ခင့္ေၾကာင့္အလိုမက်စြာေမးလိုက္သည္။
ခေရပန္းေတြကိုဗန္းတစ္ခုႏွင့္ေကာက္ရင္းငိုေနတဲ့ခင္ကက်ဳပ္ကိုဝမ္းနည္းရိပ္ေတြရိွေနတဲ့အၾကၫ့္နဲ႔ၾကၫ့္တယ္…။

ပန်းလေးလိုချစ်သူ (Completed)Where stories live. Discover now