Part 16

1.3K 138 0
                                    

Zawgyi code

"သုခ… ဒီေရေမႊးပုလင္းကိုလႊင့္ပစ္ၿပီး အသစ္ဝယ္လားခဲ့"

"ဟုတ္ကဲ့ ၿမိဳ႔အုပ္မင္း"

"ဘာလို႔ေရေမႊးပုလင္းကိုလႊင့္ပစ္မွာလဲ အမ်ားႀကီးက်န္တယ္ေလ…ၿပီးေတာ့အဲ့ဒါက ေဈးသိပ္ႀကီးတာ"

"ခင့္အသံုးေဆာင္ပစၥည္းေတြမွာ တျခားလူရဲ့အထိေတြ့ေတြရိွေနတာကိုယ္မႀကိဳက္လို႔ပါခင္ရယ္"

"အစ္ကိုကလဲ"

"ေနာက္တစ္ခါ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာေခါင္းငံု႔မခံနဲ႔
ကိုယ္မႀကိဳက္ဘူး  ကိုယ့္အမ်ိဳးသမီက သတၲိရိွတယ္ ျပန္ေျပာရဲရမယ္ အဲ့ဒီလိုမဟုတ္ရင္ မင္းကေတာ္ေတြ ဒဏ္ေပးခံရတတ္တဲ့အတိုင္းကိုယ္လုပ္မွာ"

"ဒါ..ဒါဆို အခန္းထဲမွာပိတ္ထားမွာေပါ့"

"သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့"

ခင္ကက်ဳပ္ကိုအသနားခံသလိုအၾကၫ့္မ်ိဳးၾကၫ့္တာမို႔က်ဳပ္ႃပံုးရင္းပင္ ခင့္ေခါင္းကိုခပ္ဖြဖြပြတ္ေပးလိုက္မိသည္…။

"ကဲ..ဒီေန့ေတာ့ အျပင္ေလ်ွာက္သြားမလား"

"ခင္ေၾကာက္တယ္"

"ခင္ရနံ႔သာ…!!"

"အ..အစ္ကို...ခင့္ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တာလဲ"

"မင္းဆီကေန ဘယ္ေတာ့မွေၾကာက္တယ္ဆိုတဲ့စကားကိုငါမၾကားခ်င္ဘူး သြား အခုအဝတ္သြားလဲ အျပင္သြားမယ္"

"ဟုတ္ကဲ့"

ခင္ဝမ္းနည္းမည္ကိုက်ဳပ္သိတာေပါ့…သို႔ေပမဲ့လည္း ခ်စ္တာထပ္ပင္ပို၍ခ်စ္ရပါေသာလူသားငယ္မို႔ သန္မာတာထပ္ပိုၿပီးသန္မာဖို႔ရာသင္ျပေပးရမည္ျဖစ္သည္။

"မငိုနဲ႔...ေခါင္းေမာ့ထား"

"……"

သနပ္ခါးကိုပါးကြက္မပါဘဲခပ္ပါးပါးသာလိမ္းျခယ္ၿပီး ဆံထံုးကိုအနိမ့္ထံုးထားတာေၾကာင့္ ခင့္စိတ္အေျခေနကို
က်ဳပ္ရိပ္စားမိသည္…။
"ခင္..."

"ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့ အစ္ကို"

"ကိုယ္ေတာင္းပန္းပါတယ္…ခင့္ကိုသန္မာေစခ်င္တယ္ မာနလဲထားတတ္ေစခ်င္တယ္ခင္ရယ္…ခင္ကႏူးညံ့တဲ့စိတ္ထားရိွလို႔ ခင္ခဏခဏငိုေနရတာေလ ကိုယ္ ဒီထပ္ပိုၿပီးခင့္ကိုမငိုေစခ်င္ဘူး"

ပန်းလေးလိုချစ်သူ (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang