A Shield of Love (MASVEDO SERIES #4)

Kabanata 37

Kaagad akong napabangon bigla nang magising. Tuloy-tuloy na tumulo ang mga luha sa pisngi ko nang maalala ang mga nangyati. I gently caress my flat stomach.

My baby is still here?

Biglang bumukas ang pinto ng hospital room kung nasaan ako ngayon. I cried even more when I saw Aizen.

"Are you okay?" kaagad na tanong niya nang makalapit sa akin. Umiling ako ng mahina habang humihikbi.

He sighed and gently put a small kiss on my forehead. Marahan niya ring hinuli ang kamay ko nasa itaas lang ng tiyan ko. I cried even more because my heart hurts. Nakunan ba ako?

"Zen, where's our baby?"

Dahan-dahan siyang pumikit kaya mas lalo akong nasaktan. Humahagulgol kong kinulong ang umiiyak sa mukha sa dibdib niya. What happened! Dinugo ako! If something happens to may baby I will sure them! Hindi ko sila mapapatawad.

"Don't do that again. Huwag ka ng aalis pa ng hindi ako kasama. I don't know what can I do if something happened to you both, please."

Umiyak ako dahil sa tuwa at ginhawa! I'm still carrying our child! It's still here! I am still pregnant!

Happiness invade me as I hugged Aizen more.

"Sorry, sorry, sorry, sorry," humagulgol na sabi ko.

"Don't cry, makakasama sa iyo 'yan." Unti-unti siyang umalis sa pagkakayakap sa akin. He gently wiped the tears on my face. I manage to give him a small smile but his face darkened.

"Sorry—"

"Damn, I might kill someone," he murmured.

Magsasalita pa sana ako ulit pero biglang bumukas ang pinto. Kaagad akong napaupo ng tuwid nang makita ang parents ni Aizen na parehong nag-aalala pati na rin si Bianca na namumugto ang mga mata.

"Joyce, are you okay?"

I smiled and gently nodded at them.

Napasinghap ang Mommy ni Aizen habang si Bianca naman ay kaagad na lumapit sa akin. I even saw some blood stains on her white dress but I didn't asked her about it.

"Thank you," marahan na sabi ko sa kanya.

"I'm so nervous," marahan na sabi niya kaya napapunas ako ng tirang luha sa pisngi bago siya malungkot na nginitian.

"Aizen, you knew that she's pregnant! Bakit hindi pa kayo pumupunta sa doktor?" pigil na sigaw ng Daddy nila.

"Dad—"

"Damn—"

"Hi, everything's fine right?" Sabay-sabay kaming napatingin sa pintuan kung saan bahagyang nakasilip si Clark.

Pumungay ang mga mata ko nang makita silang lahat dito. They cared for me.

"Are you hungry, hija? What do you want to eat?" The Alisha Santibañez asked with concern in her eyes.

"I'm fine po," nahihiyang sabi ko.

Pinakiramdam ko ang sarili ko kung may masakit pa sa akin. And after some seconds I feel at ease knowing that I am now fine.

She sighed like she's having a really big problem right now.

"I can't believe this. Aizen, you have a lot of problems to settle!" she said using her frustrated voice. Bahagyang nanlaki ang mga mata ko sa kaba dahil akala ko galit na siya pero nang tumawa ng mahina sina Clark at Aizen ay kaagad akong napahinga ng maluwag.

"Mom, I'll fix it. Don't worry. Uunahin ko lang ang alam kong akin."

Biglang kumabog ng malakas ang dibdib ko sa narinig. Bahagya na lang ako na yumuko para itago ang namumulang pisngi.