•İkinci Bölüm•

682 64 32
                                    

05*********/ Muhafız abi?

05*********/ Özür dilerim

05*********/ Kötü niyetim yoktu gerçekten

Siz/ Remzi bilgisayar başında mı yine

05*********/ Ne

05*********/ Ha bağırıp duruyo

05*********/ Valla tıkıldı

05*********/ Annem de sürekli kızıp duruyo

Siz/ Tmm sağol

05*********/ Yaa sen şimdi kızmadın mı bana

Siz/ Nil uyuyor mu

05*********/ Uyuyor da

05*********/ Neden sordun ki

Siz/ Tmm

Kapıyı tıklatıp beklemeye başladım. Biraz beklememin ardından kapı aralandı. Nuriye Teyze yorgun yüzüne hemen gülümseme yerleştirmişti. Üzerindeki önlüğe ellerini silip memnun hâlde konuşmaya başladı.

"Hoş geldin oğlum. Seni Allah gönderdi. Şu oğlanı al da biraz temiz hava alsın. Bilgisayara tıkıldı kaldı."

"Hoş buldum. Ben de onu almaya geldim Nuriye Teyze." deyip gülümseyerek elini öptüm. İçeriye geçtiğimde Remzi'nin odasına doğru ilerledim. Sesler geliyordu. Kapısını açtım.

"Abla git başımdan."

Boğazımı temizledim. Hızla arkasını dönüp bana baktığında kollarımı birbirine bağlayıp kapıya yaslandım. Gözlerimle bilgisayarı işaret ettiğimde oyununu kapatıp yanıma geldi.

"Abi ya sen mi geldin..."

Mahcup hâlde bana bakıyordu. Derin nefes alıp verdim.

"Hadi işimiz var seninle. Üzerini giyin gel."

...

"Bu çiçekleri buraya niye dikiyoruz abi?"

Toprağı iyice bastırıp yerimde doğruldum.

"Rüzgar estikçe kokusu yayılsın diye. Hadi gidelim. Hava kararıyor."

Üzerimi çırpıp başımı kaldırdım.

"Dün sigaraya başladım."

Dikkatle ona baktım. Gözlerini kaçırıp başını eğdi. Damarlarım kasılıyordu.

"Ne sigarası oğlum!"

Yerinde hareketlendiğinde kolunu kavradım hızla.

"Biz ne için uğraşıyoruz! Başını kaldır, bak etrafına. Mahalle bataklık içinde!"

"A-abi... Bi kere dene dedi Necip."

Acıdan dişlerini sıkıyordu.

"Maddeden kaç kişi öldü. Görmedin mi arkadaşlarını!"

"Madde kullanmadım abi, kullanmam da-"

"Sigara paketini ver."

Kolunu bıraktım. Mahcup hâlde bana bakıyordu. Cebinden paketi çıkartıp bana uzattığında paketi elinden aldım. Omzunu sıkıp gözlerinin içine bakarak bastıra bastıra konuşmaya başladım.

"Ailenden hiç mi sevgi görmedin oğlum? Annen, baban, ablan, küçük kardeşin var senin. Kaç kere uyardım seni. Etrafına uyma dedim-"

Kollarını hızla bana sardı. Ağlıyordu. Yüreğimde hissettiğim acıyla sertçe yutkundum. Kollarımı ona sardığımda titreyen sesi geldi kulağıma.

"Y-yapmayacağım."

Bölüm nasıldı?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bölüm nasıldı?

Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.

En güzele emanetsiniz ❤️

MUHAFIZCIK•TEXTİNGHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin