20. Bölüm:SEN KİMSİN?

92 4 0
                                    

Z.K👒

Herkese merhabalar

Umarım keyifle okuyabileceğiniz beğeneceğiniz bir bölüm olmuştur.

Bölümleri geç paylaştığımın farkındayım.

Ne kadar çok okuyucu olursa o kadar çok da bende yazma isteği artıyor.

Birazda okuyucularımın olup olmamasıyla ilgili bir şey bu.
Rakam artıkça bölüm paylaşıyorum.
Aklımda yeni bir hikâye çıkarma fikirleri var.
Yeni hikaye için beni takipte kalırsanız sevinirim.
🐞
Yukarda paylaştığım şarkının benim için anlamı çok yüksek. 
Herkes sevdiği için yağmurları durdurur.
Ben senin için yağmurları durdururdum sevgili.

Keyifli okumalar dilerim.

🌧️

Onun bakışları beni benden alıyor ve kalbimi hızlandırıyordu.

Arabayı sürüşü, mimikleri ve tam boğazında sinirlenince kendini beli eden damarına bile hastaydım ben onun.

Aradan 2 saat geçmişti ve biz hâlâ yoldaydık.

Ne soru sorsam sorumu cevapsız bırakıyordu.

Eliyle radyoya dokundu bir şarkı çalmaya başladı.

Ben yağmurları durdururum

Kopamıyorum nedense senden

Gel, güneşini al yanında

Sol yanımda sen bir tarafım engel

Ben yağmurları durdururum Kopamıyorum nedense senden

Gel, güneşini al yanında

Sol yanımda sen bir tarafım engel

Ben yağmurları durdururum

Kopamıyorum nedense senden

Şarkıya dalmıştık ikimizde yol boyunca

Şarkının güzelliğine.

Ne soru sorsam sorumu cevapsız bırakıyordu.

Tek hareketinden bile umutlanıyor ona yeniden âşık oluyordum.

O benim hep doruğuna ulaşamadığım, erişemediğim sevdam olarak kalacaktı.

Kafasını bana çevirdi ve gözleri gözlerimi buldu.

"Daha ne kadar daha bana hayran hayran bakmayı düşünüyorsun?"

"Ben sana hayran hayran bakmıyorum Doruk "

"Bakıyorsun "

"Bakmıyorum dedim. Sen kendini ne zannediyorsun? Rüya görüyor olmalısın."

Gözlerini üzerimden çekip odak noktasını yola çevirdi.

Arabayı durdu.

Önümüzde bir yere ait olan demir kapı vardı.

Kemerini çıkardı. İnecekti.

"Nereye?"

Kapıyı açacağım "

"Burası neresi?"

Soruma cevap vermeden arabadan çıktı ve kapıyı açmak için yürüdü.

Kapıyı açamadı.

Durdu ve etrafına baktı.

Yüz ifadesi değişmişti, arabaya doğru döndü.

Bakışları beni buldu ve ani hareketle benim tarafıma gelip kapıyı açtı.

Umut MavisiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin