KLİNİK: O'NA BAĞIMLI (+18)

KADINI ÖLDÜRMEK

İkinci bölümle sizlerleyim. Bu bölümde geçmişe dönümler olacak. Diğer bölümlerde de  olacağı gibi. Koyu renkli yazılan yazılar günümüze dönük ve doktorla olan konuşmaları olacak.

Başlamadan önce vote atar mısınız???
&&&

"Nasıl mı? Asıl sen nasıl bana bu soruyu sorabiliyorsun?" Diye sordum karşımdaki kişinin hayal olmasını umarak. Bir insan nasıl bir şeyin hem olmasını isteyip hem istemiyor?

Ben mesela akgün'ün şuan burada olmamasını isterdim ama bir o kadar da isterdim. Nedir bunun açıklaması? Çaresizlik mi?

"Kızgınsın değil mi? Beni dinleyeceğini bildiğim için açıklama riskine girmedim beybi." Bana gülümseyip ekledi. "bana güvenmiyor musun?"

Bir kaç saniyelik sessizlikten sonra  yaklaşmaya başlayınca elimi öne uzatıp onu durdurdum.

"Akgün ben her zaman sana güveniyorum. Bundan şüphe etmemen gerektiğini sana kanıtlamıştım zaten. "

"O geceden bahsediyorsun sen."

"Akgün neden geldin?" Dedim başımı sağa doğru yatırırken. Çaresizdim. Gerçekten çaresizdim. Yılardır özlediğim adama sarılmak istiyordum ama sarılamıyordum. Ona kırgındım.

"Seni görmeye geldim. Gelmese miydim? Gideyim istersen. Ama inan bana sana sarılmadan gidersem iki yıldır çektiğim azabın iki katını çekeceğim beybi"

Bunca zaman azap içinde miydi? Yüzüne baktım. Hiçbir ifade yoktu yüzünde. Hafif yamuk burnu ve gözaltı kızarmıştı.  Acaba hala uyuşturucu alıyor muydu? Alıyordu tabi ya. Normalde dağınık olan kahverengi saçları yağmurda ıslanmış ve koyulaşmıştı. Gözleri kapkaraydı kömür gibi. Yıldızsız gece gibi. Ufak bir parıltı geçti gözünden. Bir kaç adım ona attım.

İki sene de oldukça kalıplaşmıştı. Ellerimi omuzlarına attım. Gözümden bir kaç damla düşerken gözlerimi yumdum. Ağzım aralanırken mırıldandım. "hayal ol lütfen Akgün."

***

Gözlerimi açtığımda sıcak odamda uzanıyordum. Anlımdan boncuk boncuk terler akarken elimin tersiyle hafif sildim. Hayal mi görmüştüm gerçekten?

Bir çok kez böyle bir şey yaşamıştım ama gerçek değildi olanlar hep benim rüyamdı. Ama bu sefer çok gerçekçiydi. Peki nasıl eve geldim? Bugün ayın kaçı?

Komidindeki telefonuma baktım. 24 Ocak... Bu olanları kanıtlıyordu. Gözlerim pencereme takıldı. Boydan olan pencerem arka bahçeye açılıyordu ve içerden kilitli olmadığı zaman dışardan açılabiliyordu.

Pencereden mi getirmişti beni? Yataktan kalkıp üzerime baktım. Üstüm hala aynıydı. Odamın kapısı tıklanınca olduğum yerde sıçradım.

"Kızım uyanık mısın?" Annemin sesiydi bu. Neden gelmişti şimdi? Yatağıma oturup anneme cevap verdim.

"Evet anne gel."

Anında annem içeri girerken şaşkınlıkla beni izledi.  Üzerime bakıp kaşlarını çattığında bakışlarımı yere çevirdim. Nasıl olurda dün eve gelebildim? En son onunlaydım.

"Sorma anne lütfen. Dün çok yorgundum arka taraftan girip direkt uyudum. Üzerimi değiştirmeyi unutmuşum. Şimdi müsaade edersen üzerime bir şeyler giyeceğim."

Annem bana yorgunca başını sallayıp çıktı odadan. Bu gün tekrardan oraya gitmeliydim. Bir kanıt aramam gerekiyordu.

***