အခ်စ္က သင့္အား ျပဳစားခဲ့ေသာ္...(အချစ်က သင့်အား ပြုစားခဲ့သော်...)[ Completed ]

-Epilouge-

Zawgyi

ဒီတစ္ခါ လက္တြဲမွဳမွာေတာ့ ေမာင္က သက္လယ္ကို အပိုင္ရသြားျပီ။ဒီဘဝမွာ ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္ဆို ေနာင္ဘဝေတြမွာေရာ ေမာင့္ကို ခ်စ္မွာလား…ဟင္!

•••••

အသိအနည္းငယ္ျဖင့္သာ က်င္းပေသာ လက္ထပ္မဂၤလာပြဲေလးတစ္ခု။အျဖဴေရာင္ဝတ္စံုေလးေတြျဖင့္ အခ်ိဳဆံုးအျပံဳးေတြ
ေဖာ္ေဖာ္သီသီျပံဳးေနႀကပါေသာ သတို့သားနွစ္ေယာက္။

တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္တင္းတင္းႀကပ္ႀကပ္ဆုပ္ကိုင္လို့ "သတိုးသားမ်ား နမ္းလို့ ရျပီ " ဆိုတဲ့ စကားဆံုးသည္နွင့္ မ်က္ဝန္းေလးမ်ားက မွိတ္က်သြားကာ ေခါင္ေလးေတြေစာင္းလို့ နွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ထိကပ္ရံုမ်ွ နမ္းႀကေလသသည္။

ဟန္မေဆာင္နိုင္စြာပဲ နွစ္ေယာက္စလံုးရဲ့ မ်က္ဝန္းေတြမွာ မ်က္ရည္ေတြ ဝိုင္းေနျပီး မွိတ္ထားလိုက္တာေႀကာင့္ မ်က္ဝန္းေထာင့္ကေန စီးက်သြားသည္ကို နွစ္ေယာက္စလံုး ခံစားမိေလသည္။

ဒီလူ ့ကို အပိုင္ရသြားျပီဆိုတဲ့ အသိစိတ္က ဝမ္ရိေပၚအား
ဟိုအတြင္းထဲထိ သူ ့နွလံုးသားကို ဆြဲညွစ္ထားသလို ခံစားရေစျပီး အလြန္ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္ရသည္။ေပ်ာ္လြန္းလို့ပင္ ဝမ္းသာမ်က္ရည္မ်ား ေယာက်္ားေလးတန္မဲ့ စီးက်လာေတာ့သည္။

ေရွာင္းက်န့္လည္း ထိုနည္းစြာပင္ ျဖစ္သည္။
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး အျမဲေငးႀကည့္ေနရတဲ့ လူသားေလးကို အပိုင္ရသြားျပီဆိုတဲ့ အသိက သူ ့အား အတိုင္းအဆမရွိေသာ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳကို ခံစားရေစေလသည္။

သတိုးသားနွစ္ေယာက္နည္းတူ လက္ခုပ္ႀသဘာေတြနဲ့ ေကာင္းခ်ီးေပးႀကတဲ့ လူေတြႀကားထဲ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္သည္လည္း  မ်က္ရည္မဆယ္နိုင္ပဲ အေရွ့က ျမင္ကြင္းအား ႀကည့္ေနေလသည္။

သူသိလိုက္တဲ့ အသိတရားတစ္ခုက ပိုင္ဆိုင္ရမွ အခ်စ္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို လက္ခံမိတာပါပဲ။ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူဟာ သူခ်စ္ရတဲ့သူအား ႀကည့္ကာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ပံုကို သူ ျမင္ေနတာကလည္း သူ ့အား အေပ်ာ္ေတြကူးစက္ကာ ေပ်ာ္ရႊင္ေစေလသည္။

ဒီတစ္ခါ သူ စြန့္လႊတ္လိုက္တဲ့ အခ်စ္က ျမင့္ျမတ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ပိုင္ဆိုင္ရမွ အခ်စ္မဟုတ္ပါဘူး။
သူ ေပ်ာ္ေနတာေလးကို ႀကည့္ျပီး ေက်နပ္ေနတာလည္း အခ်စ္ပါပဲ။