Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Alfa odasına dönerek ilaçların etkisiyle yeniden uykuya daldığında gitmek için hazırlandı Jungkook, hâlâ Alfa'nın dokunuşlarının ve feromonlarının etkisini üzerinde hissediyor olsa da derin nefesler alarak kurtulmaya çabalıyordu.
Sepetin kapağını kapatarak sandalyenin üzerine bıraktığı ceketi giydi, son kez odanın kapısından bakarak Alfa'yı kontrol etti. Hafif yana dönmüş, ince pikeyi üzerine çekmiş uyuyordu. Huzurlu, sakin bir ifadeye sahipti yüzü. Kapıyı kapattı, sepeti eline alarak evden çıktı ve kilidini kontrol etti. Patikaya çıkana kadar sık ağaçların arasında, köklere takılmamaya dikkat ederek yürüdü. Ana patikaya çıktığında uzaktan hafif sesler duymaya başladı. Betaların kokusunu algılayabiliyordu.
Dört kişi ormanın içinde belirdiğinde Jungkook sadece bir tanesini tanıyordu, siyah deri ceketini eline almış, kendisinden birkaç santim kısa olan beden selam verdi. "Tuhaf kokuyorsun." dedi tanımadığı kişilerden biri, onu daha rahat koklamak için yaklaşırken Jungkook gözlerini onun gözlerine dikmiş, dikkatle bakıyordu. "Bir adım daha atarsan, seni öldürürüm." Beta adım atmayı kesse de yüzünde alaylı bir ifade vardı. Feromonlarını yayarken Jungkook'un yüzünde tek bir ifade değişimine uğratmıyordu. Biraz önce Alfa'nın yoğun, Omegasını delirten feromonların yanında, Beta'nın feromonlarının etkisi yalnızca rahatsız edici derecede burnunu kırıştırmasına sebep oluyordu. Omega'dan hiçbir tepki alamamış Beta afalladı, yanındaki arkadaşları da aynı şaşkın dolu ifadelerle bakıyordu yüzüne.
"Sen..."
Beta'nın mırıldanması Jungkook'un sabrının sınırına ulaşmasına sebep oldu, "Ben ne?" diye sordu ona. "Senin sikik feromonların beni etkilemiyor işte, kabul et. O kadar beceriksizsin ki, bir Omega'yı bile etkileyemiyorsun. Feromonların sadece sinirimi bozuyor." Beta onun üzerine yürümeye kalktığında hemen yanında olan arkadaşı tuttu onu. "Jungkook." diye uyardı, "Kelimelerine dikkat et." Hiçbir şeye dikkat etmek zorunda değildi, Alfa'nın varlığı içinde bir gücü uyandırıyordu. "Dikkat etmek zorunda değilim, Yoongi hyung. O arkadaşın, sikik gururunu benden uzak tutsun yeter." dedi sadece, Yoongi denen adam arkadaşını tutmak için tamamen onun önüne geçerken Jungkook'a uyarıcı bakışlar atıyordu. "Sakin ol, Hanyeol." Arkadaşını uyararak kendi feromonlarının, onun öfke dolu feromonlarını bastırmasını denedi. Yoongi'nin neden ona yardım ettiği konusunda hiçbir fikri yoktu, belki de arkadaşı Jimin'e karşı hisleri olduğu için yapıyordu bunu.
Hanyeol denen Beta bir adim geri atarak feromonlarını çekti, bileğini Yoongi'nin elinden kurtararak ovuşturdu. "Bir Omega'yı bana karşı koruduğuna inanamıyorum." diye mırıldandı ağzının içinde, Yoongi ona gitmesini söylerken arkadaşlarını da ormanın içine yönlendirdi. Hanyeol ona ters bakışlar atarak Yoongi'yi dinlerken diğer Betalar bu konuda seslerini çıkarmadılar. "Onlar birer aptal ama ben değilim." diye fısıldadı Yoongi patikada yalnız kaldıklarında, "Bir Alfa ile görüştüğünde feromonlarını üzerine salmadığından emin ol. Herkes aptal değildir ve benim kadar merhametli de." Yoongi yanından uzaklaşarak arkadaşlarının yanina giderken Jungkook bakışlarını onun sırtından çekemedi, Min Yoongi şimdi merhamet etmiş gibi görünebilirdi ama onun eline verdiği koz yüzünden delirmek üzereydi.
