THE HELL KING'S BRIDE [UNDER REVISION]

†TDKB 27: Release

† † †
CHAPTER 27: RELEASE

She's busy stitching a beanie hat that made out of crochet. This will be her present for Heath's upcoming birthday. She finished one small beanie hat for baby. Sunod naman ang malapit na nyang matapos na sumbrero para kay Heath.

Natatandaan nya na gusto ng binata ng baby. Kaya ang tanging naisip nya ay gumawa nalang ng bagay na magagamit ng baby. Tutal marunong naman syang maggantsilyo simula bata pa lang. Matagal na rin siyang natigil sa paggagantsilyo dahil sa sobrang hectic ng trabaho nya noon.

She thought that she would make another one for Heath. Syempre hindi naman kakasya ang beanie ng baby sa ulo nya. Para na rin may magamit sya kapag taglamig.

Today is Heath’s last day of his imprisonment. This is also the day of his release. Kaya tahasan nyang minadali ang paggawa ng regalo nito upang hindi malaman ng binata. Surpresa kasi ito at wala siyang ideya kung anong makukuha nyang regalo.

She smiled after seeing her work has done. “Sana magustuhan nya ito.”

Narinig nya ang pagkatok sa pinto. “Pasok!”

She hid the beanie inside the box. The door gently opens as Anastasia's head peep at the door. “Nandito po ako upang ipagpaalam sainyo na nakalabas na ang mahal na hari. Kasalukuyan syang nasa pasilidad ng pagamutan at kanina pang hinahanap ang presensya ninyo.”

“Salamat. Susunod ako.”

Tinabi nya muna ang regalo nya sa binata sa lugar na hindi madaling makita nito. Pagkatapos ay nagsimula syang lisanin ang kanyang silid.

“Huwag muna kayong gumalaw mahal na hari. Bubukas ang sugat ninyo.”

“I don't want to be here!” narinig nya agad sa di kalayuan ang boses ng binata habang papalapit sya sa silid nito.

“I want to see my wife!”

“Maghunus-dili kayo mahal na hari. Pinatawag ko na po ang kamahalan sa isang tagasilbi.”

“Get off me!”

Next to her, Marcelus initiated to open the door. Nabungaran nya si Heath na pumipiglas sa pagkakawahak sakanya ng doktor. Marahas syang bumuga ng hininga.

So impatient.

“Heath.” she called.

Natigilan ito at tumingin sakanya. His infuriated face changed and lits up after he sees her. “Sweety!”

Sinubukan nyang umalis sa higaan nya ngunit mabilis nya itong pinigilan. “Stay there! Don't move or else i'll leave.”

Sumunod naman ito at bumalik sa pagkakaupo. Nilapitan nya ang doktor. “I'm sorry if Heath gives you trouble. May pagkamatigas kasi ang ulo nya.”

“It's fine your majesty. Sanay na ako sa ugali ng mahal na hari simula bata palang ito. He loved seeking troubles.” ngiti nito. “Kayo nang bahala sakanya kamahalan. His conditions is getting better. Pero hindi sya maaaring gumalaw nang galaw. Dahil baka bumukas ang sugat niya. Kailangan nya ng mahabang pahinga.”

“Thank you doc.” tango lang ang tugon nito saka nilisan ang silid.

“You heard that? You shouldn't exhaust your body. Nakita ko kanina na hindi mo sinusunod ang doktor mo. Pano kung dumugo uli yang mga sugat mo?”

Heath reach her waist and gently hug her. “I'm sorry. I just can't wait to see you again.”

She sighed.

Ang buong katawan nya ay napapalibutan ng benda simula ulo hanggang paa. Sakabila ng natamo nyang sugat nakakapagtaka lang na marami siyang enerhiya na kumilos.