THE HELL KING'S BRIDE [UNDER REVISION]

†TDKB 52: Battle

† † †

CHAPTER 52: BATTLE

Binuhay ng mga kuliglig ang katahimikan nang sumapit ang gabi. Nagbigay liwanag naman ang bilog na buwan sa madilim na kagubatan. Sa mga basag na bintana pumuslit ang malamig na hangin. Dumapo ito sa malalambot na balat ng dalaga.

Nakaramdam ito ng panginginig na siya namang gumising sa kaniyang diwa. Minulat nya ang mga mata at kusa itong bumaba sa kaniyang katawan.

She was still dressed in her old clothes, but her hands were tied and her mouth was gagged. Kapag sinusubukan niyang gumalaw ay lalo lang siyang nasasaktan dahil sa mahigpit na pagkakatali sa kaniya. Tanging karton lang ang inuupuan niya habang nakatali ang dalawa niyang kamay sa likod niya.

Nakarinig siya ng paggalaw na nanggagaling sa harap niya. Huakin scooted on the couch while he peacefully asleep. Pigil ang hininga niyang huwag magbigay ng ingay upang hindi ito magising.

Binalikan niya ang mga pangyayari bago siya mapunta rito. Ang natatandaan niya ay hinatid siya ni Heath sa bahay nila. Pagkatapos hinanap ang notepad niya na naglalaman ng mga detalyadong impormasyon na inilagay niya sa mismong araw ng event na 'yon.

Hindi niya nakuha ang notepad dahil dinalaw siya ni Huakin bilang Spruce na ngayong bihag siya. Until now, she couldn't believe he could do this such thing to her. Ibang-iba ang Spruce na nakaharap niya kahapon.

He's way different than the Spruce he knows. Posibleng hindi niya pa tuluyang nakikilala ang tunay na katauhan nito. Ngunit marami siyang mga katanungan sa kaniya.

Bakit niya ito ginagawa? Why would he betray his cousin like this? Mayroon bang gumugulo sa kaniya o baka napag-utusan lang siya?

But when he confessed, she could feel his honesty. Ang mas nakakagulat pa, ang lalaking nagligtas sa kaniya noon at si Spruce ay iisa! Gusto niyang makilala ito noon at makapagpasalamat. Pero siya rin pala mismo ang makakapanakit sa kaniya.

She heard the loud gasped of Huakin. Tinubuan agad siya ng matinding kaba nang makitang bukas na ang mga mata nito. Hindi mapakali ang dibdib niya. Lalo na't lumingon ito sa gawi niya.

His eyes widens and sit up straight. He looked at the place and turned to her with surprised. Maingat itong tumayo at naglakad papalapit sa kaniya. Pumapaling ang ulo nito sa kaliwa at kanan na animo'y nagmamatyag.

"Hmmph! Hhmpp!" dahil nga nakabusal ang kaniyang bibig hindi niya magawang magmakaawa dito na huwag lumapit.

Ramdam niya ang panginginig ng kaniyang katawan dahil sa labis na takot. She feared he would do something to hurt her. This man is dangerous. Hindi niya madedepensahan ang sarili laban dito.

Lumuhod ito sa harap nya. "Shhh! Shhh! Don't make a noise." mahinang sabi nito. "Don't be afraid. It's me Spruce. I'm not gonna hurt you."

Doon nagsalubong ang kilay niya. Anong ibig niyang sabihin? He knows his name and as far as she could analyze this situation, he's a traitor.

"I'm sorry if i can't help you right now. Limitado lang ang oras ko. Kapag nagtagal pa ako malalaman niyang lumabas ako." may kinuha ito sa kaniyang bulsa. "Here, you can use this pocket knife." 

Tumayo siya upang pumunta sa likod niya at saka nito nilagay ang bagay na iyon sa mga kamay niya. Bumalik uli ito sa harapan. "Gamitin mo 'yan para makawala ka. I'm really sorry if he did this to you. "

Tinignan niya ito ng may naguguluhang mukha. "I know you're confused. But i'll explain it to you after everything's done."

Spruce stood up and turned around. He walked towards the sofa to lay down again and closed his eyes. Bumalik ito sa pagtulog na para bang walang nangyari.