In love with a boy of 5SOS

25.

Liv POV
Ik was net klaar om naar school te vetrekken tot dat mijn beltoon van mijn iPhone me tegenhoud. ik was al laat dus liet ik hem maar overgaan en vertrok naar school. Op de weg naar school was het rustig. Eigenlijk is het altijd rustig in de buurt waar ik woon. De bomen langs de weg maken me rustig.

Aangekomen op school is alles weer druk. Mensen die druk aan het praten zijn, scooters die voor je auto inrijden. Ik wandel rustig naar mijn kluisje en merk dat het veel drukker is dan normaal. Het lijkt alsof iedereen over hetzelfde onderwerp aan het praten is. In de verte zie ik Kiki op me afrennen. Zo te zien heeft ze haast. "Liv!" Ze komt hijgend naast me staan en legt een schouder op mijn hand. " Er is iets wat ik niet weet als je het leuk gaat vinden." Zei ze. "Het ligt eraan wat het grote nieuws dat de hele school al weet en behalve ik niet." Grinnikte Liv. "Nou.. Het grote nieuws is..-" voor Kiki haar zij kon afmaken onderbreekt iemand haar. "-Hey Liv, heb je zin straks op iets te gaan drinken ergens?" Vroeg James. Hij klonk nogal nerveus. Waarschijnlijk wist hij al van het grote nieuws en jammer genoeg ik nog niet. Ik was nieuwsgierig, iedereen doet zo raar tegen me. "Uh..kan na school? Want ik heb nog wel wat huiswerk te doen." "Ja tuurlijk, ik wacht op je aan de schoolpoort maar ik moet nu naar de les. Ik zie je straks wel."

Hij opende zijn armen voor een afscheidsknuffel en ik gaf hem die. Het was beschermend en het gaf een veilig gevoel. Opeens hoorde ik Kiki haar adem inhouden. Ik maakte me los uit de omhelzing en keek wat er gaande was achter James. Op het einde van de gang zag ik een bekend figuur. Het was Luke...

Luke POV

Daar stond ze dan... in iemands anders armen. Doen ze door had date er iets mis was maakte ze zich los en keek rond. En toen vonden haar ogen de mijne. Ze was geschrokken, ze had me niet verwacht. Ik stond vastgenageld aan de grond. Wat moest ik doen? Het leek juist alsof ik al de plannen die ik bedacht had in het vliegtuig allemaal opgegaan waren in rook en nergens meer te vinden waren. Het was gewoon weg. Ik kon dit nog niet. Het was veel te snel. Het moest speciaal zijn. Ik kon niet zomaar opduiken en hopen dat ze het me zomaar opeens vergeeft. Ik heb haar de tijd niet gegeven denk ik.

Ik stribbelde tegen. Plaats van naar haar toe te lopen, liep ik weg. Weg van haar. De jongens stonden buiten te wachten op me. "En hoe ging het? Vroeg Calum. "Ik kan dit nog niet, kom we gaan." Zei ik en stapte in de auto. De jongens keken verbaasd naar elkaar en stapte toen toch maar in de auto. "Wat is er gebeurd Luke?" Vroeg Ashton. Ik zag haar knuffelen met een of andere jongen." "Weet je wie die jongen is " "nee." "Het kan ook een vriendschappelijke knuffel zijn geweest." Zei Ashton om het niet direct op een relatie te laten lijken. "Zo zag het er niet uit. Kunnen we gaan en er niet meer over praten?" De jongens knikte.

Hoe kon ik zo dom zijn? Ik kon niet zomaar terug in haar leven inlopen. Ik had haar gekwetst en haar hart gebroken. Ik denk dat ik de plannen maar even stop zet. Pauze. Ik was wel blij om haar weer te zien. Ze had nog altijd die mooie uitstraling. Hoping that everything is going be Allright....
-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Heyy, als eerst wil ik mijn excuses aanbieden dat het te lang heeft geduurd en dat het een kort stukje is..'
Het was een druk schooljaar en ik had niet echt de tijd om verder te schrijven.
En het tweede! BEDANKT voor het stemmen en het reageren op mijn boek. Het is echt een aanmoediging voor mij om verder met het boek te gaan en ik bedank iedereen die mij steunt..
Love ga xx