In love with a boy of 5SOS

16. In Australië

Liv POV

"Auw ." Riep ik. Ik was van de bank gevallen. De bank is niet de beste slaapplek. Al direct moest ik denken aan wat Luke tegen mij zei. Ik stond op en liep naar mijn kast. Ik pakte een jeans met daarop een top met de tekst 'Sing'. Daarna nam stapte ik in de douche. De warme stralen brachten me tot rust.

Nadat ik gedoucht was deed ik mijn kleren aan en droogde het. Ik deed make-up op. Een lijntje eyeliner en wat mascara. Klaar! Ik keek op de klok. 10 na 9. Nieuw record. Ik liep naar de keuken. Michael en Calum zaten al aan tafel. "Goeiemorgen." Zei ik. Ik kreeg geen reactie, ik draaide me om en zag dat ze op hun iPhone bezig waren.

"Hebben jullie zin in Pannekoeken?" "Ja!" Riepen ze. Ik grinnik en pak al de ingrediënten voor De Pannekoeken. Het mengsel was heel goed en nu bakken. Ik begon met bakken en op dat moment kwamen Ashton en Luke binnen. "Pannekoeken!" Riepen ze. Ik lachte en begon te bakken.

De eerste pannekoek lukte heel goed. Nu de tweede. Vroeger deed mijn moeder er een altijd in de lucht gooien. Gok wagen. Oké eerst los en dan.."hoi allemaal!" Zei Mandy. Ik keek om naar Mandy maar ik had niet door dat ik de pannekoek naar haar toe had gegooid. "Pas op!" Riep ik maar het was te laat.

Mandy gezicht was bedekt met een pannekoek. Ik moest mijn lach inhouden. "Sorry." Zei ik. "Weet je niet hoeveel deze kleren hebben gekost!" "Jammer genoeg niet." Zei ik. "Mandy, zo erg is het niet." Zei Luke tegen haar. "Jawel, ik wil jou wel eens zien als dit bij jou gebeurde." Zei ze op een bitchy-toon.

Ik wist niet dat ze zo goed boos kan zijn. "Ik zou het in de was hebben gegooid." Grinnikte Luke. Ik lachte en ik kreeg een dodelijke blik van Mandy. "Jij gaat dit betalen." Zei ze. "Nee waarom zou ik het betalen. Er bestaan wasmachines voor die plekken dus waarom zit je dan te flippen ." Zei ik boos.

Ze keek geschokt. "Luke moet je je vriendin niet eens zeggen dat ze niet zo tegen iemand praat." "Stop met Luke erbij te halen! Of kun je zelf je problemen niet oplossen, ik denk het niet!" Riep ik en liep naar mijn kamer. Ik hoorde Luke mijn naam nog roepen.maar ik negeerde het.

Ik plofte neer op bed en ging met mijn gezicht in het kussen liggen. Die leid mag me echt niet. Luke nam het wel voor me op. Voor ik het wist had ik een grote glimlach op mijn gezicht. Er werd op de deur geklopt. "Binnen." Zei ik. Ashton verscheen in de deuropening. Ik hoopte dat het Luke was.

"Ook een Goeiemorgen." Zei hij. Ik lachte. "Je lacht weer." Zei hij blij. "Waar is Luke?" Vroeg ik. "Die is Mandy haar truitje ofzoiets aan het afvegen omdat jij het niet wou doen deed Luke het maar." "Ik haat Mandy, ze drijft mij en Luke uit elkaar." "Ik weet het." Zei hij.

"Nu ander onderwerp,heb je nog iets van Angie gehoord?" "Nee ik heb al paar keer gebeld maar ze neemt niet op. "Ze heeft het wel druk." "Ik denk het wel." "Dankje." Zei ik. "Voor wat?" "Voor me te steunen." "Voor jou doe ik dat." Glimlachte hij. "Ik zou het zelfde voor jou doen, je bent een grote broer voor me."

"En jij een klein zusje." Zei hij en trok me in een knuffel. Ik legde mijn hoofd tegen zijn borst aan. De deur werd opengezwaaid. "Liv wat is er met j... ." Zei Luke en viel stil toen hij mij met Ashton zag knuffelen. Hij was boos. "Luke dit is niet wat je denkt, ik heb Angie." Zei Ashton.

"Het zal wel." Zei Luke en vertrok boos de kamer uit. "Dit is een ramp." Zei ik. "Dat kun je wel zeggen." Ik ga even een luchtje scheppen." "Moet ik mee?" Vroeg hij. "Nee, ik wil nu niet met iemand praten." Zei ik en vertrok. Dichtbij het was er een parkje, ik liep er heen en ging,op een bankje zitten.

"Pff..dit is geen vakantie meer." Ik barstte un tranen uit. "Hey meisje, wat is er?" Zei iemand en kwam naast me zitten. Ik keek op en het was Niall van One Direction. "Niall?" "Wacht ben jij niet de vriendin van Luke?" Vroeg hij. Ik knik. "Waarom huil je?" "Lang verhaal." "Ik kan wel tijd maken."