In love with a boy of 5SOS

9. Dance performance and sadness

Liv POV

Ik werd wakker door het felle zonlicht die in mijn ogen schijnt. Ik pakte mijn iPhone van mijn kastje en keek hoelaat het was, negen uur. Het dansoptreden begon pas om twee uur dus ik kon nog wat slapen. Dat dacht ik maar opeens kwam mijn klein zusje met veel geschreeuw mijn kamer binnen.

"Vandaag is mijn dansoptreden, ik ben zo zenuwachtig!" Riep ze. Ik keek naar haar en ze had al haar dansvloeren aan. Ze was helemaal in het roos aan. Een roos bloesje, een roze tutu en een roze legging. "Wat zie jij er schattig uit!" Zei ik. "Dankje!" Zei ze met haar schattig stemmetje.

Ik stond op en liep naar mijn badkamer. Ik nam een douche, ik liet de warme stralen over me heen gaan. Ik dacht na over maandag, dan wordt ik eindelijk achttien en dan heb ik ook mijn rijexamen! Ik stapte uit de douche en droog le af. Ik droog mijn haar en ga daarna met de stijltang erover. Ik doe mijn make-up bij en ga naar onder.

Ik ging aan tafel zitten en keek wat ik ging eten. Ik nam twee boterhammen met choco en een glas fruitsap. "Liv, ik ga Ricky naar haar repetitie brengen." Zei mijn moeder. "Okee." Zei ik terug. Ricky kwam naar me toe en zei:"tot straks." Ik gaf al direct hier een bevel:" kom jij eens hier, ik moet wel nog een foto van je maken!" Lachte ik.

Ze kwam naar me toe en stond voor me. Ik pakte mijn iPhone uit mijn broekzak en nam een foto van Ricky. "Klaar!" Riep ik. Snel rende ze naar buiten en lachte. De foto die ik had genomen stuurde ik door naar de jongens. Van alle ioer kreeg ik een reactie:"Wat is ze schattig!"

Ik Stond op en liep naar de tv, ik plofte op de zetel en keek wat er op tv was. "Niks,niks,niks,....wat!" Riep ik. Ik zag de jongens op de tv, live. "Ze mochten toch niet op tv komen." Zei ik hardop. De jongens hadden me verteld dat ze geen interviews mochten doen maar ze liegen. Ik was boos.

Waarom zeiden ze niks?

Van wie moesten ze het doen?

Misschien kregen ze het vandaag te horen.

Ze zullen me het wel vertellen wat er gebeurd is.

Het was één uur, tijd om naar de dansvoorstelling te gaan. Ik pakte mijn fiets uit de garage en vertrok. Het verkeer was alweer eens druk, waarom kan het voor geen een keer rustig op de weg zij. Ik kwam en zette mijn fiets tegen de muur en zet hem vast op slot. Mijn moeder stond me al op te wachten aan de ingang.

"Hey lieverd, kom je mee naar binnen?" Vroeg mijn moeder. Ik knikte en samen liepen we jaar binnen. Het optreden begon pas om half twee en het was nu kwart over een zag ik op het scherm van mijn iPhone. "Na het ga ik even nog naar de jongens." Zei ik tegen mijn moeder. "Okee maar wel niet te laat."

Het optreden begon en zag mijn kleine zusje. Toen Ricky ons zag kreeg ze een brede glimlach. De muziek begon en ze deden een pirouette, hun armen omhoog. Ze zag er zo schattig uit. Ik pakte mijn iPhone en maakte er een filmpje van. Ricky straalde helemaal, ze kan nog wel later een heel goed danseres worden.

Ze hadden verschillende stijlen gebruikt in het optreden. Nu hadden ze hiphop, alle kinderen hadden een donkere zwarte zonnebril op. Het was wel goed bedacht voor de stijl. Het volgende liedje was 'don't stop'. Ik moest weer denken toen ik ze op tv hadden gezien, een interview te geven.

Het optreden was gedaan en ik liep naar Ricky toe. "Je danst geweldig!" Zei ik tegen haar. Ik zag op haar wangen dat ze bloost en daardoor moest ze lachen. "Ik moet nu gaan maar ik zie je straks bij het eten." Zei ik en gaf haar een kus op de wang. Ik maakte mijn fiets los van het slot en vertrok naar de jongens.

Ik wou ze verassen dus ik gebruikte mijn sleutel en ja ik heb een huissleutel van hun gekregen. Ik ging stil binnen en hoorde een luide discussie. Het kwam uit de repetitiekamer. "Ik snap het niet waarom vertel je haar de waarheid niet!" Hoorde ik Ashton zeggen. Ik legde mijn oor op de deur en luisterde verder.

"Ik weet dat ik dit moet doen maar ik wil haar niet kwetsten, ze is tenslotte wel mijn vriendin! Riep Luke. "Maar tegen je vriendin zeg je ook alles en hou je geen geheimen achter." Hoorde ik Michael zeggen. "Over wat waren ze aan het discussiëren, ik wil het weten!"

Ze moet het weten." Zeiden de drie tegelijk. "Wanneer moet ik dan dit haar vertellen?" Vroeg Luke aan hun. Ik greep mijn kans en deed de deur open. "Vertel het me maar nu!" Riep ik. De jongens keken geschrokken. "Ik ga mij gitaar maar eens stemmen." Zei Calum. "Ik en Michael gaan mee." Zei Ashton en ze liep naar buiten.

Ik zuchtte:"kom op, vertel het maar." Luke keek naar zijn schoenen, waarschijnlijk waren de schoenen interessant dan dit. "Luke zeg, op een dag moest je het toch wel eens zeggen!" Riep ik. "We gaan terug naar Australië!" Riep hij. Ik schrok en hield mijn tranen in.

"Maar..w-w-waarom?" Vroeg ik zacht. "Het moet van de manager." Zei hij. "Hoort je vriendin achterlaten dan er ook bij?" Vroeg ik. Hij zei niks. "Verdomme Luke, jij en de jongens hadden beloofd dat jullie niet weggaan!" Riep ik met tranen in mijn ogen. "Ik kan er niks aandoen." Zei hij zacht.

"Jawel, het is toch je eigen leven! Riep ik. "Maar als ik mijn eigen leven leid zonder manager, gaat mijn carrière eraan." Zei hij. "Dus je wilt zeggen dat je carrière belangrijker is dan mij, ik wil je nooit meer zien!" Riep ik en rende de kamer uit. Ik hoorde Luke nog roepen: "Liv kom terug, zo bedoelde ik het niet!"

In de woonkamer zaten de andere drie jongens. "Het spijt ons." Zei Ashton. "Jullie hadden beloofd niet weg te gaan!" Riep ik en rende naar buiten. Ik pakte mij fiets en fietste zo hard ik kon. Ik wam thuis buitenadem. Ik deed de voordeur open en rende naar mijn kamer. Ik plotte op mijn bed en barste van tranen uit.

Ik hoorde de deur rustig open gaan en zag mijn moeder aan de deuropening. "Lieverd,wat is er gebeurd?" Vroeg ze bezorgd. Ik snikte:" D-d-de jongens g-g-gaan ter-r-rug naar Australië." "Ocharme schat, kom hier." Zei ze en trok le in mijn knuffel. Ik voelde me al wat beter maar nog steeds doodongelukkig. Ik had geen honger dus lag ik maar wat op bed en viel in slaap.

Luke POV

Ik had een dikke discussie met de jongens. "Ik snap het niet waarom veel je het haar niet!" Riep Ashton. Ik zei:" Ik weet dat ik het moet doen maar ik wil haar niet kwetsten, ze is tenslotte mijn vriendin!" Riep ik. "Maar tegen je vriendin zeg je ook alles en hou je geen geheimen achter." Hoorde ik Michael zeggen.

"Ze moeten het weten." Zeiden ze alle drie tegelijk. "Wanneer moet ik dit dan aan haar vertellen?" Vroeg ik aan hun. De deur vliegt open en Liv staat aan de deuropening. "Vertel het me maar nu!" Riep ze. Ik was geschokt en verstijfd. De jongens waren ook geschrokken toen ze Liv zagen, ze had alles gehoord.

"Ik ga mijn gitaar maar eens stemmen." Zei Calum. "Wij gaan met hem mee." Zei Ashton en samen liepen ze weg. Liv zuchtte:" Kom op, zeg het maar!" Riep ze. Ik keek naar beneden, mijn schoenen waren wel interessant. "Luke zeg, op een dag moest je het toch eens vertellen!" Riep ze boos.

"We gaan terug naar Australië!" Riep ik terug. Ze schokte. "Maar w-w-waarom?" Zei ze zacht. "Het moet van de manager!""Hoort je vriendin achterlaten dan er ook bij?" Vroeg ze. Ik zei niks. "Verdomme Luke, jij en de jongens hadden beloofd dat jullie niet weggaan!" Riep ze boos en zag dat haar ogen let tranen vulde.

Ik zei zacht:" Ik kan er niks aan doen.""jawel, het is toch je eigen leven!" Riep ze nog altijd tegen mij. Maar als ik mijn eigen leven leid zonder manager, gaat mijn carrière eraan." Zei ik. "Dus je wilt zeggen dat je carrière belangrijker is dan mij, ik wil je nooit meer zien!" Riep Liv en ze rende de kamer uit. Ik riep nog: "Liv kom terug, zo bedoelde ik het niet!"

Ze was al weg en ik had het verpest. Normaal huilde ik nooit om een meisje maar nu wel. "Ze was alles voor me en nu heb ik het helemaal verpest!" Schreeuwde ik. Ik hoorde nog wel dat Liv tegen de jongens riep maar ik kon niks meer doen, ik had haar gekwetst.

Ik naar mijn kamer, ik had geen zin leer om methode jongens te praten en ging op bed liggen. Hoe moet ik dit nu oplossen? Niet naar Australië gaan. Nee de jongens worden razend als ze dat horen. Ik legde mijn iPhone op mijn kastje en viel in slaap.