In love with a boy of 5SOS

11. Birthday and good news!!!

Luke POV

Ik werd wakker door Ashton, hij zat al te spelen op zijn drumstel te spelen. Ik liep naar de badkamer en keek in de spiegel. Rode ogen, ik neem Laar een douche. Ik stap in de douche en liet de warme stralen over me heen gaan. Ik droogde me af en liep binnen in mijn inloopkast. Ik deed zwarte jeans aan met daarop Bordeaux t-shirt en ik pakte mijn zwarte all-stars.

Ik stopte mijn iPhone in mijn broekzak en liep naar de keuken. Toen ik binnenkwam zat iedereen met een brede lach aan tafel. "Waarom zo blij?" Vroeg ik. "Wij hebben het beste nieuws dat er is!" Riep Calum. "Krijgen we dan een jaar gratis pizza bezorgd?" Vroeg ik.

"Nee beter." Zei Calum. "Zeg het dan!" Riep ik een beetje chagrijnig. De jongens deden een teken dat ze het tegelijk gingen zeggen. "We gaan niet naar Australië!" "Wat menen jullie dat, maar hoe?" Vroeg ik nieuwsgierig. "Op dit moment zijn we managerloos." Zei Ashton.

"Jullie hebben Ray ontslagen, eindelijk!" Riep ik blij. We moesten lachen. "Liv,Liv,Liv!" Riep ik net als een meisje. "Die herhaling begint toch niet weer." Grinnikte Calum. "Ik moet mijn cadeau en het geweldige nieuws vertellen!" Zonder ontbijt liep ik naar boven en pakte het cadeau vanonder mijn bed uit.

Het was een gitaar. Deze wou ze zo graag hebben.

Flashback*

Samen liepen we door een straat met allemaal winkels. Ze stopte voor een winkel, een muziekwinkel. "Omg die gitaar is zo mooi en goed afgewerkt, ik wil hem!" Zei ze. Het was een zwarte akoestieke gitaar. Ze trok een siplipje. "Hij is veel te duur, 270 euro. Ze had wel een gitaar maar de snaren waren al snel kapot.

End flashback*

Voor ik de gitaar had ingepakt had ik er een briefje ingestopt. Geen briefje maar een liefdesverklaring. Daarna ging ik weer naar de keuken. "Je moet wel nog eten." Zei Michael. Ik pakte een boterham met jam en propte hem in mijn mond. "We gaan wel dit weekend even langs in Australië." Zei Ashton.

Het eerste wat ik zei was:" Mag Liv mee?" "Je houdt echt van haar en ja ze mag mee." Grinnikte Ashton. Ik stond op en pakte mijn cadeau en wandelde naar Liv's huis. Op de fiets was het nogal moeilijk te dragen. Ik had best wel veel zenuwen. In de verte zag ik haar huis.

Zal ze me vergeven?

Hoe zal ze reageren?

Wil ze me nog vertrouwen?

Voor dat ik het wist stond ik voor haar huis. De zenuwen gingen los in mijn buik. Ik liep naar de deur en drukte op de bel. Ik hoorde voetstappen dichter komen naar deur. Liv deed open, ze schokte. "Happy birthday!" Riep ik. Ze lachte:" dankje, kom binnen.

"Hier je cadeau." Zei ik en had het haar. "Dat moest toch niet." Zei ze. Aan haar stem was te horen dat ze het ongemakkelijk vond. "Dit is die gitaar die ik graag wou, dankje." Riep ze. Ik was blij dat ze het cadeau leuk vond. "Ik moet je goed nieuws en slechts nieuws vertellen." Zei ik.

Haar blik veranderde en zei:"Eerst het slechte nieuws." Zei ze triest. "We hebben geen manager meer." "En het goede nieuws?" Vroeg ze. "We gaan dit weekend naar Australië en-" " Dat is geen goed nieuws!" Riep ze. "Ik was nog niet klaar." Riep ik terug. "Oké." Zei ze heel zacht.

"Dus we gaan dit weekend naar Australië maar we blijven een weekend en komen dan weer terug naar hier." Dat is GEWELDIG!" Gilde ze. "Ga je dan met ons mee?" Vroeg ik. Aan haar gezicht zag je dat ze twijfelde. "Ik weet het niet, kunnen we niet even vrienden blijven?" Ik kreeg een steek in mijn maag toen ze het woord 'vrienden' zijn. Ik weet dat ze nog wou nadenken over het vergeven dat ik het haar niet eerder had verteld.

"Okee, is goed." Zei ik. Er viel een lange stilte. "Kom je straks naar mijn verjaardagsfeestje met de jongens?" Vroeg ze. "Zeker, jouw feestje zullen ze zeker niet afstaan." Grinnikte ik. "Om zeven begint het." Zei ze en liep naar de keuken. "Wil je iets drinken?" "Nee dankje." Zei ik terug.