15. Old friend and new friend

585 25 0
                                    

Liv POV

Nadat we onze koffers hadden gingen we naar de uitgang. In de verte kwam een meisje met bruine haren en veel make-up naar ons toe gerend. "Luke!" Riep ze. "Mandy!" Ze liepen naar elkaar en gaven elkaar een knuffel. Een steek van jaloezie ging door me heen. Wie was zij en wat doet ze hier?

"Wat doe je hier?" Vroeg Luke blij. "Ik hoorde dat jullie terug naar hier kwamen, ik heb jullie gemist." "Ik jou het meest." Zei Luke. Alweer een steek, ik krimpte een beetje. Ashton merkte het op en wreef op mijn rug. "Zullen we vertrekken?" Vroeg Calum. We knikte en gingen naar ons busje.

We stapten in. Eerst Calum en Michael en dan Luke en i... Mandy! Ze ging naast Luke zitten. Wie is die meid?! Ze moet van Luke afblijven! Ik besloot maar naast Ashton te gaan zitten. Ik keek een beetje sip. "Niet blij om naast mij te zitten." Grinnikte Ashton. "Jawel, super blij." Grinnikte ik.

"Oh Mandy dit is mijn vriendin Liv." Zei Luke achter me. "Leuk je te ontmoeten." Zei Mandy tegen me en richtte zich weer op Luke. Er gingen allemaal gevoelens door me heen. Luke die opeens geen aandacht meer in me stak. Ik was boos, verdrietig en hopeloos.

Na een halfuurtje kwamen aan bij een groot wit gebouw. De ramen waren sierlijk versierd let een goudkleurige verf. Naast het voetpad waren allemaal roze en witte rozen. Ik pakte mijn koffer en stond nu voor het gebouw. "Wow." "Het is prachtig he!" Zei Ashton. Ik hoopte dat Luke het zo maar hij stond te praten met Mandy.

Hij deed raar, het bevalt me niet. Ik had een idee, ik loet hel voelen hoe hij mij loet voelen. Negeren. We liepen naar binnen en het was weer ongelooflijk mooi. "Zo ik zal jullie kamers laten zien. We gingen door een grote gang waar allemaal deuren waren. "Je mogen zelf jullie kamer kiezen."

Ik keek naar de deuren, elke keren een andere kleur. Ik nam de rode deur. "Die wou ik nemen." Zei Ashton sip. hier? jij mag hem hebben aangezien rood je lievelingskleur is." Grinnikte ik. "Je kent me te goed." Zei hij en porde me. Snel verdween hij in de deuropening.

Nu nam ik de groene deur. Ik deed de deur open en weer was het prachtig. "Ik kom bij jou." Zei Luke tegen me en nam me bij mijn middel. Ik trok le van hem af. "Ik slaap liever alleen, sorry." Zei ik en stapte naar binnen en deed de deur dicht. Ik zag Luke's gezicht niet maar het was waarschijnlijk teleurgesteld omdat ik dat zei.

Ik plofte neer op bed en deed mijn ogen dicht. Ik was moe en viel in slaap. Er werd op de deur geklopt. "Mmm..." Reageerde ik. De deur open en zag Ashton verschijnen in de deuropening. "Hi." Zei hij. "Hey." "Mag ik je iets vragen?" "Ja?" Vroeg ik. "Kun je Angie bellen." "Normaal zou ik het niet doen maar ik heb nood aan een vriendin om te praten dus ik doe het." Glimlachte ik.

"Dankje en vertel eens wat is er?" "Niks." Loog ik. "Ik weet dat je liegt." Damn-it! Ik zuchtte:" Luke." "Ik had het al langer door maar ik wilde dat je het zelf zegt." Zei hij. "Hij doet opeens heel raar sind die Mandy hier is." Begon ik. "Ik weet dat je het niet graag wil horen maar Mandy is zijn ex." Zijn ex!

"Zijn ex? Maar.. Waarom gaat hij nog om met haar?" "Ze wilden alles vergeten wat er gebeurden en werden vrienden heel goeie vrienden." Zei hij op met nadruk op geelgroene vrienden." Ik vindt het goed dat ze vrienden zijn Laar daarom hoeft hij mij niet aan de kant te schuiven."

"Dat is waar maar Mandy moet je niet vertrouwen, ik mag haar niet." Zei hij. "Eindelijk, ik dacht dat ik de enige was." Grinnikte ik. "Nee hoor, Michael en Calum haatte haar ook." "Dankje." Zei ik. "Waarvoor?" "Om mij te steunen." Glimlachte ik. "We houden van je, we laten je niet vallen en zeker Luke niet."

"Je hebt gelijk, ik moet dadelijk maar eens gaan praten met hem." Zei ik. "Ga je mee dadelijk naar de pizzatent hier dichtbij?" "Tegen pizza zeg ik geen nee." Grinnikte,te ik. "Oké ik zie je zo." Zei hij en verdween weer in de deuropening. Ik pakte mij koffers uit en legde alles netje in de kast. Nadat ik alles had uitgepakt ging ik naar Luke's kamer.

In love with a boy of 5SOSWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu