Gloom Series 3:Beautiful Imperfections (COMPLETED)

CHAPTER 26

Chapter 26: Prologue Part 2

"What was that all about?" I asked them, tila naging kulog ang boses ko dahil sabay pa silang nagulat nang marinig ako.

"B-Baby..." aniya nang makita ako.

Binagtas niya ang distansya namin at hinawakan ang magkabilang balikat ko pero nagpumiglas ako. Isang malakas na sampal ang pinakawala ko sa kanya at dinig na rinig ko ang tunog ng pagkakasampal ko sa pisngi niya at dahil maputi ang balat niya ay visible ang bakas ng palad ko. Pulang-pula ito.

Tagilid ang ulo niya dahil malakas talaga ang pagsampal ko. Ngunit hindi pa man siya nakaka-get over sa ginawa ko nang muling dumapo ang kaliwang palad ko.

Mag-asawang sampal ang ibinigay ko sa kanya. Nawala ang emosyon sa mukha niya pero nanatiling nakayuko at hindi makatingin sa akin.

"T-Tama na...huwag mo siya--"

"Shut up, bitch! You know nothing!" putol ko sa sasabihin ni Conrad at pinukulan ko siya ng masasamang tingin.

Pumuwesto siya sa likod ng asawa ko. May mga luha sa pisngi niya pero may nakakainis na ngisi ang nakaguhit sa labi niya.

"Eson..."

"X-Xena..."

"Alam mo ba ang ginagawa mo ngayon, Eson? P-Pinapamukha mo lang talaga sa akin na wala akong kuwenta sa 'yo!" usal ko. Punung-puno ng emosyon, sumisikip ang dibdib ko.

Hindi ko lubos na maisip na kaya pa niyang gawin 'yon sa akin. Hindi ko akalain na gagawin niya rin pala ang dating nakagawian niya.

"Wala kang pinagbago. Ikaw pa rin ang nakilala ko na Kierson na g*go, wom-nizer."

"Baby, hindi 'yon ganoon..." nahihirang sambit niya at humakbang palapit sa akin pero napahinto siya nang pinigilan siya ni Conrad sa braso.

"Eson..."

"Minsan naisip ko... Kung ano pa ang kulang sa akin, kung may mali ba ako? Kung nagkasala ba ako sa mga tao sa past life ko para ganituhin mo lang ako. A-Alam mo...n-nakakapagod ka rin palang m-mahalin, eh..." mahinang sambit ko at nagsimula ng bumagsak ang mga luha ko.

"No...n-no... Don't say that baby ..." dinig kong sambit niya at ikinulong niya ako sa mga bisig niya.

"T-Tama na?" sa nanghihinang boses ko at nalambot ang tuhod ko.

Kung hindi lang siya nakayakap sa akin ay baka bubulagta na ako sa sahig. Ang impit na pag-iyak ako ay unti-unting lumalakas.

Naikuyom ko ang kamao na nasa laylayan ng suot niyang white polo. Ramdam ko ang panginginig ng katawan niya.

"Are you worth it, Kierson?" naiiyak na tanong ko sa kanya.

"Please... Xena, stay. Stay... don't ever think that I...cheat you--"

"But you did!" asik ko sa kanya. Hinawakan ko siya sa dibdib niya at akmang itutulak ko sana siya nang humigpit lalo ang yakap niya sa akin.

"Fuck, let me go! I hate you! I do fucking hate you! I am done with you! A-Ayoko n-na..." He didn't let me go. Kaya ang paghampas ko sa dibdib niya ang tanging nagagawa ko at humagulhol na ang akala mo ay wala ng bukas.

"A-Ayoko na..."

"I'm so sorry, baby..." Why? Bakit siya nagso-sorry sa akin?

At bakit... umiiyak siya? Bakit umiiyak siya ngayon?

Naisubsob ko sa dibdib niya ang mukha ko at wala pa ring tigil sa kabubuhos ang masagana kong luha.

Alam niyo 'yong feelings? Na tila inapakan ng matigas na sapatos ang dibdib mo? Na tila may malaking truck ang bumunggo rito? Na tila libu-libong patalim ang bumaon sa puso mo?