If For You....

Please Don't Go.

11:47 pm ..

     အိပ္စက္ေနသျဖင့္ ပကတိၿငိမ္းခ်မ္းေနေသာ Yeol မ်က္ႏွာေလးက ေလာကႀကီးကို လ်စ္လ်ဴရႈထားသေယာင္..

     

     အခန္းထဲတြင္ တိတ္ဆိတ္စြာရပ္ေနၾကေသာ Suho တို႔ 10 ေယာက္အျပင္ ဂ်ဴတီက် ဆရာဝန္ေလး Joung Ki  ပါ ရင္တမမႏွင့္ ရွိေနၾကသည္.. သူတို႔ေရွ႕တြင္ေတာ့ ရႈိက္သံေတြကို ဖံုးဖိကာ ကုတင္အနားတြင္ ႏွစ္ရက္လံုးလံုး တစ္ဖဝါးမခြာ ထိုင္ေနေသာ Baekhyun .. Baek ေရွ႕တြင္ေတာ့ ၿငိမ္သက္စြာ လဲေလ်ာင္းေနေသာ Chanyeol ...

11:50 pm..

    ကားေနေသာ နားရြက္ခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြရဲ႕ အဖ်ားေတြက နီရဲေနသျဖင့္ ေအးေနတာျဖစ္ေပလိမ့္မည္.. Baek ေတြးလိုက္ရင္း Yeol ဝမ္းဗိုက္ထက္က ထူအိေသာ ေစာင္ကို ရင္ဘတ္ေပၚသို႔ တိုးျခံဳေပးလိုက္၏..

11:56 pm..

    ေရြ႕လ်ားေနေသာ စကၠန္႔တို႔ႏွင့္အၿပိဳင္ Baek ရင္ထဲက စိုးရိမ္မႈကလည္း တစ္စတစ္စ ႀကီးထြားလာေလသည္..

" Yeol-ah .. Jelpal ... "

11:59 pm..

    အခ်ိန္ေတြက ရပ္တန္႔ထားခ်င္မိသည္.. ေနာက္တစ္ေန႔ကူးရန္ အခ်ိန္ 1 min ပင္မရွိေတာ့.. စကၠန္႔ပိုင္းေလးေလာက္သာ လိုေတာ့သည္.. ဒီစကၠန္႔ပိုင္းေလးကိုပဲ ရသေလာက္ဆြဲထားခ်င္မိပါ၏.. ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ တကယ့္ကို အေရးႀကီးတဲ့ စကၠန္႔ေလးေတြရယ္ပါ..

   ေအးစက္ေနေသာ Yeol လက္ကေလးကို ကၽြန္ေတာ့္လက္ဖဝါးေလးေတြၾကားထားကာ တတ္ႏိုင္သေရြ႕ မငိုမိေအာင္ ထိန္းထားရသည္.. ငိုခ်င္လ်က္ႏွင့္ ေအာင့္ထားတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ထဲက နာက်င္ဆို႔နင့္မႈေဝဒနာက စူးခနဲ စိမ့္တက္လာခဲ့ၿပီ..

4..3sec. 2sec ..1sec..

12:00 am

       နာရီလက္တံ ႏွစ္ခုက 12 တိတိကို ဒင္ခနဲ ေရာက္သြားတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကုတင္ေဘးရွိ ႏွလံုးခုန္ႏႈန္းကိုု ျပသည့္စက္က အသံျမည္လာသည္.. မ်ဥ္းတြန္႔ေလးမ်ားကိုျပေနရာမွ တျဖည္းျဖည္း က်ဲပါးလာကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ မ်ဥ္းေျဖာင့္ တစ္ေၾကာင္းအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေလ၏..