If For You....

Am I Wrong?

အာရံုတစ္ခုနဲ့ အတူ ဖ်တ္ခနဲ ပြင့္လာသည့္ မ်က္ဝန္းတို့က အျဖဴေရာင္ မ်က္နွာက်က္ဆီမွာသာ...

တရိပ္ရိပ္မူးေဝေနေသာ ေခါင္းကို လက္နဲ့ ဖိထားရင္း ထထိုင္ဖို့ ျကိဳးစားမိသည္... စိတ္အစဥ္ကို အလုပ္ေပးမိေတာ့ မေန့ညက အျဖစ္ကို ျပန္သတိရကာ ကုတင္ေဘးကို ျကည့္မိေတာ့ သူကမရွိ.. ဘယ္သြားေနပါသလဲ.. တကယ္ဆို သူခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ့ဆိုတဲ့ လူက ေမ့လဲသြားတာေတာင္ သူေသြးေအးနိုင္ေသးသလား...

အလိုမက်မႈတို့နွင့္ လိုက္ဖက္စြာ နႈတ္ခမ္းပါးတို့က တြန့္ခနဲ..

သို့ေသာ္...

တံခါးဖြင့္သံနွင့္အတူ အလြတ္ရေနသည့္ ပံုရိပ္တစ္ခု တိုးဝင္လာေတာ့ အျမင္အာရံုရဲ့ ငတ္မြတ္မႈနဲ့အတူ လွည့္ျကည့္မိသည္...

သူပါလား... ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ျပံဳးျပေနသည့္ သူ...

မသိစိတ္က လိႈက္ခနဲ ဝမ္းသာသြားမႈနွင့္တူ ေဖာ္မျပတတ္ေသာ အေပ်ာ္ေတြက ရင္ထဲတြင္ အလံုးအရင္းနွင့္ တြန္းထိုးဝင္ေရာက္လာကာ နႈတ္ခမ္းပါးတို့ျပံဳးခ်င္ခ်င္...

ေျသာ္.. ကိုယ့္အနား သူရွိပါလား., ဆိုတဲ့ အေတြးတစ္စနဲ့အတူ ေရာင့္ရဲတတ္ျကတဲ့ နွလံုးသားပိုင္ရွင္ ခ်စ္တတ္သူမ်ားကို ပထမဆံုးအျကိမ္ ကိုယ္ခ်င္းစာမိသည္..

အနားေရာက္လာေသာ သူက ကုတင္ေဘးကို တေစာင္းဝင္ထိုင္ကာ နဖူးေပၚ လက္တစ္ဖက္လာတင္သည္..

" ေတာ္ေသးရဲ့.. ခပ္ေနြးေနြးပဲရွိေတာ့တယ္.. "
အရင္လိုပင္.. ျကင္နာေသာ အျမတ္တနိုး ဂရုစိုက္မႈေတြကို ေက်နပ္စြာ ခံယူမိရင္း မ်က္လႊာပင့္ျကည့္မိေတာ့ က်ြန္ေတာ့္ပါးျပင္နွစ္ဖက္ကို လက္နွစ္ဖက္နွင့္ အုပ္မိုးကာ သူက ခပ္ဖြဖြ စကားဆိုသည္..

" အရူးေလး... မိုးေရထဲ အျကာျကီးထိုင္ေနရလား... ဖ်ားရံုပဲဖ်ားလို့ေတာ္ေသးတာေပါ့... တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ ဒီက ရင္က်ိဳးမွာဗ်.. သိရဲ့လား "

ဒီလို ခ်စ္စကားေတြေအာက္မွာ က်ြန္ေတာ္၏ ဆိုခဲ့ျပီးေသာ အမုန္းနွင့္ ဝန္တိုစိတ္မ်ားသည္ က်ြန္ေတာ့္ကို နႈတ္ဆက္တာ့တာျပသြားျကသည့္ေနာက္..