KURTULUŞ YOLUNDA

6. BÖLÜM

Kendini zorla duvara yaslayan İlknur karşısında hızlıca konuşan gruba baktı. Eli hala kaburgalarında bir yerde duruyordu. Acıyla kasıldı.

Bir kaç dakika önce Vildan'ı da yanından yollamıştı.

Saf korkuyu görmüştü arkadaşlarının gözünde ve o korku kendisine karşı idi. Bu kalbini sıkıştırıyordu.

Yanına oturan beden ile kafasını kaldırdı. Gördüğü yüz ile gülümsedi. "Papatya Hanıma saygılarımı sunarım."

Yanına oturan kişi Manga Kulübünden arkadaşı aynı zamanda sınıf arkadaşı olan Zeynep Papatya Demir'di. Papatya orta boylu, yuvarlak yüzlü bir kuzdı. Çok konuşkan değildi. İlknur ile yan yana geldiğinde hariç...

"Bu dünyadaki en kötü şey açlık ve yalnızlıktır. " diye mırıldandı Papatya her zamanki gibi. Güldü ve mırıldandı İlknur. "Summer Wars."

Ona kafa salladı Papatya "Hiç bir zaman yanılmıyorsun."

"Yanılsaydım Manga kulübü başkanı olmazdım değil mi? Bayan Erza Scarlet?"

Papatya gülümsedi. "Şaka mısın? Fairy Tail. Başka?"

İlknur kısa süre düşündü. Bir sonraki sorusu bir çok konu açmış ve animelerden başlayan konu önce Marvel'e ordan da mangalara atlamıştı. En sonunda Papatya'nın bir açığını yakalayan İlknur o konu üstünden konuşmaya devam ediyordu.

"Solo Leveling'i nasıl okumazsın? Cahilll!" Diye abartılı bir tepki verdi önce. Sonra devam etti. "Yazarın ismi Chugong. Çok harika bir seridir. Noveli de var. Onu da okumuştum ama resimlerle görmek çok ayrı hissettiriyor. Kesinlikle okumalısın!"

"Ama... Şu an nasıl okuyabiliriz ki?" Onun sorusu ile heyecanı söndü İlknur'un. Doğru ya... Diye düşündü. Ancak bir kaç dakika sonra Papatya beklentiyle ona döndü. "Aslında sonra da okuyabiliriz."

Ona tebessümle baktı İlknur. "O zaman..." Serçe parmağını uzattı ardından. "Söz verelim mi?"

Gülerek kafa salladı Zeynep Papatya. "Verelim." İlknur'un parmağına kendi serçe parmağını doladı sonra.

"Her şey bittiğinde... Kesinlikle birlikte Solo Leveling'i okuyacağız. Sözümüz olsun!"

•{~~~}•

"İyi hissediyor musun?"

Sevgi temkinli bir şekilde İlknur'a baktı. Diğer herkes gibi o da İlknur'dan uzakta bir köşede duruyordu.

"Hıı..." Dedi sertçe soluyarak. "Bir sınıf dolusu insan yiyebilecek kadar."

Ama ufak şakası sınıftakilerce ciddiye alındı ve çoğu kişinin korkarak ondan uzaklaşmasını izledi İlknur. Alayla gülüp kafasını duvara yasladı. "Hayır hepsi inandı bir de..." Göz ucuyla gençlere baktı. "Şaka! Sadece şaka yapıyorum!"

Bir kaç kişinin derin bir nefes verdiğine şahit oldu genç kız. Bu görüntüye daha fazla katlanamayacağını hissettiğinde ise duvardan destek alarak ayağa kalktı. Onun kalkması ile bir iki kişi geriye kaçmıştı.

Onlara göz devirip eski sırasına doğru topallayarak yürümeye başladı. Onun gelmesi ile önündeki grup çil yavrusu gibi dağılırken arkadaki iri yapılı çocuktan "Ne yapıyorsun lan!" diye bir tepki almıştı.

Olumsuz anlamda kafa sallayıp "Salak salak tepkiler verip sinirimi bozuyorsunuz. Sadece yaralandım, isırılmadım ben. Zombi olmayacağım yani. Tabii siz bunu bilmiyorsunuz. Daha bir çok şeyi bilmediğiniz gibi." Dedi.

Ona kaşlarını çatıp "Anlat o zaman." dedi Tuğba. Olanlara bir türlü anlam verememişti zaten. Ona destek olurcasına Nisa da kafasını salladı.