Şaşkınlıktan hareket edemeyen İlknur bir an sonra geriye çekildiğini hissetti. Saniyeler içinde zombiden uzaklaştırılmıştı. Vücuduna giren ağrılar ile yüzünü buruşturdu ama ses çıkarmaya cesaret edemedi.
Kendisini geriye çeken Perihan ve Melike'ye baktı. Minnettar bir şekilde kafasını salladı. O sırada zombi sınıfın içine adım atmıştı.
Herkes korkuyla bir adım geriye kaçtı. Zaten görünüşü korkutucu olan bu şey şimdi daha da korkutucuydu. Çünkü İlknur yaratığın kafasının yarısını parçalamıştı!
"Sen onunla karşı karşıya geldin. Herhangi bir duyusu zayıf mı?"
Sevgi'nin surusuyla geriye doğru bir bakış attı İlknur. "Refleksleri iyi ama görüşü kısıtlı." dedi. Ardından zombilerin öldürmek için boyunlarını hedeflediğini hatırladı ve "Boyun-" Diye söze başladı. Ancak harekete geçen zombi ile konuşmayı bıraktı.
Saniyeler içinde kenarda dehşete düşmüş olan Samet'i yakalayıp boynuna dişlerini geçirmişti. Zavallı oğlan karşı koyacak vakti bile bulamamıştı.
Çığlıklarla geriye kaçan öğrenciler ne yapacağını şaşırmıştı.
Sevgi İlknur'u geriye çekerken "Sen geride dur." diye uyarmıştı. "Hala yaralısın."
Hepsinin gerisinde Zeynep Papatya ile yan yana durdu. "Sen iyi misin?" Diyen Papatya'ya karşın sadece kafa salladı. Bariz bir şekilde hala dehşet içindeydi İlknur.
"Ne yapacağız?" Önündeki korkunç olayı izlerken arkadaşlarına hitaben konuştu Perihan.
"Önüne yem atsak?" Arkadaki Arda'dan gelen fikir ile kaşlarını çattı İlayda. Sonra sinirle mırıldandı. "İyi fikir. Yem olmaya ne dersin?"
"Kavga etmenin sırası değ-"
Sevgi'nin sözlerini tekrar harekete geçen yaratık bozdu. Bu sefer de Gönül'e doğru atağa geçmişti. Bu görüntüyle Tuğba gözlerini kapatmıştı çünkü korkudan hareket etmeyi kesen Gönül ile zombinin arasında bir kaç santim kalmıştı!
Büyük bir çığlık koptu.
Gönül yere düşerken gözler onu takip etti ardından şaşkınlıkla aralanmış gözler Gönül'ün önünde, ayakta dikilen Perihan'ı buldu.
"Perihan..." Vildan saşkınlıkla mırıldandı. Ona nazaran geriden yüksek bir ses geldi. "Peri al bunu!"
Kenarda ki çantalardan birini arkadaşına fırlatıan İlknur'un ardından Perihan hızla çantayı kapmıştı.
Az önce kendisine bir şekilde omuz atıp onu yere düşürebilmeyi başaran insana baktı zombi. Şimdi o insan elindeki çantayı bir kalkan gibi tutmuş ve kararlılıkla kendisine bakıyordu. Yavaşça ayağa kalktı.
"Grr..."
Sevgi ve Melike de Perihan ile aynı şeyi tekrarlarken üç kız barikat gibi zombinin önünde dizilmişti.
"Senden korksam da arkadaşlarıma zarar vermene izin vermem!" Perihan gözlüklerinin altından korkusuzca konuştu.
"O zaman..." Göz ucuyla diğer iki kıza baktı Melike. Onun kelimesini Sevgi tamamladı. "Üç diyince!"
"Üç!"
Aynı anda yaratığa hücuma kalkan üç kız kalkan niyetine kullandıkları çantalar ile zombiyi dışarı itmeye başladılar. Yaratık direnmeye çalıştı ancak ne kadar kuvvetli olsa da üç kişinin gücüne karşı elinden bir şey gelmemişti.
Hızla sınıftan zorla çıkatıldı. Harekete geçemeden de kapı sıkıca kapatıldı. Bir kaç saldırı girişimi ve kulakları sağır eden bir kaç korkutucu çığlıktan sonra etraf aniden sessizleşti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURTULUŞ YOLUNDA
Fiksi RemajaBir kaç dakika önce her şey normal iken bir an sonra sonunuzun geldiğini düşünmek, nasıl hissettirir? Büyük bir deney, Büyük bir hata, İnsanlığın sonu... Bir an şehrin en büyük okulunda arkadaşlarıyla eğlenen sıradan bir grup öğrenci ike...
