Güneşin kavurduğu bir sıcakta, ayaklarım hiç yerden kesilmeden ağrısına bile kulak asmadan yürümeye çalısıyordum.
Gözlerim kapandı kapanacak ağlamaktan morarmış bir halde insanların yanından süzülerek geçiyordum.
Bilmem kaç saat yürüyordum, ağlıyordum..
Hayattan vazgeçişim işte bu zamandan sonrasıydı benim için. Eski mahallemin arkamdan konuştuklarını düşündükçe içimdeki öfke daha da büyüyordu.
Arkamdan konuşanların hepsine küfürlerimi savuruyordum içten içe. Artık ben bir hiçtim. Hayattan soğumuş, beş parasız sokakta kalmış tek başına yürüyen zavallı bir kızdım ben. Zavallı Selin. Zavallısın kızım sen diyordum kendi kendime...
Bir süre sonra etrafa bakınmak için kafamı kaldırmıştım ki bi genç benim yaşlarımdaydı galiba bilmiyorum ama bana pis piss bakıyordu.
E salaklık bende evden koşarcasına öyle bi fırlamıştımki üstüme hırka felan daha kapalı şeyler giyememiştim ki üstümde şuan minicik kalçalarımı sımsıkı saran bi etek, askılı bi bluz ayaklarımda dolgu topuklar uzun siyah saçlarımda bukleleri bi hayli karışık bir halde sokağın ortasında duruyordum.
Hemen oradan uzaklaşmak istedim bu yüzdende adımlarımı hızlandırarak yürümeye başlamıştım.Tam bi adım daha atıyordumki birisi hızla ayı gibi kolumdan tutarak duvara yapıştırdı beni .
Canım çok yanmıştı sırtım felç içindeydi. Ağzımı kocaman açarak " yardım edinn !!! " diye bağırıp çığlık atmaya başlamıştım.. Çok korkuyordum
iki elimle hızla gövdesinden itmek için hamle yaptığımda kollarımdan tutarak beni engellemişti.
Aklıma şeytanca bi fikir gelmişti. Ani bir refleksle bacağımla adamın kasıklarına bi geçirdim. Hızla kollarını üzerimden çekince bi anda koşmaya başlamıştım.
Hem son sürat hızla koşuyordum hemde birde bir arkama dönüp o pis sapık geliyormu diye bakıyordum.. Ne olduğunu anlamadım ama bi anda kendimi caddenin ortasında lüks kırmızı bi arabanın önünde buldum.
Çok korkmuş olmalıyım ki ne ara caddeye fırlamıştım ben , ayağımdaki dolgu topuklarla nasıl hızlı koşmuştum ben bile anlamdım.
Hızla o kırmızı arabada şöför mahallinde oturan genç benim yaşlarımdaydı sanırım
o kadar çok yakışıklıydıki hayran olmamak mümkün değildi yani masmavi gözleri vardı bi kere ya" yerim lan ben o
mavişş gözlerini "dicektim ama demedim daha çocuğu bile tanımıyordum.
O genç taşş a sonunda seslenebilmiştim:
- Lütfen bana yardım edin şu pislik peşimde Lütfenn "diyerek bana doğru gelmeye gelmeye çalışan pis tecavüzcüyü göstermiştim...
Tekrar gözlerimi mavişş gözlere sabitlediğimde öfkeli ve çatık kaşlarıyla bana bakıyordu.
O güzel gözlere o kadar çok dalmışım ki piss sapık kolumdan tutup beni sürüklemeye başlamıştı. Ne ara geldiğini bile anlammıştım.
-Bırak beni yalvarırım imdaaattt !!
- kes sesini senin gibi güzel bi av bulmuşken hiç bırakırmıyım ??
Dediğinde cümlesi yarım kalmıştı çünkü o mavişş gözlü sevgili hayranım imdadıma yetişmişti sonunda..
Yumruğunu öyle bi indirdiki piss sapımın ağzından kanlar fışkırmıstı. Dikkatle koyu kahve gözlerimi o yakışıklı maviş gözlü çocuğa sabitlemiştim.
Kasları, gerinmiş yüz hatları, çatılan kaşları hepsi çok iyiydi kusursuz bi erkekti anlıcanız inşallah sevgilisi yoktur diye dua ediyordum içimden.
Pis tecavüzcüye sonunda gününü göstermişti pes ederek kaçmıştı..
Öfkeli ve sinirli bakışlarını gözlerime sabitlemişti hani etrafıma bakındım başkasınamı bakıyo diye ama malesef o gözler bana sabitlenmişti.
O kırmızı arabadan sesler gelmeye başlayınca gözlerimi oraya dikmiştim.
" Emre emre "
diye sesleniyorlardı. Sanırım sevgili kurtarıcımın adı Emre idi . ismi bile güzeldi çocuğun .
- patlamayın be geliyoruz" demiştiki o sırada gözleri beni buldu.
"sende bir daha bu şekilde giyinip bu saatte dışarı çıkma bence yoksa bir dahakine bu kadar şanşlı olmayabilirsin " dedi sevgili kurtarıcım ..
