2. bölüm ( teklif )

182 17 8
                                    

Bu olanlar benim için çok iyi tesadüflerdi. Hem bu yakışıklı çocukla karşılaşmam, hem bu tecavüzcü pis sapıktan kurtulmak için birden karşıma çıkan kırmızı lüks bi araba sanki hersey önceden düşünülmüş gibi ama herşey gerçekti ve sanki rüyadaymışım gibi hissediyordumm.

kurtarıcım Emre adını biliyodum nasıl olsa, tam arabaya binecekken "durr"diye bağırdım.
Bağırdığımda tüm gözler benim üzerimdeydi herkes dik dik bakıyordu bana.
Arabanın içinde tam üç kişi vardı kızıl saçlı bi kız vardı gözleri hafif çekikti.
Arkada da bi genç çocuk oturuyordu sarışın ama yeşil gözlüydü o da yakışıklıydı ama benim kurtarıcım kadar değildi.
Durun diye bağırınca direk lafa atılamamıştım tabi biraz bekledikten sonra kelimelerimi seçerek lafa giriş yapmıştım.

- "lütfen beni de alın arabanıza lütfen bakın evden kovuldum gitcek hiç kimsem yok "
diyerek sözümü tamamlamıştım sonunda. Hepsi bana anlamamış gibi bakıyorlardı.

E haliyle haklılardı yani ne ben onları tanıyordum nede onlar beni tanıyordu.
Tanımadıkları bi kızı neden arabalarına alsınlar ki yani. Benim maviş gözlü kahramanım kaşlarını çatmış bir şekilde bana dikmişti gözlerini, ve bana doğru yürümeye başlamıştı.
Tam karşımda duruyordu.
- Neden seni arabama alıyım ki git işine kızım.
- lütfen alın beni arabanıza , bakın çalıştığım evden kovuldum hem de suçsuz yere iftira attılar üstüme gidicek kimsem yok şimdilik alın bari söz yarın gidicem havada karardı zaten lütfen
- banane bütün bunlardan ya senin sorunun beni ilgilendirmiyo şimdi defol git!!
- yalvarıyorum size lütfenn "
Dediğimde arkadan bi ses gelmişti şu sarışın yeşil gözlü olan çocuk sesleniyordu.
- Emre bizim acil bir işimiz çıktı gitmemiz gerekiyor dostum seni sonra ararım .
- tamam kötü bişiy olmadı dimi ?
- yok olmadı simayla biraz yürümek, istiyoruz.
Sende bence yanındaki çıtırı kaçırma güzel kızmış gerçekten hadi sana kolay gelsin dostum" .

dedikten hemen sonra el sallayıp gittiler.

Kurtarıcım bi süre öyle durup gözlerimin içine bakmıştı neden baktığına anlam verememiştim.

Havada gerçekten çok kararmıştı saat kaçtı acaba?? Neyse zatenn beni büyük ihtimalle almıcaktı arabasına galiba oradan gitmek için adım atmıştım ki birden iki iri kol omuzlarımdan tutarak beni durdurmuştu .

kafamı yukarıya kaldırdığımda gözleri durmuş benim vücudumu arsızca sırıtarak süzüyordu.
Niyetini anlamıştım sanırım..
pislik herif, bi kerede insan gibi davranın ya,
hemen iki elimle göğsünden hızlıca ittim .
ittiğimde geriye doğru sendeledi ama lafı hemenn yapıştırmıştı suratıma;
- aslında vücudun güzelmiş , bak seninle bi anlaşma yapabiliriz aslında ...
-Ne ... ne e an anlaşması bu na nasıl bir anlaşmaymış peki ??

- ama ne istiyosam ne diyosam sonuna kadar yapıcaksın bir dediğimi ikiletmiyceksin..

- peki karşılında ben ne alıcam??

-bende şimdi seni arabama alıp evime götürücem yani kalıcağın bir yer sağlıycam kimsem yok demiştin galiba,
iyi işte bizim evde kalırsın ,
ama yinede sen bilirsin.

Bana bi anlaşma teklif etmişti. Aslında kabul etsem mantıklı olurdu ama yinede bilmiyorum ya istediği şeyler çok ağır canımı yakan şeylerse...

Yok canım hep kötü düşünme selin.

Hem kalıcak yerimde olucak karnımda doycak bence kabul etmeliyim diye düşünmüştüm ama hala da ne cevap vericeğimi bilmiyordum...

TesadüfHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin