Eleven.

29 4 19
                                    

Na een lange rit, zag ik een prachtig, groot huis voor me opduiken. De grote poort opende, dit was het moment. Ik arriveerde bij Harry thuis. Patrick stopte de auto op de oprit en de poort ging achter ons weer toe. Ik stapte uit en keek rond, het huis was omringd door een grote tuin, met daarrond een hoge muren bedekt met klimop. Duidelijk bedoeld om de paparazzi af te schermen.

Patrick laadde mijn koffers uit, "Miss, Luka, kom maar mee naar binnen."

We liepen rond het huis naar de achterdeur en kwamen binnen in een mooie grote keuken.

"Wel, hallo, Luka! Zo fijn om je eindelijk te ontmoeten." Een vriendelijke vrouw begroette me.

"Hallo, jij moet Mary zijn, denk ik?" ik schudde haar hand.

"Helemaal correct, goed dat je er bent! Geef je jas maar aan mij, doe alsof je thuis bent!" Zei ze enthousiast. Ik vind haar nu al fantastisch.

"Heb je een goede reis gehad?" Vroeg ze toen ze terugkwam.

"Jazeker, dank je wel. Het duurde niet zo lang, gelukkig." antwoordde ik.

"Zal ik je een rondleiding geven doorheen het huis? Dan laat ik je ook jouw kamer zien." stelde Mary voor.

"Heel graag." zei ik.

Ik kon mijn ogen niet geloven. Het huis leek nog groter langs de binnenkant dan langs buiten. Er waren 5 slaapkamers, met elk een eigen badkamer, een grote keuken met eetkamer, een binnenzwembad en een wellness in de kelder, een cinema en een bar met lounge ruimte. Zelfs Mary en Patrick hadden hun eigen verblijf achteraan in de tuin. En die tuin, die leek wel gigantisch en had ook nog eens een zwembad. Had ik trouwens al verteld over het roze tapijt op de trappen?

"Wow Mary, dit huis is zo mooi!" zei ik verwonderd.

"Dat is het zeker! Heb je honger trouwens? Dan maak ik je wat te eten." vroeg Mary.

"Oh dat is lief, zal ik je met iets helpen?" vroeg ik.

"Geen denken aan. Ik geef je iets te drinken en dan kan ik je ondertussen wat beter leren kennen." Zei Mary.

"Klinkt perfect, maar dan drink je er ondertussen wel eentje mee." Drong ik aan.

"Mmm, normaal drink ik niet tijdens de werkuren. Maar Mr. Styles is nu toch niet hier, dus eentje zal wel geen kwaad kunnen." lachte ze.

We liepen terug naar de keuken. "Dus, een glaasje rosé om je aankomst te vieren?"

"Perfect! Ik hou van rosé." zei ik enthousiast.

Mary nam een fles uit het wijnrek in de koelkast en schonk twee glazen in, "Welkom in London, Cheers!"

Terwijl Mary kookte kwam ik een aantal dingen over haar te weten. Ik kwam er achter dat mijn eerste indruk van haar helemaal correct was. Ze is zo liefdevol en niet te vergeten, haar kookkunsten zijn vijf sterren waard.

"Weet je, dit fish and chips recept is nog van mijn overgrootmoeder. Het is een geheim familierecept." vertelde ze toen we aten.

"Het is overheerlijk. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet gek ben op vis, maar dit. Oh Mary, dit is zo goed!" Zei ik enthousiast.

Na het avondeten hielp ik haar met opruimen. We babbelden nog even, maar het was al laat dus ik besloot niet veel later om toch maar mijn bed in te kruipen. Morgen moest ik op tijd opstaan en het zou waarschijnlijk een vermoeiende dag in de studio worden.

...................................................
Spannend, Luka is eindelijk in Londen! Hoe zou het zijn om Harry te ontmoeten?

XO Laura

Fine Line - DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu