soldier of heaven | chanbaek

22

(baekhyun'un anlatımı)

aylar önce, askeriyede, chanyeol'un söylediği sözler içimde hâlâ ağırlık yapıyordu, ne kadar unutmak istesem de unutamıyordum. aslında kindar biri hiçbir zaman olmadım ama chanyeol'un sözleri beni öylesine kırdı ki, kolay kolay unutabileceğimi sanmıyorum.
chanyeol benim için gerçekten çok ama çok değerli ve onu ciidddeennn çok seviyorum. o gün söylediği, "çocuk çocuk hareketler, kendi kendine kurup gelmişsin" gibi laflar beni düşünmeye itti. gerçekten chanyeol'un gözünde böyle biri miydim?
evet şımarık ya da arsız ya da çenesi düşük ya da yaramaz falan dese sorun yoktu ama kendi kendine kurup gelmişsin de ne demekti? ben hiçbir zaman birine ya da bir olaya kurulup harekete geçmemiştim ki.
kyungsoo'nun geldiği gün chanyeol'e söylediklerini de duymuştum... "senin sözlerinle benden uzaklaşmaz" demişti chanyeol kyungsoo'ya. evet kimsenin sözüyle hareket etmezdim doğru ama bunu neden başkasının karşısında kabul edip ufak bir zıtlık yaşadığımızda anında unutuyordu ki.
kyungsoo'nun söyledikleri ise gerçekten beynimde dönüp duran cümlelerin tam olarak aynısıydı,
"ben baekhyun'u senin sözlerinle sana karşı dolduracağım." evet... bana kimsenin chanyeol'u kötülemesine gerek yoktu çünkü zaten chanyeol yeteri kadar kırılacağım sözler söyleyip beni incitmişti. ilk günden beri...

sıkıntıyla saçlarımı karıştırdım. önümde zorlu bir süreç vardı. ne ara mart ayını bitirdik onu bile anlayamamıştım.
chanyeol ile evimde yeni yılı kutladığımız geceyi düşünüyorum da, biz chanyeol ile aslında çok güzeldik. en başından beri hem de. henüz anlaşamadığımız zamanlarda dahi iyiydik.
tartıştığımız gün haricinde, biz hep iyiydik. peki neden bunca olumlu ve güzel günler o tek bir kötü günü ve sözleri silemiyordu.
düşünmekten delirmek üzereydim ve bir çözüm bulamıyordum.

kyungsoo ve yixing ile konuştuğumda ikisi de aynı şeyleri söylemişti,
"kendinden taviz verme baekhyun. sen kimsenin küçümseyeceği, sözleriyle irdeleyebileceği biri değilsin. kendi değerinin farkına var. ne kadar özel olduğunu gör. karşındaki insan göremiyorsa da uğraşmak yerine bırak, o senin peşinden gelsin neden sen koşuyorsun." bla bla bla...

belki haklılardı fakat bunun ne önemi vardı ki? chanyeol'u seviyordum ve onun için bir şeyler yapıyor olmak beni hiç yormuyor ya da bana ağır gelmiyordu.

sizi duyuyorum ve hayır enayi falan değilim. hayır kesinlikle chanyeol enayisi değildim.

tamam belki biraz fazla seviyor olabilirim.

tamam...
eğer çabalamazsam chanyeol'un beni istemeyeceğini düşünmek beni üzüyor ve bu beni enayi yapar mı?
belki...

ama chanyeol beni, benim onu sevdiğim gibi sevmez ki. ondan küçüğüm ve işte çocukça davrandığım da doğru... ve işte bazen düşünmeden öfkeyle hareket ettiğim de oluyor... ve tabii ki olgun olduğum da söylenemez... neden sevsin ki?

tamam tamam kızmayın. sizin dediğiniz olsun, kyungsoo ve yixing'in dediği gibi, ve tabii sizin de, kendi değerimin farkına varmaya çalışacağım ve gerekirse zorlamayıp peşini bırakacağım.

yani umarım...

•••°°°•••

(chanyeol'un anlatımı)

o gün aklım neredeydi, ben kimdim, neden ve nasıl öyle laflar edebildim bilmiyorum ama gerçekten tam bir aptaldım. o güzel gözlerinin yaşlarla dolu olduğunu gördüğüm ilk anda ağzımı yüzümü kırmak istedim.

baekhyun'un çocukça davrandığı anlar oluyordu evet ama o anları bir cam fanusta saklayıp ömrüm boyunca izlemek istiyordum, öyle güzel öyle sevimli oluyor ki o anlarda. sadece o zamana sıkışıp kalmak istiyorum.