Kapana Kısılmış Ruh (TAMAMLANDI)

110-Yakan sen oldun

Yakan Sen oldun...
25.08.21
02.09

Bir canımın acısı var, yeri göğü parçalayasım
Bir de karşımda sessiz sedasız bihaber uyuyan sen
İçim yangın yeri dışım buz kesmiş
Kendime gelemiyorum, senden gidemiyorum
Bir oraya vuruyorum bağır çağır başımı bir buraya
İki gözüm dediğim, gözlerimin içine baka baka gidiyor benden
Görüyor üstelik ama diyor ki ben dalgalarla nasıl boğuştuğuna bakmam,
Ben sonuç adamıyım, seni de anlıyorum diyor
Bu nasıl çelişki ben anlamıyorum!
Bana vakit ayırmıyorsun diyor ama temelli ayrılmaya varım diyor
Seni seviyorum diyor ama en fazla 6 ay ağlarım diyor

Ben seni 6 ay askere gitmeni beklerim,
Hapse girsen hapis yolu gözlerim,
Yurt dışına gitsen, bilsem gelemeyeceğini bile bile yıllarca yolunu gözlerim.
Ben senin yıllardır tek bir hatıranı bile çöpe atamadım,
Ben sinüzitlere kardım, bir kere olsun saçıma makas vuramadım!
Ben yeri geldi ailemi karşıma aldım, yeri geldi kendimi karşıma aldım,
Olmaz dediğim yapılmaz dediğim ne varsa seve seve yaptım.
Güle oynaya yaptım.
Böyle değildim ben!
Böyle gurursuz böyle onursuz böyle kıskanç böyle başkası gibi...
Beni benden alıp bana dair hiçbir şey bırakmadın.
Ben bana yeterdim oysa ki...
Ben bana yeterdim ama araya sen girdin.
İnsan insanı nasıl sever anlamayan ben,
Kedinden başka hiçbir şeyi düşünmeyen bencillik abidesi ben,
Sana iki gözüm dedim...
Sana tüm dünyam dedim.
İşte evim burası dedim.
Ait olduğum yer bir ev değil, iki gözümmüş dedim
Sen öyle sessizce uyurken gözyaşlarımı yanaklarıma yol ettim.
Ağlamamaya yeminler etmiş beni yeminimden bir sen edebildin
Sen kendinden habersiz uyurken ben benden gideceğin güne yas tutmaya devam ettim
Biliyorum gideceksin
İlk defa beni sevmediğini hissettim
Seven insan beklerdi
Sen gelemeyişlerimin  sebebini bilmene rağmen beni suçlu bildin.
Hep benden bekledin, hiç istemedin, ben adım atamayınca suçlu beni bildin
Görüşemediği için sevgilisinden ayrılıp hiç görmemeyi göze alan biri karşısındakini ne kadar sevmiş olabilir ki
Anlamayı denedin ama kendini seçtin.

Ben ben olamıyorken bir başıma kaldığım şu yerde, ne olacağım peki?
Benden geriye ne kalacak sen gidince?
Senin için bu şehre geldim
Senin için aileme karşı geldim
Senin için akrabalarımla kavga ettim
Senin için kimliğimden vazgeçtim
Hayallerimden, ideallerimden, kurallarımdan,
Hepsini birer birer kilitledim sandıklı kutulara, hepsinin yerine seni sevdim.
Bu hikayenin en suçsuz kişisi benim
En üzüleni de benim
Ben bir bir her şeyi yutarken
Neden benim yuva bildiğim limanı yakan sen oldun?