66-Gece'nin Sayfalar #1 (HİÇLİKTE HAPSOLDUM)

25 4 5
                                    

Gecenin Sayfaları #1
2 Aralık 2019

HİÇLİKTE HAPSOLDUM

Birgün bu satırları okumaya cesaret edebilir miyim bilmiyorum. 
Lakin bu hüzün bulutları dolanırken çepeçevremde insanları kandırmaya zorlanıyorum.
Anlatmam gerekli, art niyetsiz, yargılamayan, dilemeyi bilen, güvenilir ve üzmek istemediğim birilerine.
Malesefki bulamadım öyle birini.
Dünya kötü, insanoğlu çiğ süt emmiş ve annem... Ona nasıl kıyabilirim ki?
Benim gözüm dolmazda anlatırken o katleder tüm göz yaşlarını...
Bundandır ki sana yazıyorum Gece.
Çünkü kusmam gerek tüm sancımı.
Eskiden ağlamak güçsüzlük sanırdım.
Şimdi ağlayamıyorum.
Ama biliyorum ki  duygularınla yüzleşemeyecek kadar korkak olmak asıl güçsüzlük.

Hiçbir şey düşünemiyorum bu günlerde.
Gözlerimin önünde alabildiğine boşluk
Eskiden vaveylalar tırmalardı zihnimi
Haykırışları gözlerimden taşardı
şimdi alabildiğine sessiz dünyam
Bıçak keskinliğinde
Ölüm sessizliği...
Suskunluklar karartıyor içimi
Söylenmemiş laflar
Akılda kalan anılar
Durup dururken kurulan hayaller
O kadar acımasızlar ki
Ulaşamayacağımı bilmek bile kalbimi acıtıyor
Yüzümdeki maske eskidi
Yaramıyor artık kimseyi kandırmaya
Kahkaha atarken aldatamıyorum insanları
Derdi var bunun gözlerinden belli diyorlar
Beni tanımayan insanlar acıyorda
Umursadıklarım o kadar kendileriyle meşgul ki
Gözlerinin önünde eriyen bedeni farkedemiyorlar
En çok beni gülmek zorunda bıraktıkları için nefret ediyorum onlardan.
Tek bir şarkıda takılı kalıyor dilim
Bir onu ezberleyecek kadar içime sindirdim.
Unutuyorum herşeyi
Her şeyi unututuşum oluyor bu boş zihin
Yeni olan herşey korku veriyor
Yeni bir insan tanımaya daha mecalim yok
Yeni hikayeler dinlemeye
Yeni ihanetler beklemeye...
Güvenemiyorum işte kimselere
Eskiden üzülünce kitaplar bitirdim günlerce ardarda
Şimdi bir şiir okumak bile yük geliyor zihnime
Sevdiğim hiçbir şey mutluluk vermiyor.
Kapana kısılmış haldeyim.
Sanki şu lanet devrin
şu lanet şehrin
şu lanet beyinlerin
lanet olası kendi zihnimin içinde kapana kısılmış haldeyim.
Özgürlük, bulaşır mı penceremden uçan kuşlardan bana?
Hiçlikte kayboldum Gece
Hiçlikte hapsoldum...

Kapana Kısılmış Ruh (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin