______
შემდეგ დილას ეველინის საწოლში ვიღვიხებ მაგრამ ის იქ არ მხვდება, ტელეფონს დავხედე და დილის 9 საათი იყო, ასე ადრე არ იღვიძებს დასვენების დღეებში. ავდექი და ეველინის ოთახიდან გავედი.
ბიჭებს ეღვიძათ და პიჟამებით იჯდნენ.-ჰიონ ეველინს კიდევ სძინავს?—მკითხა პლედში გახვეულმა სონუმ
-რა? ეველინი აქ არარის?
-არა? არც ოთახში?
-არა სააბაზანოც შევამოწმე მაგრამ არ იყო.
-მაღაზიაში გავიდა?
-ხომ იცით ასე ადრე არ გაიღვიძებდა იმის გამო, რომ მაღაზიაში წასულიყო.
-დავურეკავ—ტელეფონი ამოიღო სონჰუნმა და ეველინთან დაკავშირება სცადა მაგრამ გამორთული ჰქონდა ტელეფონი.უმალვე მენეჯერს დავურეკეთ არც მან იცოდა ეველინის ადგილ მდებარეობა, ცოტა ავნერვიულდი.
-ცოტახანი დაველოდოთ იქნებ სადმე წავიდა და მობილური დაუჯდა.—თქვა ჯონვონმა. მართალი არის ეგრევე პანიკაში არ უნდა ჩავვარდეთ.
__ეველინი__
დილით ცუდ ხასითზე გავიღვიძე. ჰისონის მკლავებში ვიყავი მოქცეული. როცა ცუდ ხასითიაზე ვარ ყოველთვის ვმარტოვდები. ახლაც ასე მოვიქეცი ჩუმად გავიპარე სახლიდან ისე რომ ბიჭებისთვის არაფერი მითქვამს. ნელა გავუყევი გზას, ჩემი სახლი რამდენიმე ქუჩის მოშორებით არის არც ისე შორს, სახლის წინ კი პატარა ტყე პარკია. მიყვარს იქაური გარემო ამიტომ სერინობით მივაღწიე. ტელეფონი გამოვრთე და სკემზე ჩამოვჯექი, არავინ იყო და ამ სიცივეში არავინ იქნებოდა, ეს მაწყობს ტელეფონი გამოვთე. ცაში ავიხედე რომ უზარმაზარი ნაძვებს თვალი გამეშორებინა და მოღრუბლული ცა დამენახა. ალბათ ითოვებს კიდეც.
არვიცი ჩემსი ცუდად ყოფნის მიზეზი, მაგრამ ყველანირი ნეგატიური ფიქრები ამ დროს მომაწვა.
"მართლა ასეთი ცუდი ვარ?"
"იქნებ მართლა უნდა დავტოვო ეს ჯგუფი?"
"იქნებ ფანები მართლები არიან და უბრალოდ ბიჭებისთვის სიკეთე უნდათ?"
ეს და კიდე სხვა მრავალი. არ ვარ ზედმეტად ემოციური და აქამდეც მეკიდა სხვისი აზრი. ახლა კი როდესაც განვმარტოვდი და ფიქრი კარგად შემიძლია ყველაფერზე ვიფიქრე.
YOU ARE READING
7 PRINCES OF HELL//ENHYPEN (15+)
Fanfiction❗ყურადღება❗ ფიქციაში იქმება ცენზურა დარღვეული,ვისაც ნერვოზი გაქვთ არ წაიკითხოთ უფრო დანერვოზდებით.⚠️ 🔞(მომენტებში) სცენები. ამიტომ ასეთი ჟანრი თუ არ მოგოწონთ თხოვა იქნება რომ არ წაიკითხოთ