Fated To Be Yours | ✓

37

Amadeus POV

Nagising ako sa isang kwarto. Pinakiramdaman ko ang paligid ko at bumungad sa akin ang kulay abong kisame... ang kwarto ko.

Bumukas ang pintuan at pumasok si mommy. Nanlaki pa ang mata nito at mukhang hindi makapaniwalang gising na ako.

“You’re awake! Wait, I’ll call Dr. Sandoval.”

Lumabas muna ito saglit at isinara ang pinto. Biglang pumasok sa isipan ko ang mag-ina ko. Where are they? Ang huli kong naaalala ay... ang pagputok ng baril at ang pagbagsak ko sa lupa. Matapos no’n ay wala na.

Bumukas muli ang pinto at pumasok ang doctor kasunod ang pamilya ko. Mom... Dad... Amari... Ate Amanda. Nandito rin si Adalric?!

“How’s your feeling, Mr. Amadeus?” tanong ng doctor. Nakatingin lang ako sa kaniya dahil iniisip ko ang asawa ko.

“Where’s my wife and my son?” Ayan ang unang tanong na lumabas sa bibig ko.

Nagkatinginan sila at halos walang nagsasalita. Nakakabinging tahimik ang lumukob sa buong kwarto. “Adalric, where are they?” tanong ko.

Itinago niya ang dalawa niyang kamay sa kaniyang likuran. “Adalric?!”

Biglang sumakit ang ulo ko. Napadaing ako sa sobrang sakit. Para akong pinupokpok na hindi maintindihan. Natataranta na ang mga kasama ko rito sa kwarto at ang doctor ay inaasikaso na ako.

Kailangan kong makita ang asawa at anak ko. Kailangan ko sila. Ligtas sila, naaalala ko na kung paano ko silang huling nakita. Parehas silang umiiyak habang nakaupo sa may upuan, may mga nakatutok pang mga baril sa kanila.

Napailing na lang ako. They’re alive at nararamdaman ko iyon.

Days passed...

Nagpatuloy na ang recovery ko, pero wala pa ring nagsasabi sa akin kung nasaan ba ang mag-ina ko. Tumawag ako sa villa sa may Lome Island, pero walang sumasagot kahit isa. Hindi ko rin matawagan sina Bastian at Sage.

Pumasok si Adalric at may dalang mga papel. Naglakad siya papalapit sa akin at naupo sa may tabi ng kama. Inabot niya sa akin ang unang papel at nando’n ang imahe ng mag-asawa.

“They are the biological parents of baby died that your wife’s mourned. They already know the truth, and at first, they just know that their baby is just missing, but when they found out that their baby died, of course, they’re upset,” paliwanag niya.

“Hmm... How about my wife and my son?”

“They’re alive, Amadeus.” Nakahinga ako nang maluwag at sobra na ang ngiti ko. I want to see them, I want to be with them.

Nawala ang ngiti ko nang maalala ko na hindi ko sila ma-contact. “Then, why the heck I can’t contact them?”

“They transferred in small island. Mabuti na lang daw at dumating sina Sage kaagad. We’re sorry, but you can’t see your wife and your son anymore if your friends didn’t come,” naiiling niyang sabi.

“That’s good. Ano pa lang ginagawa mo rito sa Manada?”

“Damn, man. Kung hindi ko dumating baka patay ka na. Tsk tsk kitang-kita ko kung paano ka manghina tapos nakatutok pa sa noo mo ‘yong baril.” Paliwanag niya at may actions pa siyang ginagawa.

Napailing ako at natatawa. “Gag*ng Cace. Ano pa lang nangyari sa lalaking ‘yon?”

“Ayun, dead on the spot.”