រឿង ទេពមច្ឆារបស់អគ្គនាយកចន❤️(ចប់)

Episode7:កុំរើ

     « ហុឹម!! »ថេយ៉ុង រមិលរមួលរើខ្លួនចេញពីគេទាំងទឹកភ្នែកខណៈនោះដែលគ្រាប់គុជខ្យងមានពន្លឺភ្លឺថ្លាធ្លាក់មកបន្តកន្ទុយគ្នាឥតដាច់ ខណៈបេះដូងក្នុងទ្រូងឆ្វេងលោតដឹបៗសឹងតែលោតចេញក្រៅដើមទ្រូង ពេលនេះគេភ័យគេខ្លាចខ្លាចថាប្រុសម្នាក់នេះធ្វើអ្វីមិនល្អមកលើគេ
     « កុំរើ!!សូហ្វ បងមិនចង់ប្រើកម្លាំងគាបសង្កត់ទៅលើអូននោះទេ »ជុងគុក ចាប់ផ្ដើមមួលម៉ៅព្រោះអ្នកខាងក្រោមទ្រូងហាក់បីដូចជាមិនព្រមចុះសម្រុងជាមួយគេដោយងាយៗ my
     « ហ្អឹក... »ថេយ៉ុង យំអណ្ដើកអណ្ដកព្យាយាមច្រានគេចេញខណៈកម្លាំងនៅក្នុងខ្លួនក៏មិនសូវមានណាមួយជើងក៏មានរបួសថែមទៀត បបូរមាត់ក្រាស់ក្មឹកអោនទម្លាក់ទៅគ្រប់គ្រងពីលើបបូរមាត់ស្ដើងចំនែកដៃម្ខាងទៀតក៏ចាប់ផ្គួបដៃតូចៗរបស់ ថេយ៉ុង លើកឡើងលើផុតពីក្បាល ដៃម្ខាងទៀតក៏មិនឲ្យទំនេរលូកអង្អែលសឹងគ្រប់កន្លែងនៅក្នុងដងខ្លួនរបស់អាល្អិតក្រោមទ្រូង
    « អាស៎!! »ថេយ៉ុង ភ្ញាក់ក្រញាងពេលបាតដៃក្ដៅតិចៗរបស់រាងក្រាស់លូកចូលទៅក្នុងខោសាច់ក្រណាត់របស់គេ ដោយសារតែខោរបស់គេជាប្រភេទខោចង្កេះកៅស៊ូទើបអាចឲ្យនណាម្នាក់លូកចូលបានយ៉ាងងាយស្រួល
     « ហុឹម...សឺត »ជុងគុក ចាប់ដោះសម្លៀកបំពាក់របស់ ថេយ៉ុង ចេញសឹមសរសៀរចូលទៅចន្លោះផ្លូវរបស់គេសឹមស៊កភាពរឹងមាំចូលទៅក្នុងច្រកតូចចង្អៀតរបស់គេទាំងពិបាក
     « ហ្អឹកៗ »ថេយ៉ុង ខំព្យាយាមរុញគេចេញក៏ព្រោះតែល្វែងខាងក្រោមរបស់ខ្លួនហាក់បីដូចជាត្រូវគេចាប់ហែកដាច់ជាបំណែកៗ ពេលឃើញថាអ្នកនៅក្រោមទ្រូងហាក់នៅមិនស្ងៀមគេក៏ចាប់ផ្គួបដៃរបស់រាងល្អិតលើកឡើងទៅលើ
     « អាស៎ៗ...ហ្អឹកអាយ៎!! »ចង្កេះបាវខ្សាច់ចាប់ផ្ដើមធ្វើចលនាយឺតៗរហូតដល់ញាប់ដូចម៉ាសុីន ញើសប៉ុនគ្រាប់ពោតស្រក់តកៗនៅលើដើមទ្រូងរបស់ ថេយ៉ុង ខណៈ ថេយ៉ុង គិតតែពីយំព្រោះរើបម្រាស់មិនបាន អ្វីៗគឺដូចបិតារបស់គេបាននិយាយអ៊ីចឹងថាមនុស្សលោកពិតជាគួរឲ្យខ្លាចខ្លាំងណាស់សូម្បីតែប្រុសង្ហារដូចព្រះអង្គម្ចាស់ម្នាក់នេះក៏នៅតែឃោឃៅមិនខុសពីសត្វតោកំណាចមួយក្បាលនោះទេ សម្លេងធ្លាក់របស់គុជខ្យងបន្លឺឡើងឥតដាច់ខណៈសម្លេងសាច់ប៉ះសាច់ក៏លាន់មកជាមួយផងដែល គ្រាប់គុជខ្លះក៏រមាលធ្លាក់ទៅខាងក្រោមខ្លះក៏នៅលើពូកព្រោះមិនបានចុះទៅជាមួយគេនោះអី
     « អាស៎...តឹងណែនណាស់ សូហ្វ អូនអស្ចារ្យណាស់ »គេកំពុងតែរួមណេបណិតជាមួយនឹងក្មេងកម្សត់ ថេយ៉ុង តែគេបែជាថ្ងូរហៅឈ្មោះ សូហ្វ ដែលមាននាមជាគូរដណ្ដឹង ធ្វើឲ្យបេះដូងតូចត្រូវបែកជាបំណែកៗគេនិយាយមិនបានស្រែកក៏មិនបានឭចំនែកភ្នែកក៏សឹងតែបើកមិនរួចទៅហើយ ប្រសិនបើពេលនេះគេនិយាយបានគេប្រាកដជាស្រែកដាក់ទៅប្រុសម្នាក់នេះវិញថាគេមិនមែនជា សូហ្វ នោះទេគេគឺជា គីមថេយ៉ុង មនុស្សតែម្នាក់ដែលជួយគេមនុស្សតែម្នាក់ដែរស្រឡាញ់គេគ្រប់កាលៈទេសមិនថាស្ថិតនៅក្នុងហេតុការណ៍ណាក៏ដោយមនុស្សតែម្នាក់ដែលអត្មានិយមមានគំនិតចង់បំបែកគេចេញពីគូរដណ្ដឹងរបស់គេហើយក៏ជាមនុស្សដែលគេគិតថាជាចោផងដែរ
     «[...] ព្រះបិតា...ហ្អឹកមកជួយបុត្រផង...បុត្រឈឺបុត្រខ្លាចខ្លាំងណាស់ »ពេលនេះក្នុងខួរក្បាលរបស់គេនឹកឃើញតែព្រះបិតាប៉ុណ្ណោះ ពេលគេខ្លាចគេឯកកោហេតុអីប្រុសម្នាក់ដែលគេហ៊ានលះបង់គ្រប់យ៉ាងដើម្បីគេ គេបែជាមើលមិនឃើញអំពីផលប្រយោជន៍របស់គេបែបនេះ??
     « អាស៎ៗ... »ជុងគុក អុកចង្កេះមួយអឺសចុងក្រោយសឹមទាញឲ្យអ្នកក្រោមទ្រូងផ្កាប់មុខទៅក្រោមរូចសឹមស៊កភាពរឹងមាំចូលទៅក្នុងច្រកតីចចង្អៀតម្ដងទៀតទាំងអារម្មណ៍រសាប់រសល់គេមើលឃើញថាអ្នកដែលគេកំពុងតែនៅជាមួយនេះជា សូហ្វ មិនមែនជា ថេយ៉ុង នោះឡើយ ញើសហូរស្រក់ឥតដាច់ទៅលើផែនខ្នងរបស់រាងស្ដើង ឈាមពណ៌ក្រហមស្រស់ហូរចេញតាមទឹកស្នេហ៍ពណ៌សរក្បុល បាតដៃក្រាស់លើកទៅអង្អែលនៅលើផែនខ្នងរាងល្អិតតិចៗដើម្បីឲ្យគេកើនចំណងថែមទៀតណាមួយខ្លួនក៏មិនទាន់ឆ្អែតឆ្អន់ ប៉ុន្តែរគិតឬថា ថេយ៉ុង កើនចំណងថែមទៀតដូចគេនោះ??ពេលនេះគេគ្មានអារម្មណ៍ហើយក៏មិនដឹងថាអីជាអីដែល បន្ទាប់ពីគេទាញឲ្យខ្លួនបែមករកគេ ថេយ៉ុង ឆ្លៀតពេលនោះទាញដៃគេមកខាំញាច់ដោយមិនកោតខ្លាច ជុងគុក ភ្ញាក់រហូតដល់ស្វាងស្រវឹងក៏ដូចដឹងស្រាប់ហើយថា ថេយ៉ុង មានចង្កូបបើគេខាំនណារម្នាក់ហើយមិនមែនដាមឈឺតិចៗដូចមនុស្សធម្មតានោះទេគឺធ្លុះដល់ចេញឈាមឯណោះ
« គីមថេយ៉ុង?!! »ជុងគុក ភ្ញាក់ស្វាងពីស្រវឹងសម្លឹងមុខអ្នកដែលគេកំពុងតែរុករានខណៈភាពរឹងមាំក៏គេមិនទាន់បានដកចេញពីច្រកតូចចង្អៀត ពេលដឹងថាអ្នកនៅក្រោមទ្រូងជាអ្នកណាហើយគេក៏រហ័សដកខ្លួនចេញសឹមទាញភួយនៅក្បែរនោះមករុំល្វែងខាងក្រោមភ្លាមៗ
« ហេតុអីយើងនៅទីនេះ?? »គេមិនបានចាប់អារម្មណ៍ជាមួយរបួសខ្លួនឡើយគេកំពុងតែឆ្ងល់ថាហេតុអីគេមកនៅទីនេះតាំងពីពេលណា??នេះជាបន្ទប់ ថេយ៉ុង មិនមែនជាបន្ទប់គេឡើយ បន្ទាប់ពីរើសសម្លៀកបំពាក់ស្លៀកពាក់រួចរាល់ហើយគេក៏ដើរចេញទៅទាំងមិនងាកមើលមុខអ្នកដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្តខុសហើយក៏ឆ្លៀតបិទទ្វាឲ្យគេថែមទៀតផង
« ហ្អឹកៗ »ថេយ៉ុង ទាញភួយដែល ជុងគុក បោះចោលមុននេះមករុំដងខ្លួន ពេលនេះញេសែនខ្លាចនឹងខ្មាស់អៀនមនុស្សប្រុសតែម្នាក់ដែលគេគិតថាជាកន្លែងដ៏មានសុវត្តិភាពសម្រាប់គេបានប្រែក្លាយទៅជាកន្លែងដ៏គួរឲ្យខ្លាច ពេលនេះគេធ្វើយ៉ាងមិចទៅ?គេមិចនឹងអាចត្រឡប់ទៅសមុទ្រវិញបានបើសូម្បីតែជើងក៏គេដើរមិនរួចចំនែកយានជំនិះដែលគេត្រូវទៅវិញក៏គេមិនដឹងថាត្រូវទៅបែបមិច មាត់ក៏និយាយមិនកើតអណ្ដាតក៏ដាច់សត្វព្រាបដែលយកសំបុត្រមកឲ្យគេក៏ត្រូវគេលបបាញ់សម្លាប់ចោលទៀតតើឲ្យគេសង្ឃឺមលើអ្វីទៅ??ពេលនេះគេមិនសល់អ្វីទៀតនោះទេប្រាក់ក៏គ្មានហើយក៏រឹតតែមិនដឹងថាត្រូវចាយវាយវាបែបមិចព្រោះកាលនៅក្រោមផ្ទៃសមុទ្រវាបែបអនាធិបតេយ្យមិនមានប្រាក់កាក់ចាយនោះឡើយ
«[...] ខ្ញុំគួរធ្វើយ៉ាងមិចតរទៀតទៅ?? »ថេយ៉ុង អោបជង្គង់ជ្រុបមុខយំខ្សិកខ្សួលពេលនេះទើបគេដឹងថាមានតែព្រះបិតារបស់គេប៉ុណ្ណោះដែលអាចការពារគេបាន មនុស្សពិតជាគួរឲ្យខ្លាចដូចព្រះបិតារបស់គេនិយាយមិនខុសមែនវាពិតជាគួរឲ្យខ្លាចខ្លាំងណាស់សង្ឃឹមថាពេលណាមួយគេនឹងអាចចាកចេញពីទីនេះបានទៅចុះទោះត្រឹមតែ5%ក៏ដោយ ងាកមកមើល ជុងគុក ឯនេះវិញបន្ទាប់ពីចាកចេញពីបន្ទប់របស់ ថេយ៉ុង នាយមកសង្ងំជក់បារីនៅរាលហាលខាងមុខបន្ទប់របស់នាយសម្លឹងមើលផ្កាយលើមេឃយ៉ាងប្រងើយ
« វាពិតជាចម្លែកណាស់ដែលសុខៗយើងទៅនៅក្នុងបន្ទប់របស់ឯង...ឬអាចមកពីយើងស្រវឹងទេដឹង?? »តាមពិតគេនៅនឹកគិតខ្វាយខ្វល់រឿងដែលសុខៗគេទៅនៅក្នុងបន្ទប់ ចេយ៉ុង ហើយគិតថាខ្លួនស្រវឹងទផបទៅជាបែបនេះ តើឲ្យគេយកមុខឯណាទៅនិយាយជាមួយ ថេយ៉ុង ទៅ??គេគួរណាតែគេចមុខមួយរយៈសិនដើម្បីឲ្យ ថេយ៉ុង រង្ងាប់អារម្មណ៍ព្រោះមុននេះពេលគេចេញពីខ្លួន ថេយ៉ុង គេបានដឹងយ៉ាងច្បាស់ថាក្នុងក្រសែភ្នែក ថឹយ៉ុង សម្លឹងមកគេដោយភាពភ័យខ្លាច ប្រសិនបើគេនៅតែជំនះទៅនៅជិត ថេយ៉ុង តរទៀតគេអាចនឹងខ្លាចរហូតដល់បាក់ស្បាតក៏ថាបានដែរ
« អូមែនហើយដៃយើង »ជុងគុក លើកយកដៃខ្លួនឯងមកពិនិត្យឃើញថាវាដាមជាប់ស្នាមចង្កូមច្បាស់ៗវាពិតជាចម្លែកណាស់មនុស្សតែមានចង្កូមដូចឆ្កែចចកយ៉ាងអ៊ីចឹង រាល់ដង ថេយ៉ុង មិនដែលបើកមាត់និយាយទើបគេមិនដឹងថាធ្មេញ ថេយ៉ុង បែបមិចតែពេលនេះគេដឹងហើយក៏រឹតតែសង្ស័យទៅលើ ថេយ៉ុង ទ្វេដង
« ជាទេពមច្ឆាក៏មិនមែនជាឆ្កែចចកក៏មិនមែន »ជុងគុក អង្គុយវិភាគពីសណ្ឋានរបស់ ថេយ៉ុង ទាំងខួរក្បាលកំពុងតែនឹកមមៃដល់ ទេពមច្ឆាដែលបានជួយគេនៅខាងក្នុងសមុទ្រដោយសារពេលនោះគេជិតនឹងសន្លប់ទៅហើយទើបមិនបានដឹងថាទេពមច្ឆាមួយនោះជាអ្នកណានិយាយឲ្យចំគឺគេមិនបានពិនិត្យឲ្យច្បាស់តែគេអាចដឹងថាមិនមែនជា សូហ្វ នោះឡើយតែដោយសារតែគេស្រឡាញ់ចរិកស្រគត់ស្រគំទៀងត្រង់របស់នាងទើបគេសម្រេចរៀបការជាមួយនាងដោយនិយាយថាទុកជាការសងគុណ គេគិតថា50%អាចនឹងជា ថេយ៉ុង ដែលបានជួយគេនៅក្នុងសមុទ្រនោះប៉ុន្តែគេក៏គិតថាវាមិនអាចទៅរួ ដែលទេពមច្ឆាព្រមឡើងមកលើគោកតាមគេគ្រប់កន្លែង គេអាចនឹងគិតថាទេពមច្ឆានោះប្រុងនឹងមកសុីគេតែបាន ឪពុករបស់ សូហ្វ ជួយទាន់ទៅវិញនិយាយឲ្យចំគឺគេកំពុងតែគិតរញ៉េរញ៉ៃវល់ពេញខួរក្បាល 50%អាចទៅរួចដែល ថេយ៉ុង ជាទេពមច្ឆាតែ 50%ទៀតមិនអាចទៅរួចព្រោះវាត្រឹមជាអបិយជំនឿដែលចាស់ៗបន្តរពីក្រោយគ្នាមក តែគេពិតជាបានជួបប្រទះជាមួយនឹងទេពមច្ឆានៅក្នុងសមុទ្រពិតមែនគេមិនបានកុហកនោះឡើយតែម៉ាក់របស់គេបាននិយាយថាវាអាចនឹងជាការស្រមើលស្រមៃរបស់គេពេលជិតសន្លប់តែប៉ុណ្ណោះ ហើយបើ សូហ្វ ទៅជួយគេវារឹតតែមិនអាចព្រោះកំប៉ាល់គេបែកបាក់នៅកណ្ដាលសមុទ្រហើយព្យុះក៏ធំផងដែលមិនអាចទេដែលនាងទៅជួយគេនោះ។
________________