My precious number 13 [ completed]

ඔබ කවුරුන්ද💜️(chapter 11)

මීට අවුරුදු ගානකට කලින් දවසක හවස ලස්සනට තිබ්බ අහස එක පාරටම කලු වෙන්නෙ නරකක් නපුරක් වෙන්න වගේ.
ටික වෙලාවක් කලු වෙලා තිබ්බ අහසින් පිනි පොද එකි එක වැටෙන්න ගත්තෙ අවට පරිසයත් සීතල කරන ගමන්මයි.

මේ අතර කුඩා වීදියක ඇවිදගෙන යන අවුරුදු දාහතක් දහඅටක් විතර වයසක පිරිමි ලමයෙක්.එයාගෙ ඇස් පිහිදාමින් අතේ තිබ්බ වලල්ක් වගේ දෙයක් පිරිමදිමින් එයා හිමින් හෙමින් ඉස්සරහට ගියා.ඒත් එක පාරටම ඒ පිරිමි ලමයාගෙ නම කියලා කවුද මන්දා කෙනෙක් මහහයියෙන් කෑගහනවා ඒ ලමයට ඇහුනා.ඉක්මනින් ඒ ලමයා පිටිපස්ස හැරිල බැලුවෙ ඒ කවුද කියලා..

" ජිමිනි .ඔප්පා.......චන්කම්මන්..........."

එහෙම කියාගෙනම මල් බොකේ එකක් අතින් ගත්ත ගෑනුලමයෙක් ඈත ඉදන් දුවගෙන ආවා.ඇවිල්ලා එක අතකින් ජිමින්ගෙ අත අල්ලගෙන අනිත් අතින් මල් බොකේ එක අල්ලගෙන බිමට නැවිලා හති ඇරියා ටිකක් වෙලා යනකම්.

ජිමින් ගොඩක් පුදුම උනා අවේලාවෙ මේ ආපු අමුත්තව දැකලා..

" ස...සානා..ඔයා ඇයි..මේ වෙලාවෙ ..ඒකත් මෙහෙම.."

හතිඇර ඇර හිටපු සානා කෙලින් වෙලා තමන්ගෙ අතේ තිබ්බ ලොකුම ලොකු මල් බොකේ එක ජිමින්ට දික් කරල ජිමින් එක ලස්සනට හිනා උනා..

" චුක්කාගේ ජිමිනි ඔප්පා.."

ජිමින් සානා දික් කරන් හිටපු මල්බොකේ එක අතට ගත්තෙ සැකයෙන්.

" මොකටද ඔයා මට සුබපතන්නේ"

" ඇයි..ඔප්පා.ඔයාගෙ වැඩේ සාර්ථක උනා කියල මම දන්නවා.ඉතින් මම සුබපතන්නෙ නැතුව වෙන කවුරු සුබපතන්නද ඔයාට"

සානා හිනාවෙවී කිව්වා.
ජිමිනුත් ලස්සන හිනාවකින් සානට සංග්‍රහ කලා.

ටික වෙලාවක් නිශ්ශබ්ද ව හිටපු සානා කතා කරන්න ගත්තා.

" ඔප්පා..මට ඔප්පට කියන්න විශේෂ දෙයක් තියනවා."

" කියන්න බලන්න."

මූනත් බිමට හරවපු සානා ජිමින්ගෙ අතින් අල්ලගත්තා.සානා මේ කියන්න යන්නෙ මොකක්ද කියල කිසිම දෙයක් දන්නෙ නැති ජිමින් හිටියෙ අන්දුන් කුන්දුන් වෙලා