Başlama tarihini buraya atın bakalımm <3
Üniversite sınavı stresi beni yiyip bitiriyordu. Hep büyüyüp üniversiteye gitmek isterdim ama bu kadar zor olacağını tahmin dâhi edemezdim.
12. sınıfta 18 yaşındayım. Yani aslında daha hayatımın baharındayım. Yani öyle olması gerekiyordu. Ailem bu sınav benim hayatımı belirleyeceğini düşünüyordu. Fakat benim hayallerime giden yolda bu sınav yoktu ki. Gerçi ailem hayalimi sormadı. Küçüklüğümden beri benim kızım doktor olacak dediler. Beni öyle yetiştirdiler. Ben de onları mutlu edebilmek için, onların sözünden çıkmamak için bu durumu kabullenmiştim.
Erkenden kahvaltımı yaptım ve evden çıktım. Derslere geç kalmamam gerekiyordu. İlk ders geometriydi. En gıcık olduğum hocaydı. Geçen hafta hocadan yaklaşık 3 saniye sonra geldim diye bir ders lak lak etmişti.
Aceleyle sınıfa girdim. Sınıfta hep bir kargaşa vardı. Bir kaç kişi dışında kimse sınavı umursamıyordu. Ne güzel.
Sınıfımızda yaklaşık 20 kişi vardı. Bu da sınıfımızı boş yapıyordu. Ben başımı testlerden kaldıramadığım için kendimi herkesten uzaklaştırmıştım. Sınıfla alakam yoktu. Kimseyi doğru düzgün tanımıyordum bile.
Tanıdığım tek kişi Samet'ti. O da bana aşıkmış. Öyle diyor. Aşkın tam olarak ne demek olduğunu bilmediğim için karşılık veremiyordum.
Hoca tam vaktinde geldiğinde kafamı testten kaldırıp ayağa kalktım.
Ding.
Tam o sırada bir mesaj gelmişti.
0555*******: Geometri dersine nasıl katlanacaksın?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VOLEYBOL/Texting √
Teen FictionAhu: neyse görüşürüz Voleybolcu: görüşürüz değil mi? Voleybolcu: görüşürüz ya neden görüşmeyelim :) Voleybolcu: görüşürüz :) <3